Mich
2:1 [Væ qui cogitatis inutile, et operamini malum in cubilibus vestris! quando
lucem matutinam faciunt, quia in potestate est
manu eorum.
2:2 Concupiscunt agros, et violenter tollunt, domos, et rapiunt. et domos, et tolle
opprimunt hominem cum domo, etiam hominem et ejus;
hereditatem.
2:3 Propterea haec dicit Dominus; Ecce contra hanc familiam cogito
malum, a quo non auferas colla; nec ibitis
superbe: hoc enim tempus malum est.
2:4 In die illa accipiet adversus vos parabolam et condolebit
lugubri et dic, vastati sumus omnino;
pars populi mei: quomodo recessit a me? avertens se
agros nostros divisit.
2:5 Ideo non habebis qui funiculum in sortem mittat
congregatio Domini.
2:6 ne prophetetis dicite qui prophetant non prophetabunt
eis ne confundantur.
2:7 vocate domus Iacob spiritus Domini
angustata? Haeccine opera eius sunt? non meis verbis benefaciam illi
recte ambulat?
2:8 Et e contrario populus meus in adversarium consurrexit
veste a transeuntibus secure a bello abhorrentibus.
2:9 Mulieres populi mei eiecistis de domo deliciarum suarum; e*
filii eorum tulistis gloriam meam in aeternum.
2:10 Surgite, egredimini; non est enim ista requies vestra, quia polluta est;
destruet te plaga pessima.
2:11 si quis spiritu et mendacio ambulans mentitur dicens volo
Prophetiza tibi vinum et siceram; et ipse erit
propheta populi hujus.
2:12 Congregabo, Iacob, totum te; Congregabo
reliquiae Israel; ponam eos sicut oves in Bosra
pecus in medio gregum greges sui
propter hominum multitudinem.
2:13 praevaricator ascendit coram eis ruperunt et transierunt
Per portam, et per eam exibunt
coram eis, et Dominus super caput eorum.