Luc 5:1 Et factum est, cum turbae irruerent in eum ut audirent te verbum Dei, quod stabat secus stagnum Genesareth, 5:2 et vidit duas naves stantes iuxta stagnum piscatores autem exierunt eorum et retia lavabant. 5:3 Et introivit in unam navim, quae erat Simonis, et oravit eum ut paulum e terra eiceret. Et discubuit populum de nave docuit. 5:4 Et cum cessasset loqui, dixit Simoni : Duc in te profunde et laxate retia in capturam. 5:5 Respondens autem Simon dixit ei: “ Praeceptor, per totam noctem laborantes sumus. et nihil ceperitis, tamen in verbo tuo dimittam te retia. 5:6 Et cum hoc fecissent, concluserunt piscium multitudinem magnam; et rete eorum confregit. 5:7 et annuerunt sociis, qui erant in alia navi, ut venirent et eos adiuvarent. Et venerunt et impleverunt utrumque navibus ut mergerentur. 5:8 Quod cum vidisset Simon Petrus, procidit ad genua Jesu, dicens : Ite de me; quia homo peccator sum, Domine. 5:9 stupebat enim et omnes qui cum eo erant in captura Dei pisces quos ceperant; 5:10 similiter autem et Iacobus et Iohannes filii Zebedaei qui erant socii cum Simone. Dixit autem Jesus ad Simonem : Noli timere ; e* iam homines capies. 5:11 Et subductis ad terram navibus, relictis omnibus, eum secuti sunt. 5:12 Cum autem esset in civitate quadam, ecce vir plenus qui videns Iesum procidit in faciem suam et rogabat eum dicens Domine, si vis, potes me mundare. 5:13 Et extendens manum, tetigit eum dicens : Volo purgant. Et confestim lepra discessit ab illo. 5:14 et praecipiebat ei ut nemini diceret sed vade et ostende te tibi sacerdos, et offer pro emundatione tua, sicut praecepit Moyses testimonium illis. 5:15 sed multo magis de illo fama exiit et magnus Convenerunt autem turbae ut audirent et curarentur ab eo infirmitatibus. 5:16 Ipse autem secedebat in desertum, et orabat. 5:17 Factum est autem in quadam die, cum esset docens, ibi erant Pharisei sedentes et legis doctores qui exierant de omnis castella Galilaeae et Iudaeae et Hierusalem et potestas eorum Dominus adfuit ut sanaret eos. 5:18 Et ecce viri portantes in lecto hominem, qui erat paralyticus. Et quaerebant eum inferre, et ponere ante eum. 5:19 et non potuerunt invenire qua ratione eum perducerent multitudinis, in tecto, deposuit tegula cum lecto in medio coram Jesu. 20 Quorum fidem ut vidit, dixit: “ Homo, peccata tua sunt ”. donavi tibi. 5:21 Et coeperunt cogitare scribae et pharisaei dicentes: “ Quis est hic? quae loquitur? Quis potest dimittere peccata, nisi solus Deus? 5:22 Ut autem cognovit Jesus cogitationes eorum, respondens dixit illis : Quid cogitatis in cordibus vestris? 5:23 quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata an dicere surge et ambula vel dicere: Surge et ambula? 5:24 Ut autem sciatis quia Filius hominis potestatem habet in terra dimitte peccata (ait paralytico) tibi dico; Surge, et tolle grabatum tuum et vade in domum tuam. 5:25 Et confestim surgens coram illis tulit, in quo iacebat, et abiit in domum suam magnificans Deum. 5:26 Stupebant autem omnes, et magnificabant Deum, et repleti sunt timete, dicentes, Hodie vidimus mirabilia; 5:27 Et post haec exiit et vidit publicanum nomine Levi, sedens ad telonium et dixit ei sequere me 5:28 Et relictis omnibus, surgens secutus est eum. 5:29 Et fecit ei convivium magnum Levi in domo sua; publicanorum et aliorum qui cum eis erant discumbentes. 5:30 Et murmurabant scribae et pharisaei adversus discipulos eius dicentes: “ Quare cum publicanis et peccatoribus manducatis et bibitis? 31 et respondens Iesus dixit illis non opus est omnibus medicus; sed male habentibus. 5:32 Non veni vocare iustos sed peccatores in paenitentiam. 5:33 At illi dixerunt ei: “ Discipuli Ioannis ieiunant frequenter? fac orationes, item Pharisaeorum discipuli; sed tuum cibum et bibat? 34 et ait illis potestis facere filios nuptiarum ieiunat, dum cum illis est sponsus? 5:35 Venient autem dies, cum ablatus fuerit sponsus et tunc ieiunabunt in illis diebus. 5:36 Dicebat autem et illis parabolam. Nemo frustum novum mittit vestem veterem; sin secus, utrumque novum reddit et fragmentum quod de novo sumptum est non cum veteri convenit. 5:37 Et nemo mittit vinum novum in utres veteres; aliud vinum novum testamentum rumpe utres, et effundantur, et utres peribunt. 5:38 sed vinum novum in utres novos mitti debet; et uterque conservatur. 5:39 Et nemo bibens vetus statim vult novum; dicit, Vetus melius est.