Numeri 11:1 Cumque murmurasset populus, iratus est Dominus audisse; et iratus est furor eius. et ignis Domini combussit inter eos consumpsit extrema parte castra. 11:2 Et clamavit populus ad Moysen, dicens: Cumque orasset Moyses ad Dominum, ignis exstinctus est. 11:3 Appellavitque nomen loci illius Taberah, quia ignis est Combussit inter eos Dominus. 11:4 Et cecidit in concupiscentiam mixta turba, quae erat in medio eorum; fleveruntque filii Israhel dicentes quis dabit nobis carnes manducare? 11:5 Recordamur piscium, quos in Aegypto gratis comedimus; cucumeres; et pepones, et porros, et cepas, et allia; 11:6 Nunc autem exaruit anima nostra; nihil est aliud man, ante oculos nostros. 11:7 Erat autem man quasi semen coriandri, coloris bdellii color bdellii. 11:8 Circuibatque populus, et colligens illud, frangebat mola, sive percute in mortario coquens in olla et faciens ex eo tortulas saporis quasi panis gustus ejus erat sicut sapor olei recentis. 11:9 et cum descenderet nocte super castra ros manna cecidit illud. 11:10 Audivit ergo Moyses flentem populum per familias, singulos et iratus est furor Domini valde. Displicuit etiam Moyses. 11:11 et ait ad Dominum cur afflixisti servum tuum ? et quare non inveni gratiam in oculis tuis, ut ponas te onus populi mei super me? 11:12 Num concepi omnem populum istum? ego eos genui diceres mihi: "Ferte illa quasi pater nutrix in sinu tuo" parit infantem suum in terram quam iurasti patres? 11:13 Unde mihi carnes omni populo huic dare? nam flent ad me, dicentes: Da nobis carnes ut comedamus. 11:14 Non possum solus sustinere omnem hunc populum, quia gravis est me. 11:15 Si sic agis mecum, interfice me, quaeso, a manu, si ego invenisti gratiam in conspectu tuo; ne videam miseriam meam. 11:16 dixitque Dominus ad Mosen septuaginta viros seniorum congrega ad me Israel, quem tu scis esse seniores populi, duces; et adduces eos ad tabernaculum domus tuae congregatione, ut ibi sint tecum. 11:17 descendam et loquar tecum ibi et auferam de medio tui spiritus, qui super te est, et ponet super eos; et ipsi onus populi tecum porta, ne tu ipse feras solum. 11:18 et dicetis populo: “ Sanctificamini in crastinum comedetis carnes quia in auribus Domini flebitis dicentes Quis dabit nobis carnes ad manducandum? Bene enim erat nobiscum in Aegypto; dabitque Dominus vobis carnes et comedetis. 11:19 die uno non comedetis neque duobus diebus neque quinque diebus neque decem diebus neque dies xx; 11:20 sed et mensem totum, donec veniat ad nares tuas, et sit abominati sunt vobis quia contempsistis Dominum quod est inter vos et fleverunt coram eo dicentes quare egressi sumus Aegyptus? 11:21 dixitque populus cuius ego sum sescenta milia pedites; et dixisti : Dabo eis carnes ut comedant totum mensem. 11:22 Si greges et armenta interficientur ut eis sufficiant? or * omnes pisces maris in unum congregabuntur, ut eos satient eos? 11:23 Cui respondit Dominus : Numquid manus Domini invalida est ? eris' vide utrum ad te veniat sermo meus, an non. 11:24 Egressusque Moyses nuntiavit populo verba Domini congregavit septuaginta viros de senioribus populi et circumdedit eos de tabernaculo. 11:25 Descenditque Dominus per nubem, et locutus est ad eum, auferens et dedit illum spiritui qui erat super eum et septuaginta senioribus Cumque requievisset in eis spiritus, prophetaverunt, nec ultra cessaverunt. nec destitit. 11:26 Remanserat autem in castris duo viri, quorum unus vocabatur Eldad, et alter Medad, super quos requievit spiritus. Erant autem qui descripti erant, et non exiverunt ad te Tabernaculum autem prophetabant in castris. 11:27 cucurrit puer, et nuntiavit Moysi, dicens : Eldad et Medad prophetant in castris. 11:28 Iosue autem filius Nun, famulus Moysi, unus de pueris suis, Respondit: Domine mi Moyses, prohibe eos. 11:29 Ait illi Moyses: “ Propter me zelas meum? utinam Deus omnia populus autem Domini prophetavit et Dominus dedit spiritum suum super eos! 11:30 Venitque Moyses in castra, ipse et seniores Israel. 11:31 Egressus est autem ventus a Domino et tulit coturnix a vobis mare, et cadant ad castra quasi diei iter hoc et quasi ex altera parte diei unius, circuitu castrametati sunt, et quasi duo cubiti alti super faciem terræ. 11:32 Stetitque populus toto die illo, et tota nocte, et tota die sequenti die congregaverunt coturnicem qui minime convenerunt decem choros et omnes circum se diffusi sunt castra. 11:33 Caro autem cum adhuc esset in dentibus eorum, ante consumpta est Iratusque est Dominus contra populum suum, et percussit Dominus populus pestilentia maxima. 11:34 Appellavitque nomen loci illius Kibrothhattaavaa, eo quod ibi sepelierunt populum qui concupierat. 11:35 Profectus est ergo populus de Cibrothathaua in Haseroth. et habitaverunt apud Hazeroth.