Matthaeus
12:1 In illo tempore Abiit Iesus sabbato per sata; et his
Esurientes discipuli coeperunt spicas vellere, et to .
comedunt.
12:2 Pharisaei autem videntes dixerunt ei ecce discipuli tui
facite quod non licet facere sabbatis.
12:3 At ille dixit eis : Non legistis quid fecerit David , cum esset ?
esurierunt et qui cum eo erant;
12:4 quomodo intravit in domum Dei et panes propositionis comedit
neque his qui cum eo erant, ei manducare non licebat;
tantum sacerdotibus?
12:5 aut non legistis in lege quia sabbatis sacerdotes
in facro sabbatum, et sine crimine sunt?
12:6 Dico autem vobis, quia templo maior est hic.
12:7 si autem cognoveritis quid sit, misericordiam volo et non
sacrificium, noluistis insontes damnasse.
Dominus est enim Filius hominis etiam sabbati
12:9 Et cum inde transisset, venit in synagogam eorum.
12:10 Et ecce homo manum habens aridam. Et interrogaverunt
dicentes ei licet sabbatis curare? ut
accusare.
12:11 Et dixit illis: “ Quis erit in vobis homo?
unam ovem unam et, si ceciderit in foveam sabbati die, num
non tenebit, et levabit eam?
12:12 Quanto magis melior est homo ove ? Et ideo licitum est facere
bene sabbatis.
12:13 Tunc ait homini : Extende manum tuam. Et extendit
prodire; et restituta est sicut alter.
12:14 Exeuntes autem pharisaei consilium inierunt contra eum et quomodo ?
ut eum perderet.
12:15 Iesus autem sciens secessit inde et magnus
et secutae sunt eum turbae et curavit omnes;
12:16 Et comminatus est eis ne manifestarent illum.
12:17 ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam prophetam
dicens;
12:18 Ecce puer meus, quem elegi, dilectus meus, in quo bene complacuit animæ meæ. dilectus meus in quo est anima mea
beneplacitum est Domino : ponam spiritum meum super eum, et judicium meum
ad Gentes.
12:19 Non contendet neque clamabit; nec audiet aliquis vocem eius
viis.
12:20 calamum quassatum non conteret et linum fumigans non extinguet in veritate educet iudicium
donec mittat ad victoriam iudicium.
12:21 Et in nomine eius sperabunt gentes.
12:22 Tunc oblatus est ei dæmonium habens, cæcus, et mutus,
et sanavit eum, ita ut caecus et mutus et loqueretur et videret.
12:23 Et stupebant omnes turbæ, et dicebant : Numquid hic est filius David ?
12:24 Pharisæi autem audientes, dixerunt : Hic non ejicit
daemonia, sed in Beelzebub principe daemoniorum.
12:25 Sciens autem Iesus cogitationes eorum, dixit eis: “ Omne regnum divisum est ”.
contra se ipsum desolatur; et omnis civitas vel domus divisa
contra se ipsum non stabit;
12:26 Et si Satanas Satanam eiicit, adversus se divisus est; quomodo?
ergo stabit regnum eius?
12:27 Et si ego in Beelzebub ejicio dæmonia, per quem filii vestri ejiciunt
eos? Ideo ipsi iudices vestri erunt.
12:28 Si autem in Spiritu Dei eiicio dæmonia, ergo regnum Dei est
ad vos venit.
12:29 Alioquin quomodo potest quis introire in domum fortis, et spolia eius?
bona, nisi prius alliget fortem? et tunc spoliabitur
domum or casa.
12:30 Qui non est mecum, contra me est; et qui non colligit mecum
spargit.
12:31 Ideo dico vobis : Omne peccatum et blasphemia erit
sed blasphemia non erit in Spiritum Sanctum
hominibus dimittuntur.
12:32 et omnis qui dicit verbum in Filium hominis hic erit
qui autem dixerit contra Spiritum Sanctum, dimittetur ei
non dimittitur ei neque in hoc mundo neque in mundo
veni.
12:33 Aut facite arborem bonam et fructum eius bonum; aut aliud facere in ligno
Corruptus et fructus eius corruptus: nota est enim arbor de fructu suo.
12:34 Progenies viperarum, quomodo potestis bona loqui, cum sitis mali? for*
ex abundantia cordis os loquitur.
12:35 Bonus homo de bono thesauro cordis sui profert bonum
et malus homo de malo thesauro profert malum
res.
12:36 dico autem vobis quia omne verbum otiosum quod locuti fuerint homines
reddet de eo rationem in die iudicii.
12:37 ex verbis enim tuis iustificaberis et ex verbis tuis eris
damnatur.
12:38 Tunc responderunt ei quidam de scribis et pharisaeis, dicentes:
Domine, volumus a te signum videre.
12:39 Qui respondens ait illis : Generatio mala et adultera
signum quaerit; et signum non dabitur ei nisi
signum Ionae prophetae:
12:40 Erat enim Jonas in ventre ceti tribus diebus et tribus noctibus; sic
erit Filius hominis tribus diebus et tribus noctibus in corde Iesu
terra.
12:41 viri Ninivitae surgent in iudicio cum generatione hac et
condempnabunt enim, quia paenitentiam egerunt ad praedicationem Ionae; et,
ecce plus quam Iona hic!
12:42 in iudicio consurgit regina Austri cum isto
generatio, et condemnabit eam;
terrae ad audiendam sapientiam Salomonis; et ecce plus quam
Salomon adest.
12:43 Cum immundus spiritus exierit ab homine, perambulat per siccum
loca quaerens requiem et non invenit.
12:44 Tunc dicit : Revertar in domum meam unde exivi. et
cum venerit, invenit vacuum, scopis mundatam, et ornatam.
12:45 Tunc vadit et assumit septem alios spiritus secum nequiores
quam se, et intrant et habitant ibi et ultimo statu
homo pejor prioribus. Sic erit etiam ad hoc
generatio nequam.
12:46 Adhuc eo loquente ad populum, ecce mater eius et fratres eius
foris stabat, volens loqui cum eo.
12:47 Dixit ergo ei quidam : Ecce mater tua et fratres tui stant
foris, volens loqui tecum.
12:48 At ipse respondens dicenti sibi, ait : Quæ est mater mea ? et
qui sunt fratres mei?
12:49 Et extendens manum in discipulos suos dixit : " Ecce "
mater mea et fratres mei.
12:50 quicumque enim fecerit voluntatem Patris mei qui in caelis est
ipse frater meus, et soror mea, et mater est.