Luc
5:1 Et factum est, cum turbae irruerent in eum ut audirent te
verbum Dei, quod stabat secus stagnum Genesareth,
5:2 et vidit duas naves stantes iuxta stagnum piscatores autem exierunt
eorum et retia lavabant.
5:3 Et introivit in unam navim, quae erat Simonis, et oravit eum
ut paulum e terra eiceret. Et discubuit
populum de nave docuit.
5:4 Et cum cessasset loqui, dixit Simoni : Duc in te
profunde et laxate retia in capturam.
5:5 Respondens autem Simon dixit ei: “ Praeceptor, per totam noctem laborantes sumus.
et nihil ceperitis, tamen in verbo tuo dimittam te
retia.
5:6 Et cum hoc fecissent, concluserunt piscium multitudinem magnam;
et rete eorum confregit.
5:7 et annuerunt sociis, qui erant in alia navi,
ut venirent et eos adiuvarent. Et venerunt et impleverunt utrumque
navibus ut mergerentur.
5:8 Quod cum vidisset Simon Petrus, procidit ad genua Jesu, dicens : Ite
de me; quia homo peccator sum, Domine.
5:9 stupebat enim et omnes qui cum eo erant in captura Dei
pisces quos ceperant;
5:10 similiter autem et Iacobus et Iohannes filii Zebedaei qui erant
socii cum Simone. Dixit autem Jesus ad Simonem : Noli timere ; e*
iam homines capies.
5:11 Et subductis ad terram navibus, relictis omnibus,
eum secuti sunt.
5:12 Cum autem esset in civitate quadam, ecce vir plenus
qui videns Iesum procidit in faciem suam et rogabat eum dicens
Domine, si vis, potes me mundare.
5:13 Et extendens manum, tetigit eum dicens : Volo
purgant. Et confestim lepra discessit ab illo.
5:14 et praecipiebat ei ut nemini diceret sed vade et ostende te tibi
sacerdos, et offer pro emundatione tua, sicut praecepit Moyses
testimonium illis.
5:15 sed multo magis de illo fama exiit et magnus
Convenerunt autem turbae ut audirent et curarentur ab eo
infirmitatibus.
5:16 Ipse autem secedebat in desertum, et orabat.
5:17 Factum est autem in quadam die, cum esset docens, ibi
erant Pharisei sedentes et legis doctores qui exierant de
omnis castella Galilaeae et Iudaeae et Hierusalem et potestas eorum
Dominus adfuit ut sanaret eos.
5:18 Et ecce viri portantes in lecto hominem, qui erat paralyticus.
Et quaerebant eum inferre, et ponere ante eum.
5:19 et non potuerunt invenire qua ratione eum perducerent
multitudinis, in tecto, deposuit
tegula cum lecto in medio coram Jesu.
20 Quorum fidem ut vidit, dixit: “ Homo, peccata tua sunt ”.
donavi tibi.
5:21 Et coeperunt cogitare scribae et pharisaei dicentes: “ Quis est hic?
quae loquitur? Quis potest dimittere peccata, nisi solus Deus?
5:22 Ut autem cognovit Jesus cogitationes eorum, respondens dixit illis :
Quid cogitatis in cordibus vestris?
5:23 quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata an dicere surge et ambula vel dicere: Surge
et ambula?
5:24 Ut autem sciatis quia Filius hominis potestatem habet in terra
dimitte peccata (ait paralytico) tibi dico;
Surge, et tolle grabatum tuum et vade in domum tuam.
5:25 Et confestim surgens coram illis tulit, in quo iacebat,
et abiit in domum suam magnificans Deum.
5:26 Stupebant autem omnes, et magnificabant Deum, et repleti sunt
timete, dicentes, Hodie vidimus mirabilia;
5:27 Et post haec exiit et vidit publicanum nomine Levi,
sedens ad telonium et dixit ei sequere me
5:28 Et relictis omnibus, surgens secutus est eum.
5:29 Et fecit ei convivium magnum Levi in domo sua;
publicanorum et aliorum qui cum eis erant discumbentes.
5:30 Et murmurabant scribae et pharisaei adversus discipulos eius dicentes: “
Quare cum publicanis et peccatoribus manducatis et bibitis?
31 et respondens Iesus dixit illis non opus est omnibus
medicus; sed male habentibus.
5:32 Non veni vocare iustos sed peccatores in paenitentiam.
5:33 At illi dixerunt ei: “ Discipuli Ioannis ieiunant frequenter?
fac orationes, item Pharisaeorum discipuli; sed tuum cibum
et bibat?
34 et ait illis potestis facere filios nuptiarum
ieiunat, dum cum illis est sponsus?
5:35 Venient autem dies, cum ablatus fuerit sponsus
et tunc ieiunabunt in illis diebus.
5:36 Dicebat autem et illis parabolam. Nemo frustum novum mittit
vestem veterem; sin secus, utrumque novum reddit et
fragmentum quod de novo sumptum est non cum veteri convenit.
5:37 Et nemo mittit vinum novum in utres veteres; aliud vinum novum testamentum
rumpe utres, et effundantur, et utres peribunt.
5:38 sed vinum novum in utres novos mitti debet; et uterque conservatur.
5:39 Et nemo bibens vetus statim vult novum;
dicit, Vetus melius est.