Mich 2:1 [Væ qui cogitatis inutile, et operamini malum in cubilibus vestris! quando lucem matutinam faciunt, quia in potestate est manu eorum. 2:2 Concupiscunt agros, et violenter tollunt, domos, et rapiunt. et domos, et tolle opprimunt hominem cum domo, etiam hominem et ejus; hereditatem. 2:3 Propterea haec dicit Dominus; Ecce contra hanc familiam cogito malum, a quo non auferas colla; nec ibitis superbe: hoc enim tempus malum est. 2:4 In die illa accipiet adversus vos parabolam et condolebit lugubri et dic, vastati sumus omnino; pars populi mei: quomodo recessit a me? avertens se agros nostros divisit. 2:5 Ideo non habebis qui funiculum in sortem mittat congregatio Domini. 2:6 ne prophetetis dicite qui prophetant non prophetabunt eis ne confundantur. 2:7 vocate domus Iacob spiritus Domini angustata? Haeccine opera eius sunt? non meis verbis benefaciam illi recte ambulat? 2:8 Et e contrario populus meus in adversarium consurrexit veste a transeuntibus secure a bello abhorrentibus. 2:9 Mulieres populi mei eiecistis de domo deliciarum suarum; e* filii eorum tulistis gloriam meam in aeternum. 2:10 Surgite, egredimini; non est enim ista requies vestra, quia polluta est; destruet te plaga pessima. 2:11 si quis spiritu et mendacio ambulans mentitur dicens volo Prophetiza tibi vinum et siceram; et ipse erit propheta populi hujus. 2:12 Congregabo, Iacob, totum te; Congregabo reliquiae Israel; ponam eos sicut oves in Bosra pecus in medio gregum greges sui propter hominum multitudinem. 2:13 praevaricator ascendit coram eis ruperunt et transierunt Per portam, et per eam exibunt coram eis, et Dominus super caput eorum.