Numeri 14:1 Et levaverunt omnis multitudo vocem suam, et clamaverunt. et fleverunt illa nocte. 14:2 et murmurati sunt omnes filii Israhel contra Mosen et Aaron et dixit ad eos omnis congregatio utinam essemus mortuus terra Aegypti! Vel utinam in solitudine hac periissemus! 14:3 Et quam ob causam Dominus adduxit nos in terram hanc, ut caderemus in manu tua ferrum, coniuges ac liberos praedam esse? si non melius est nobis in Aegyptum reverti? 14:4 Dixeruntque ad invicem : Faciamus ducem et revertamur in Aegyptum. 14:5 Cecideruntque Moyses et Aaron in faciem suam coram omni multitudine conventus congregatione filiorum Israel. 14:6 Iosue filius Nun et Chaleb filius Iephonne quaerentes terram, sciderunt vestimenta sua; 14:7 Locutusque est ad omnem multitudinem filiorum Israel, dicens: terra, quam transivimus ad quaerendum eam, bona est valde; terram. 14:8 Si Dominus nobiscum voluerit, reducet nos in terram istam, da nobis; terram fluentem lacte et melle. 14:9 nolite rebelles esse contra Dominum neque timeatis populum terram; panes enim sunt nobis. Recessit ab eis omne præsidium: Dominus nobiscum est, nolite metuere. 14:10 Sed et omnis populus lapidabat eos. Et gloria Dominus apparuit in tabernaculo testimonii, in conspectu omnium filiis Israel. 14:11 Et dixit Dominus ad Moysen: “ Usquequo detrahet mihi populus iste? et quousque non credent me in omnibus signis que habeo? ostendit inter eos? 14:12 percutiam eos pestilentia et exhaeredabo eos et voluero Maiorem te fac gentem, et fortiorem illis. 14:13 Et ait Moyses ad Dominum: “ Audient Aegyptii; adduxisti populum istum in virtute tua de eis. 14:14 et indicabunt habitatoribus terrae huius, quia habent audisti quia tu es Dominus in populo isto quod videris faciem tuam ad faciem, et nubes tua super eos stat, et tu vadis coram eis per diem in columna nubis, et in columna ignis noclu. 14:15 Quod si occideris omnem populum istum sicut unum hominem, tunc gentes qui audierint famam tui loquentur dicentes 14:16 quia non potuit Dominus introducere populum istum in terram quam nunc Juravit eis propterea occidit in deserto. 14:17 Et nunc, quaeso, sit magna potestas Domini mei, sicut locutus es, dicens: 14:18 Dominus patiens et multae misericordiae, remittens iniquitatem et praevaricationem minime remittens, visitans iniquitas patrum in filios usque in tertium et quartum generatio. 14:19 Dimitte, quaeso, iniquitatem populi huius secundum te Magnificentiam misericordiae tuae, et sicut dimisisti populo huic Aegypti usque nunc. 14:20 Dixitque Dominus : Dimisi juxta verbum tuum. 14:21 Vivo ego: et implebitur gloria Domini universa terra Dominus. 14:22 quia omnes qui viderunt gloriam meam et mirabilia mea quae ego fecerunt in Aegypto et in solitudine et tentaverunt me nunc hos decem vicibus, et non audierunt vocem meam; 14:23 non videbunt terram, quam iuravi patribus eorum, nec omnes qui exasperant me videbunt. 14:24 Servus autem meus Caleb , eo quod alium spiritum haberet secum , et secutum me est, et adducam eum in terram, ad quam ivit; et semen eius possidebit illud. 14:25 (Amalechites autem et Chananaeus habitaverunt in valle.) Cras convertimini, et venite in solitudinem per viam maris Rubri. 14:26 locutusque est Dominus ad Mosen et Aaron dicens 14:27 Usquequo multitudo hæc pessima murmurat contra? mecum? murmurationes filiorum Israel audivi murmurat contra me. 14:28 Dic eis : Vivo ego, dicit Dominus, sicut locuti estis aures, sic faciam tibi; 14:29 In solitudine hac jacebunt cadavera vestra. et omnes qui numerati sunt a viginti annis et secundum totum numerum vestrum sursum, qui murmuraverunt contra me; 14:30 sine dubio non ingrediemini ad terram pro qua iuravi fac ut habites in ea, praeter Caleb filium Iephonne et Iosue thee filius Nun. 14:31 Parvulos autem vestros, quos dixistis in praedam, eos adducam et cognoscent terram, quam despexistis. 14:32 Vos autem cadavera vestra cadent in solitudine hac. 14:33 et filii vestri quadraginta annis vagabuntur in deserto et portabunt; fornicationes vestrae, donec consumantur cadavera vestra in deserto. 14:34 Post numerum dierum, quibus quaesistis terram, quadraginta dies per annum, iniquitates vestras portabitis, quadraginta annis et scietis contritionem meam promissionis. 14:35 Ego Dominus locutus sum : Omne malum hoc faciam congregatæ sunt super me in hac solitudine consumentur, et ibi morientur. 14:36 Et homines, quos misit Moyses, ut quaererent terram, reversi sunt et fecerunt murmurat contra eum omnis multitudo calumniantes super terram 14:37 Sed et illi, qui portabant mala in terra, mortui sunt plaga coram Domino. 14:38 Iosue autem filius Nun et Chaleb filius Iephonne viri qui perrexerant ad considerandam terram, vixerunt. 14:39 Locutusque est Moyses verba haec ad omnes filios Israel populus luxit valde. 14:40 Et surrexerunt mane et dederunt eos in cacumen montem, dicentes, Ecce nos hic sumus, et ascendemus ad locum quae locutus est Dominus, quia peccavimus; 14:41 Quibus Moyses ait : Quare transgredimini mandatum Domini Dominus? sed non prosperabitur. 14:42 Nolite ascendere, non enim est Dominus vobiscum. ut non percutiamini ante inimicos tuos. 14:43 Amalechites enim et Chananeus ante vos sunt et vos gladio cadetis, quia aversi estis a Domino non erit Dominus vobiscum. 14:44 At illi praesumpserunt ascendere verticem montis tamen arca Dei pactum Domini et Moyses non recesserunt de castris. 14:45 descendit ergo Amalech et Chananeus qui habitabant in eo percussitque eos et contrivit usque Horma.