Nehemiah
Verba Nehemiae filii Hacha liae. Et factum est in
mense Chasleu, anno vigesimo, fui in Susis palatio.
1:2 Venit Hanani unus de fratribus meis, ipse et quidam viri Iudae; et
interrogavi eos de Judaeis, qui evaserant, qui remanserant
de captivitate, et de Jerusalem.
1:3 et dixerunt ad me reliquiae de captivitate ibi
in provincia in tribulatione magna et in opprobrio
et portae eius exustae sunt
ignis.
1:4 et factum est, cum audissem verba haec, sedi et flevi.
et flevit per dies aliquot et ieiunavit et orabat ante Deum
caelum;
1:5 et dixit: Obsecro, Domine Deus caeli, magne et terribilis
Deus qui custodit pactum et misericordiam diligentibus se et custodientibus
mandata eius;
1:6 nunc sit aurem tuam, et aperi oculos tuos, ut facias
exaudi orationem famuli tui quam oro in conspectu tuo nunc die ac die
nocte pro filiis Israel servis tuis et confitentibus peccata
filii Israel, qui peccavimus tibi, ego et meus
domus patris peccaverunt.
1:7 Peccavimus tibi, et non servavimus te;
neque praecepta neque iudicia quae
Moysi servo tuo imperasti.
1:8 Memento, quaeso, verbi, quod mandasti servo tuo
Moyses dicens : Si transgressi fueritis, ego dispergam vos in medio vestrum
gentes;
1:9 Si autem conversus fueritis ad me, et mandata mea servaveritis et feceritis ea; etiamsi
usque ad extremam partem caeli eiecti estis
inde congregabo eos, et adducam eos ad locum illum
elegi nomen meum ibi.
Hi sunt servi tui et populus tuus quos redemisti
in virtute tua magna et in manu tua valida.
1:11 Obsecro, Domine, inclina aurem tuam ad orationem
famulum tuum, et deprecationem servorum tuorum, qui timere desidera- bant
et da ei hodie servum tuum et prosperare
misericordiam in conspectu huius viri. Nam pincerna regis fui.