Luc
16:1 Dicebat autem ad discipulos suos: “ Homo quidam erat dives
villicum habuit; idemque accusatur, quod sua vastaverit
bonis.
2 Et vocavit illum et ait illi: “ Quid hoc audio?
tibi? Redde rationem villicationis tuæ; iam non sis
villico.
16:3 Ait autem villicus intra se : Quid faciam ? dominus meus
villicationem aufert a me: fodere non valeo. mendicare erubesco.
16:4 Scio quid faciam, ut cum amotus fuero a vilicatione,
recipiant me in domos suas.
16:5 Convocatis itaque singulis debitoribus domini sui, dixit ad eum
Primum, Quantum debes domino meo?
16:6 At ille dixit: “Centum cados olei”. Dixitque illi : Accipe tuum
libellum, et sede cito, et scribe quinquaginta.
16:7 Deinde alii dixit: “Tu vero quantum debes?”. Et dixit, An .
centum modios tritici. Et ait illi : Accipe cautionem tuam
octoginta scribe.
16:8 Et laudavit dominus procuratorem iniquum, eo quod prudenter fecisset.
filii enim saeculi huius in generatione sua sapientiores sunt
filii lucis.
16:9 Dico autem vobis : Facite vobis amicos de mammona iniquitatis
iniquitas; ut cum defeceritis recipiant vos in
habitacula sempiterna.
16:10 Qui fidelis est in minimo, et in maiori fidelis est;
qui in minimo iniquus est, et in majori iniquus est.
16:11 Si ergo non in iniquo mammona fideles fuistis,
vestras divitias committemus?
16:12 Et si in alieno fideles non fuistis, quod vestrum est,
quod tuum est dabit tibi?
16:13 Nemo servus potest duobus dominis servire, aut enim unum odio habebit;
alterum ama; aut unum sustinebit, et alterum contemnet.
Non potestis Deo servire et mammonæ.
16:14 Audiebant autem omnia haec pharisaei, qui erant avari;
deridebant eum.
16:15 Et ait illis: “ Vos estis, qui iustificatis vos coram hominibus;
Deus autem novit corda vestra, quia, quod hominibus altum est,
abominatio est ante Deum.
16:16 lex et prophetae usque ad Iohannem ex eo regnum Dei
Deus praedicatur, et omnis homo instat.
16:17 Facilius est autem caelum et terra transire, quam unus apex
legem deesse.
16:18 omnis qui dimittit uxorem suam et ducit alteram facit
moechatur et omnis qui dimissam a viro ducit
moechatur.
16:19 Homo quidam erat dives, qui induebatur purpura et bysso
lino et epulabatur cotidie;
16:20 Erat autem quidam mendicus nomine Lazarus, qui jacebat ad eum
porta ulcerosa;
et cupiens saturari de micis quae cadebant de divite
sed et canes veniebant et lingebant ulcera eius.
16:22 { Factum est autem ut moreretur mendicus, et portaretur ab angelis
in sinum Abrahae: mortuus est et dives, et sepultus est;
16:23 Et in inferno elevans oculos suos, cum esset in tormentis, videbat Abraham
de longe, et lazarum in sinu eius.
16:24 Et clamavit, et dixit : Pater Abraham, miserere mei et mitte
Lazarus, ut intinguat extremum digiti sui in aqua et refrigeret
lingua; crucior enim in hac flamma.
16:25 Dixit autem Abraham : Fili recordare quod accepisti in vita tua
bona, et Lazarus similiter mala: nunc autem consolatur;
et torqueris.
16:26 Et in his omnibus inter nos et vos chaos magnum firmatum est
ut, qui volunt hinc transire ad vos, non possint; nec possunt
ut inde ad nos trans- venturum.
16:27 At ille : Obsecro te, pater, ut mittas eum
ad domum patris mei;
16:28 Habeo enim quinque fratres; ut testimonium perhibeat illis, ne et ipsi
veni in locum hunc tormentorum.
16:29 Dicit ei Abraham : Habent Moysen et prophetas. audiant
eos.
16:30 At ille dixit : Non, pater Abraham
mortui, paenitebunt.
dixit autem illi si Mosen et prophetas non audiunt
si quis ex mortuis resurrexerit, credent.