Nehemiah 5:1 Et factus est clamor populi et uxorum eius magnus adversus illos fratres Judaei. 5:2 Erant enim qui dicerent: “Filii nostri et filiae multi sumus; Ideo eis frumentum sumamus, ut comedamus et vivamus. 5:3 Fueruntque qui dicerent : Terras nostras et vineas nostras depopulatus est ; et domos, ut frumenta propter inopiam emeremus. 5:4 Fuerunt et qui dicerent : Pecuniam regis mutuo sumpsimus tributum et terras nostras et vineas. 5:5 nunc autem caro nostra sicut caro fratres nostri filii nostri et ecce servimus filiis nostris et filiabus nostris servi estote, et aliae filiae nostrae iam in servitutem rediguntur; nec est in nostra potestate eos redimere; nam alii homines nostri agros habent et vineis. 5:6 Et iratus sum valde, cum audissem clamorem eorum, et verba haec. 5:7 Tunc ego consului mecum et increpavi magnates et principes; dixitque ad eos: Unusquisque a fratre suo exigere soletis. Et posui magna in eos contio. 5:8 et dixi eis: pro posse nostro redemimus fratres nostros Iudaei, qui venditi sunt gentibus; et vos etiam vendetis fratres? an nobis tradentur? Tunc tacuerunt nihil invenit quod responderet. 5:9 et dixi: non est bonum quod faciatis: non debetis in timore ambulare propter opprobrium gentium inimici nostri? 5:10 ego quoque et fratres mei et servi mei exigam ab eis pecuniam et frumentum: quaeso, hanc usuram omittamus. 5:11 Reddite eis, quaeso, hodie agros eorum vineas et oliveta et domos suas et centesimam partem de pecunia et annona, vinum et oleum, quas exigatis eos. 5:12 Qui dixerunt : Reddemus eos, et nihil requiremus. ita faciemus ut dicis. et vocavi sacerdotes et feci jusjurandum, quod secundum promissionem facerent. 5:13 Et excussi sinum meum et dixi: "Sic excutiet Dominus omnem virum suum" domus et laboris qui non fecerit hanc promissionem excutietur, et dissipabitur. Et dixit omnis populus : Amen laudaverunt Dominum. Fecitque populus iuxta verbum hoc. 5:14 ex tempore autem quo constitutus sum ego praesidem in vobis Juda, a vigesimo anno usque ad tricesimum anno Artaxerxis regis, id est, duodecim annis, ego et fratres mei Non comederunt panem ducis. 5:15 priores autem praesides qui fuerunt ante me onerati fuerunt populo, et sumpserat ex eis panem et vinum, exceptis quadraginta siclis de argento; Servi autem dominantur populo; non ego propter timorem Dei. 5:16 Sed et ego sedebamur in opere muri huius, nec emimus aliquem terram: et omnes servi mei congregati sunt ad operandum. 5:17 Erant autem in mensa mea centum quinquaginta ex Iudaeis et ex Iudaeis; principes praeter eos qui ad nos venerunt de gentibus quae sunt De nobis. 5:18 Erat autem quod praeparatum est mihi cotidie, bovem unum et sex electionem oves; et volatilia praeparata sunt mihi, et semel in diebus decem vinum omne: sed in omnibus his non sum panis Praeses, quia gravis erat servitus super populum istum. 5:19 Cogita me, Deus meus, in bonum, secundum omnia, quae feci populus iste.