Numeri
14:1 Et levaverunt omnis multitudo vocem suam, et clamaverunt. et
fleverunt illa nocte.
14:2 et murmurati sunt omnes filii Israhel contra Mosen et Aaron
et dixit ad eos omnis congregatio utinam essemus mortuus
terra Aegypti! Vel utinam in solitudine hac periissemus!
14:3 Et quam ob causam Dominus adduxit nos in terram hanc, ut caderemus in manu tua
ferrum, coniuges ac liberos praedam esse? si non
melius est nobis in Aegyptum reverti?
14:4 Dixeruntque ad invicem : Faciamus ducem et revertamur
in Aegyptum.
14:5 Cecideruntque Moyses et Aaron in faciem suam coram omni multitudine conventus
congregatione filiorum Israel.
14:6 Iosue filius Nun et Chaleb filius Iephonne
quaerentes terram, sciderunt vestimenta sua;
14:7 Locutusque est ad omnem multitudinem filiorum Israel, dicens:
terra, quam transivimus ad quaerendum eam, bona est valde;
terram.
14:8 Si Dominus nobiscum voluerit, reducet nos in terram istam,
da nobis; terram fluentem lacte et melle.
14:9 nolite rebelles esse contra Dominum neque timeatis populum
terram; panes enim sunt nobis. Recessit ab eis omne præsidium:
Dominus nobiscum est, nolite metuere.
14:10 Sed et omnis populus lapidabat eos. Et gloria
Dominus apparuit in tabernaculo testimonii, in conspectu omnium
filiis Israel.
14:11 Et dixit Dominus ad Moysen: “ Usquequo detrahet mihi populus iste? et
quousque non credent me in omnibus signis que habeo?
ostendit inter eos?
14:12 percutiam eos pestilentia et exhaeredabo eos et voluero
Maiorem te fac gentem, et fortiorem illis.
14:13 Et ait Moyses ad Dominum: “ Audient Aegyptii;
adduxisti populum istum in virtute tua de eis.
14:14 et indicabunt habitatoribus terrae huius, quia habent
audisti quia tu es Dominus in populo isto quod videris faciem tuam
ad faciem, et nubes tua super eos stat, et tu vadis
coram eis per diem in columna nubis, et in columna ignis
noclu.
14:15 Quod si occideris omnem populum istum sicut unum hominem, tunc gentes
qui audierint famam tui loquentur dicentes
14:16 quia non potuit Dominus introducere populum istum in terram quam nunc
Juravit eis propterea occidit in deserto.
14:17 Et nunc, quaeso, sit magna potestas Domini mei, sicut
locutus es, dicens:
14:18 Dominus patiens et multae misericordiae, remittens iniquitatem et
praevaricationem minime remittens, visitans
iniquitas patrum in filios usque in tertium et quartum
generatio.
14:19 Dimitte, quaeso, iniquitatem populi huius secundum te
Magnificentiam misericordiae tuae, et sicut dimisisti populo huic
Aegypti usque nunc.
14:20 Dixitque Dominus : Dimisi juxta verbum tuum.
14:21 Vivo ego: et implebitur gloria Domini universa terra
Dominus.
14:22 quia omnes qui viderunt gloriam meam et mirabilia mea quae ego
fecerunt in Aegypto et in solitudine et tentaverunt me nunc hos decem
vicibus, et non audierunt vocem meam;
14:23 non videbunt terram, quam iuravi patribus eorum,
nec omnes qui exasperant me videbunt.
14:24 Servus autem meus Caleb , eo quod alium spiritum haberet secum ,
et secutum me est, et adducam eum in terram, ad quam ivit; et
semen eius possidebit illud.
14:25 (Amalechites autem et Chananaeus habitaverunt in valle.) Cras
convertimini, et venite in solitudinem per viam maris Rubri.
14:26 locutusque est Dominus ad Mosen et Aaron dicens
14:27 Usquequo multitudo hæc pessima murmurat contra?
mecum? murmurationes filiorum Israel audivi
murmurat contra me.
14:28 Dic eis : Vivo ego, dicit Dominus, sicut locuti estis
aures, sic faciam tibi;
14:29 In solitudine hac jacebunt cadavera vestra. et omnes qui numerati sunt
a viginti annis et secundum totum numerum vestrum
sursum, qui murmuraverunt contra me;
14:30 sine dubio non ingrediemini ad terram pro qua iuravi
fac ut habites in ea, praeter Caleb filium Iephonne et Iosue thee
filius Nun.
14:31 Parvulos autem vestros, quos dixistis in praedam, eos adducam
et cognoscent terram, quam despexistis.
14:32 Vos autem cadavera vestra cadent in solitudine hac.
14:33 et filii vestri quadraginta annis vagabuntur in deserto et portabunt;
fornicationes vestrae, donec consumantur cadavera vestra in deserto.
14:34 Post numerum dierum, quibus quaesistis terram, quadraginta
dies per annum, iniquitates vestras portabitis, quadraginta
annis et scietis contritionem meam promissionis.
14:35 Ego Dominus locutus sum : Omne malum hoc faciam
congregatæ sunt super me in hac solitudine
consumentur, et ibi morientur.
14:36 Et homines, quos misit Moyses, ut quaererent terram, reversi sunt et fecerunt
murmurat contra eum omnis multitudo calumniantes
super terram
14:37 Sed et illi, qui portabant mala in terra, mortui sunt
plaga coram Domino.
14:38 Iosue autem filius Nun et Chaleb filius Iephonne
viri qui perrexerant ad considerandam terram, vixerunt.
14:39 Locutusque est Moyses verba haec ad omnes filios Israel
populus luxit valde.
14:40 Et surrexerunt mane et dederunt eos in cacumen
montem, dicentes, Ecce nos hic sumus, et ascendemus ad locum
quae locutus est Dominus, quia peccavimus;
14:41 Quibus Moyses ait : Quare transgredimini mandatum Domini
Dominus? sed non prosperabitur.
14:42 Nolite ascendere, non enim est Dominus vobiscum. ut non percutiamini ante
inimicos tuos.
14:43 Amalechites enim et Chananeus ante vos sunt et vos
gladio cadetis, quia aversi estis a Domino
non erit Dominus vobiscum.
14:44 At illi praesumpserunt ascendere verticem montis tamen arca Dei
pactum Domini et Moyses non recesserunt de castris.
14:45 descendit ergo Amalech et Chananeus qui habitabant in eo
percussitque eos et contrivit usque Horma.