Nehemiah
5:1 Et factus est clamor populi et uxorum eius magnus adversus illos
fratres Judaei.
5:2 Erant enim qui dicerent: “Filii nostri et filiae multi sumus;
Ideo eis frumentum sumamus, ut comedamus et vivamus.
5:3 Fueruntque qui dicerent : Terras nostras et vineas nostras depopulatus est ;
et domos, ut frumenta propter inopiam emeremus.
5:4 Fuerunt et qui dicerent : Pecuniam regis mutuo sumpsimus
tributum et terras nostras et vineas.
5:5 nunc autem caro nostra sicut caro fratres nostri filii nostri
et ecce servimus filiis nostris et filiabus nostris
servi estote, et aliae filiae nostrae iam in servitutem rediguntur;
nec est in nostra potestate eos redimere; nam alii homines nostri agros habent
et vineis.
5:6 Et iratus sum valde, cum audissem clamorem eorum, et verba haec.
5:7 Tunc ego consului mecum et increpavi magnates et principes;
dixitque ad eos: Unusquisque a fratre suo exigere soletis. Et posui
magna in eos contio.
5:8 et dixi eis: pro posse nostro redemimus fratres nostros
Iudaei, qui venditi sunt gentibus; et vos etiam vendetis
fratres? an nobis tradentur? Tunc tacuerunt
nihil invenit quod responderet.
5:9 et dixi: non est bonum quod faciatis: non debetis in timore ambulare
propter opprobrium gentium inimici nostri?
5:10 ego quoque et fratres mei et servi mei exigam ab eis pecuniam
et frumentum: quaeso, hanc usuram omittamus.
5:11 Reddite eis, quaeso, hodie agros eorum
vineas et oliveta et domos suas et centesimam partem
de pecunia et annona, vinum et oleum, quas exigatis
eos.
5:12 Qui dixerunt : Reddemus eos, et nihil requiremus.
ita faciemus ut dicis. et vocavi sacerdotes et feci
jusjurandum, quod secundum promissionem facerent.
5:13 Et excussi sinum meum et dixi: "Sic excutiet Dominus omnem virum suum"
domus et laboris qui non fecerit hanc promissionem
excutietur, et dissipabitur. Et dixit omnis populus : Amen
laudaverunt Dominum. Fecitque populus iuxta verbum hoc.
5:14 ex tempore autem quo constitutus sum ego praesidem in vobis
Juda, a vigesimo anno usque ad tricesimum
anno Artaxerxis regis, id est, duodecim annis, ego et fratres mei
Non comederunt panem ducis.
5:15 priores autem praesides qui fuerunt ante me onerati fuerunt
populo, et sumpserat ex eis panem et vinum, exceptis quadraginta siclis
de argento; Servi autem dominantur populo;
non ego propter timorem Dei.
5:16 Sed et ego sedebamur in opere muri huius, nec emimus aliquem
terram: et omnes servi mei congregati sunt ad operandum.
5:17 Erant autem in mensa mea centum quinquaginta ex Iudaeis et ex Iudaeis;
principes praeter eos qui ad nos venerunt de gentibus quae sunt
De nobis.
5:18 Erat autem quod praeparatum est mihi cotidie, bovem unum et sex electionem
oves; et volatilia praeparata sunt mihi, et semel in diebus decem
vinum omne: sed in omnibus his non sum panis
Praeses, quia gravis erat servitus super populum istum.
5:19 Cogita me, Deus meus, in bonum, secundum omnia, quae feci
populus iste.