Luc 16:1 Dicebat autem ad discipulos suos: “ Homo quidam erat dives villicum habuit; idemque accusatur, quod sua vastaverit bonis. 2 Et vocavit illum et ait illi: “ Quid hoc audio? tibi? Redde rationem villicationis tuæ; iam non sis villico. 16:3 Ait autem villicus intra se : Quid faciam ? dominus meus villicationem aufert a me: fodere non valeo. mendicare erubesco. 16:4 Scio quid faciam, ut cum amotus fuero a vilicatione, recipiant me in domos suas. 16:5 Convocatis itaque singulis debitoribus domini sui, dixit ad eum Primum, Quantum debes domino meo? 16:6 At ille dixit: “Centum cados olei”. Dixitque illi : Accipe tuum libellum, et sede cito, et scribe quinquaginta. 16:7 Deinde alii dixit: “Tu vero quantum debes?”. Et dixit, An . centum modios tritici. Et ait illi : Accipe cautionem tuam octoginta scribe. 16:8 Et laudavit dominus procuratorem iniquum, eo quod prudenter fecisset. filii enim saeculi huius in generatione sua sapientiores sunt filii lucis. 16:9 Dico autem vobis : Facite vobis amicos de mammona iniquitatis iniquitas; ut cum defeceritis recipiant vos in habitacula sempiterna. 16:10 Qui fidelis est in minimo, et in maiori fidelis est; qui in minimo iniquus est, et in majori iniquus est. 16:11 Si ergo non in iniquo mammona fideles fuistis, vestras divitias committemus? 16:12 Et si in alieno fideles non fuistis, quod vestrum est, quod tuum est dabit tibi? 16:13 Nemo servus potest duobus dominis servire, aut enim unum odio habebit; alterum ama; aut unum sustinebit, et alterum contemnet. Non potestis Deo servire et mammonæ. 16:14 Audiebant autem omnia haec pharisaei, qui erant avari; deridebant eum. 16:15 Et ait illis: “ Vos estis, qui iustificatis vos coram hominibus; Deus autem novit corda vestra, quia, quod hominibus altum est, abominatio est ante Deum. 16:16 lex et prophetae usque ad Iohannem ex eo regnum Dei Deus praedicatur, et omnis homo instat. 16:17 Facilius est autem caelum et terra transire, quam unus apex legem deesse. 16:18 omnis qui dimittit uxorem suam et ducit alteram facit moechatur et omnis qui dimissam a viro ducit moechatur. 16:19 Homo quidam erat dives, qui induebatur purpura et bysso lino et epulabatur cotidie; 16:20 Erat autem quidam mendicus nomine Lazarus, qui jacebat ad eum porta ulcerosa; et cupiens saturari de micis quae cadebant de divite sed et canes veniebant et lingebant ulcera eius. 16:22 { Factum est autem ut moreretur mendicus, et portaretur ab angelis in sinum Abrahae: mortuus est et dives, et sepultus est; 16:23 Et in inferno elevans oculos suos, cum esset in tormentis, videbat Abraham de longe, et lazarum in sinu eius. 16:24 Et clamavit, et dixit : Pater Abraham, miserere mei et mitte Lazarus, ut intinguat extremum digiti sui in aqua et refrigeret lingua; crucior enim in hac flamma. 16:25 Dixit autem Abraham : Fili recordare quod accepisti in vita tua bona, et Lazarus similiter mala: nunc autem consolatur; et torqueris. 16:26 Et in his omnibus inter nos et vos chaos magnum firmatum est ut, qui volunt hinc transire ad vos, non possint; nec possunt ut inde ad nos trans- venturum. 16:27 At ille : Obsecro te, pater, ut mittas eum ad domum patris mei; 16:28 Habeo enim quinque fratres; ut testimonium perhibeat illis, ne et ipsi veni in locum hunc tormentorum. 16:29 Dicit ei Abraham : Habent Moysen et prophetas. audiant eos. 16:30 At ille dixit : Non, pater Abraham mortui, paenitebunt. dixit autem illi si Mosen et prophetas non audiunt si quis ex mortuis resurrexerit, credent.