Nehemiah Verba Nehemiae filii Hacha liae. Et factum est in mense Chasleu, anno vigesimo, fui in Susis palatio. 1:2 Venit Hanani unus de fratribus meis, ipse et quidam viri Iudae; et interrogavi eos de Judaeis, qui evaserant, qui remanserant de captivitate, et de Jerusalem. 1:3 et dixerunt ad me reliquiae de captivitate ibi in provincia in tribulatione magna et in opprobrio et portae eius exustae sunt ignis. 1:4 et factum est, cum audissem verba haec, sedi et flevi. et flevit per dies aliquot et ieiunavit et orabat ante Deum caelum; 1:5 et dixit: Obsecro, Domine Deus caeli, magne et terribilis Deus qui custodit pactum et misericordiam diligentibus se et custodientibus mandata eius; 1:6 nunc sit aurem tuam, et aperi oculos tuos, ut facias exaudi orationem famuli tui quam oro in conspectu tuo nunc die ac die nocte pro filiis Israel servis tuis et confitentibus peccata filii Israel, qui peccavimus tibi, ego et meus domus patris peccaverunt. 1:7 Peccavimus tibi, et non servavimus te; neque praecepta neque iudicia quae Moysi servo tuo imperasti. 1:8 Memento, quaeso, verbi, quod mandasti servo tuo Moyses dicens : Si transgressi fueritis, ego dispergam vos in medio vestrum gentes; 1:9 Si autem conversus fueritis ad me, et mandata mea servaveritis et feceritis ea; etiamsi usque ad extremam partem caeli eiecti estis inde congregabo eos, et adducam eos ad locum illum elegi nomen meum ibi. Hi sunt servi tui et populus tuus quos redemisti in virtute tua magna et in manu tua valida. 1:11 Obsecro, Domine, inclina aurem tuam ad orationem famulum tuum, et deprecationem servorum tuorum, qui timere desidera- bant et da ei hodie servum tuum et prosperare misericordiam in conspectu huius viri. Nam pincerna regis fui.