Matthaeus 12:1 In illo tempore Abiit Iesus sabbato per sata; et his Esurientes discipuli coeperunt spicas vellere, et to . comedunt. 12:2 Pharisaei autem videntes dixerunt ei ecce discipuli tui facite quod non licet facere sabbatis. 12:3 At ille dixit eis : Non legistis quid fecerit David , cum esset ? esurierunt et qui cum eo erant; 12:4 quomodo intravit in domum Dei et panes propositionis comedit neque his qui cum eo erant, ei manducare non licebat; tantum sacerdotibus? 12:5 aut non legistis in lege quia sabbatis sacerdotes in facro sabbatum, et sine crimine sunt? 12:6 Dico autem vobis, quia templo maior est hic. 12:7 si autem cognoveritis quid sit, misericordiam volo et non sacrificium, noluistis insontes damnasse. Dominus est enim Filius hominis etiam sabbati 12:9 Et cum inde transisset, venit in synagogam eorum. 12:10 Et ecce homo manum habens aridam. Et interrogaverunt dicentes ei licet sabbatis curare? ut accusare. 12:11 Et dixit illis: “ Quis erit in vobis homo? unam ovem unam et, si ceciderit in foveam sabbati die, num non tenebit, et levabit eam? 12:12 Quanto magis melior est homo ove ? Et ideo licitum est facere bene sabbatis. 12:13 Tunc ait homini : Extende manum tuam. Et extendit prodire; et restituta est sicut alter. 12:14 Exeuntes autem pharisaei consilium inierunt contra eum et quomodo ? ut eum perderet. 12:15 Iesus autem sciens secessit inde et magnus et secutae sunt eum turbae et curavit omnes; 12:16 Et comminatus est eis ne manifestarent illum. 12:17 ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam prophetam dicens; 12:18 Ecce puer meus, quem elegi, dilectus meus, in quo bene complacuit animæ meæ. dilectus meus in quo est anima mea beneplacitum est Domino : ponam spiritum meum super eum, et judicium meum ad Gentes. 12:19 Non contendet neque clamabit; nec audiet aliquis vocem eius viis. 12:20 calamum quassatum non conteret et linum fumigans non extinguet in veritate educet iudicium donec mittat ad victoriam iudicium. 12:21 Et in nomine eius sperabunt gentes. 12:22 Tunc oblatus est ei dæmonium habens, cæcus, et mutus, et sanavit eum, ita ut caecus et mutus et loqueretur et videret. 12:23 Et stupebant omnes turbæ, et dicebant : Numquid hic est filius David ? 12:24 Pharisæi autem audientes, dixerunt : Hic non ejicit daemonia, sed in Beelzebub principe daemoniorum. 12:25 Sciens autem Iesus cogitationes eorum, dixit eis: “ Omne regnum divisum est ”. contra se ipsum desolatur; et omnis civitas vel domus divisa contra se ipsum non stabit; 12:26 Et si Satanas Satanam eiicit, adversus se divisus est; quomodo? ergo stabit regnum eius? 12:27 Et si ego in Beelzebub ejicio dæmonia, per quem filii vestri ejiciunt eos? Ideo ipsi iudices vestri erunt. 12:28 Si autem in Spiritu Dei eiicio dæmonia, ergo regnum Dei est ad vos venit. 12:29 Alioquin quomodo potest quis introire in domum fortis, et spolia eius? bona, nisi prius alliget fortem? et tunc spoliabitur domum or casa. 12:30 Qui non est mecum, contra me est; et qui non colligit mecum spargit. 12:31 Ideo dico vobis : Omne peccatum et blasphemia erit sed blasphemia non erit in Spiritum Sanctum hominibus dimittuntur. 12:32 et omnis qui dicit verbum in Filium hominis hic erit qui autem dixerit contra Spiritum Sanctum, dimittetur ei non dimittitur ei neque in hoc mundo neque in mundo veni. 12:33 Aut facite arborem bonam et fructum eius bonum; aut aliud facere in ligno Corruptus et fructus eius corruptus: nota est enim arbor de fructu suo. 12:34 Progenies viperarum, quomodo potestis bona loqui, cum sitis mali? for* ex abundantia cordis os loquitur. 12:35 Bonus homo de bono thesauro cordis sui profert bonum et malus homo de malo thesauro profert malum res. 12:36 dico autem vobis quia omne verbum otiosum quod locuti fuerint homines reddet de eo rationem in die iudicii. 12:37 ex verbis enim tuis iustificaberis et ex verbis tuis eris damnatur. 12:38 Tunc responderunt ei quidam de scribis et pharisaeis, dicentes: Domine, volumus a te signum videre. 12:39 Qui respondens ait illis : Generatio mala et adultera signum quaerit; et signum non dabitur ei nisi signum Ionae prophetae: 12:40 Erat enim Jonas in ventre ceti tribus diebus et tribus noctibus; sic erit Filius hominis tribus diebus et tribus noctibus in corde Iesu terra. 12:41 viri Ninivitae surgent in iudicio cum generatione hac et condempnabunt enim, quia paenitentiam egerunt ad praedicationem Ionae; et, ecce plus quam Iona hic! 12:42 in iudicio consurgit regina Austri cum isto generatio, et condemnabit eam; terrae ad audiendam sapientiam Salomonis; et ecce plus quam Salomon adest. 12:43 Cum immundus spiritus exierit ab homine, perambulat per siccum loca quaerens requiem et non invenit. 12:44 Tunc dicit : Revertar in domum meam unde exivi. et cum venerit, invenit vacuum, scopis mundatam, et ornatam. 12:45 Tunc vadit et assumit septem alios spiritus secum nequiores quam se, et intrant et habitant ibi et ultimo statu homo pejor prioribus. Sic erit etiam ad hoc generatio nequam. 12:46 Adhuc eo loquente ad populum, ecce mater eius et fratres eius foris stabat, volens loqui cum eo. 12:47 Dixit ergo ei quidam : Ecce mater tua et fratres tui stant foris, volens loqui tecum. 12:48 At ipse respondens dicenti sibi, ait : Quæ est mater mea ? et qui sunt fratres mei? 12:49 Et extendens manum in discipulos suos dixit : " Ecce " mater mea et fratres mei. 12:50 quicumque enim fecerit voluntatem Patris mei qui in caelis est ipse frater meus, et soror mea, et mater est.