Numeri
11:1 Cumque murmurasset populus, iratus est Dominus
audisse; et iratus est furor eius. et ignis Domini combussit
inter eos consumpsit extrema parte
castra.
11:2 Et clamavit populus ad Moysen, dicens: Cumque orasset Moyses ad Dominum,
ignis exstinctus est.
11:3 Appellavitque nomen loci illius Taberah, quia ignis est
Combussit inter eos Dominus.
11:4 Et cecidit in concupiscentiam mixta turba, quae erat in medio eorum;
fleveruntque filii Israhel dicentes quis dabit nobis carnes
manducare?
11:5 Recordamur piscium, quos in Aegypto gratis comedimus; cucumeres;
et pepones, et porros, et cepas, et allia;
11:6 Nunc autem exaruit anima nostra; nihil est aliud
man, ante oculos nostros.
11:7 Erat autem man quasi semen coriandri, coloris bdellii
color bdellii.
11:8 Circuibatque populus, et colligens illud, frangebat mola, sive
percute in mortario coquens in olla et faciens ex eo tortulas saporis quasi panis
gustus ejus erat sicut sapor olei recentis.
11:9 et cum descenderet nocte super castra ros manna cecidit
illud.
11:10 Audivit ergo Moyses flentem populum per familias, singulos
et iratus est furor Domini valde.
Displicuit etiam Moyses.
11:11 et ait ad Dominum cur afflixisti servum tuum ?
et quare non inveni gratiam in oculis tuis, ut ponas te
onus populi mei super me?
11:12 Num concepi omnem populum istum? ego eos genui
diceres mihi: "Ferte illa quasi pater nutrix in sinu tuo"
parit infantem suum in terram quam iurasti
patres?
11:13 Unde mihi carnes omni populo huic dare? nam flent
ad me, dicentes: Da nobis carnes ut comedamus.
11:14 Non possum solus sustinere omnem hunc populum, quia gravis est
me.
11:15 Si sic agis mecum, interfice me, quaeso, a manu, si ego
invenisti gratiam in conspectu tuo; ne videam miseriam meam.
11:16 dixitque Dominus ad Mosen septuaginta viros seniorum congrega ad me
Israel, quem tu scis esse seniores populi,
duces; et adduces eos ad tabernaculum domus tuae
congregatione, ut ibi sint tecum.
11:17 descendam et loquar tecum ibi et auferam de medio tui
spiritus, qui super te est, et ponet super eos; et ipsi
onus populi tecum porta, ne tu ipse feras
solum.
11:18 et dicetis populo: “ Sanctificamini in crastinum
comedetis carnes quia in auribus Domini flebitis dicentes
Quis dabit nobis carnes ad manducandum? Bene enim erat nobiscum in Aegypto;
dabitque Dominus vobis carnes et comedetis.
11:19 die uno non comedetis neque duobus diebus neque quinque diebus neque decem diebus
neque dies xx;
11:20 sed et mensem totum, donec veniat ad nares tuas, et sit
abominati sunt vobis quia contempsistis Dominum quod est
inter vos et fleverunt coram eo dicentes quare egressi sumus
Aegyptus?
11:21 dixitque populus cuius ego sum sescenta milia
pedites; et dixisti : Dabo eis carnes ut comedant
totum mensem.
11:22 Si greges et armenta interficientur ut eis sufficiant? or *
omnes pisces maris in unum congregabuntur, ut eos satient
eos?
11:23 Cui respondit Dominus : Numquid manus Domini invalida est ? eris'
vide utrum ad te veniat sermo meus, an non.
11:24 Egressusque Moyses nuntiavit populo verba Domini
congregavit septuaginta viros de senioribus populi et circumdedit eos
de tabernaculo.
11:25 Descenditque Dominus per nubem, et locutus est ad eum, auferens
et dedit illum spiritui qui erat super eum et septuaginta senioribus
Cumque requievisset in eis spiritus, prophetaverunt, nec ultra cessaverunt.
nec destitit.
11:26 Remanserat autem in castris duo viri, quorum unus vocabatur
Eldad, et alter Medad, super quos requievit spiritus.
Erant autem qui descripti erant, et non exiverunt ad te
Tabernaculum autem prophetabant in castris.
11:27 cucurrit puer, et nuntiavit Moysi, dicens : Eldad et Medad
prophetant in castris.
11:28 Iosue autem filius Nun, famulus Moysi, unus de pueris suis,
Respondit: Domine mi Moyses, prohibe eos.
11:29 Ait illi Moyses: “ Propter me zelas meum? utinam Deus omnia
populus autem Domini prophetavit et Dominus dedit spiritum suum
super eos!
11:30 Venitque Moyses in castra, ipse et seniores Israel.
11:31 Egressus est autem ventus a Domino et tulit coturnix a vobis
mare, et cadant ad castra quasi diei iter hoc
et quasi ex altera parte diei unius, circuitu
castrametati sunt, et quasi duo cubiti alti super faciem terræ.
11:32 Stetitque populus toto die illo, et tota nocte, et tota die
sequenti die congregaverunt coturnicem qui minime convenerunt
decem choros et omnes circum se diffusi sunt
castra.
11:33 Caro autem cum adhuc esset in dentibus eorum, ante consumpta est
Iratusque est Dominus contra populum suum, et percussit Dominus
populus pestilentia maxima.
11:34 Appellavitque nomen loci illius Kibrothhattaavaa, eo quod ibi
sepelierunt populum qui concupierat.
11:35 Profectus est ergo populus de Cibrothathaua in Haseroth. et habitaverunt
apud Hazeroth.