Luc 1, 1 Quicumque enim susceperunt ad propositum enarrandum eorum quae apud nos certissime creduntur; 1:2 sicut tradiderunt ea nobis quae ab initio fuerunt oculi et verbi ministri; 1:3 visum est et mihi, perfectam omnium intelligentiam de primo, scribere ad te, optime Theophilus; 1:4 ut firmitatem cognoscas eorum in quibus habes instructus. 1:5 Fuit in diebus Herodis, regis Iudaeae, sacerdos quidam nomine Zacharias de vice Abia et uxor eius filiae Aaron et nomen eius Elisabeth. 1:6 et erant iusti ambo coram Deo ambulantes in omnibus mandatis et ordinationes Domini sine querela. 1:7 et non pepererunt, eo quod esset sterilis Elisabeth, et ambo iam aetate. 1:8 Factum est autem, cum sacerdotio functus esset prius, Deus in ordine suo. 1:9 Iuxta consuetudinem sacerdotii, sortem comburendi incensum, quando introivit in templum Domini. 1:10 Et orabat omnis multitudo populi extra tempus incensi. 1:11 Apparuit autem illi angelus Domini stans a dextris latus altaris incensi. 1:12 Et Zacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum. 1:13 dixit autem ei angelus ne timeas Zaccharias quoniam oratio tua est audiri; et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium et vocabis Joannem nomen ejus. 1:14 et habebis gaudium et laetitiam. et multi in eius gaudebunt nativitas. 1:15 erit enim magnus coram Domino et neque bibet vinum neque sicera; et Spiritu Sancto replebitur ab utero matris. 1:16 et multos filiorum Israel convertet ad Dominum Deum suum. 1:17 et ipse praeibit ante illum in spiritu et virtute Eliae ut convertat te cor patrum in filios et incredulos ad sapientiam iustorum; parare plebem paratam Domino. 1:18 Et dixit Zacharias ad angelum : Unde hoc sciam ? quia ego sum senex, et coniunx, bene confectus aetate. 1:19 Et respondens angelus dixit ei: “ Ego sum Gabriel, qui sto in te coram Deo; et missus sum loqui ad te et ostendere tibi laeti nuntio. 1:20 et ecce eris tacens et non poteris loqui usque in diem haec fieri quia non credis verba, quae implebuntur in tempore suo. 1:21 Et expectabat populus Zachariam et mirabatur quod sic moraretur diu in templo. 1:22 egressus autem non poterat loqui ad illos et cognoverunt quod in templo vidisset visionem, annuit enim illis obmutuit. 1:23 Et factum est, simul et dies ministerii eius confecta domo sua secessit. 1:24 Post hos autem dies concepit Elisabeth uxor eius et abscondit se quinque menses, dicentes; 1:25 Sic fecit mihi Dominus in diebus, quibus respexit aufer opprobrium meum inter homines. 1:26 Et in mense sexto missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilaeae, nomen Nazareth; 1:27 ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Ioseph, de domo David David; et nomen virginis Maria. 1:28 Et ingressus est ad eam angelus benedicta tu in mulieribus. 1:29 Quæ cum vidisset, turbata est in sermone ejus, et misit in eam mens qualis sit ista salutatio. 1:30 Et dixit ei angelus : Ne timeas, Maria : invenisti enim gratiam apud Deum. 1:31 et ecce concipies in utero et paries filium vocabis nomen eius Iesum. 1:32 Hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur Dabit ei Dominus Deus sedem David patris sui; 1:33 et regnabit in domo Iacob in sæculum sæculi; et regni eius non erit finis. 1:34 Dixit autem Maria ad angelum : Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco ? vir? 1:35 Et respondens angelus dixit ei : Spiritus Sanctus superveniet et virtus Altissimi obumbrabit tibi quod ex te nascetur sanctum vocabitur Filius Dei Deus. 1:36 et ecce Elisabeth cognata tua, et concepit in ea filium senectus: et hic est mensis sextus cum ea, quae vocabatur sterilis. 1:37 apud Deum enim nihil erit impossibile. 1:38 Dixit autem Maria : Ecce ancilla Domini ; fiat mihi secundum ad verbum tuum. Et discessit ab illa angelus. 1:39 Exsurgens autem Maria in diebus illis abiit in montana cum festinatione, in civitatem Juda; 1:40 Et intravit in domum Zachariae, et salutavit Elisabeth. 1:41 Factum est autem, cum audisset Elisabeth salutationem Mariae, exultavit in utero ejus infans; et Elisabeth impleta est Spiritu Sancto Sanctus: 42 et exclamavit voce magna et dixit benedictus es tu in medio tui mulieres, et benedictus fructus ventris tui. 1:43 Et unde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me? 1:44 Ecce enim ut facta est vox salutationis tuæ in auribus meis, exultavit in gaudio infans in utero meo. 1:45 et beata quae credidisti quoniam perficientur in te quae dicta sunt ei a Domino. 1:46 Dixit autem Maria: “ Magnificat anima mea Dominum. 1:47 et exsultavit spiritus meus in Deo salutari meo. 1:48 Quia respexit humilitatem ancillae suae; ex hoc beatam me dicent omnes generationes. 1:49 Fecit mihi magna qui potens est; et sanctus est his nomen. 1:50 Et misericordia eius a progenie in progenies timentibus eum. 1:51 Fecit potentiam in brachio suo; dispersit superbos cogitatio cordis eorum. 1:52 Deposuit potentes de sede et exaltavit humiles gradum. 1:53 Esurientes implevit bonis; et dives misit evacuare. 1:54 Suscepit Israel puerum suum, recordatus misericordiae suae. 1:55 Sicut locutus est ad patres nostros, Abraham et semini eius in saecula. 1:56 Mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus et reversa est in domum suam domum or casa. 1:57 Elisabeth autem impletum est tempus pariendi. et illa peperit filium. 1:58 Et audierunt vicini et cognati eius quia magnificavit Dominus miserere sui; et gavisi sunt cum ea. 1:59 Factum est autem in die octavo, venerunt circumcidere proles; vocaveruntque eum Zachariam ex nomine patris sui. 1:60 et respondens mater eius dixit nequaquam sed vocabitur Iohannes sed vocabitur Joannes. 1:61 Et dixerunt ad illam : " Nullus est in cognatione tua , qui vocetur " hoc nomen. 1:62 Innuebant autem patri eius quem vellet vocari eum. 1:63 Et postulans pugillarem scripsit dicens: “ Ioannes est nomen eius ”. Et mirati sunt omnes. 1:64 Apertum est autem illico os ejus, et lingua ejus, et lingua ejus locutus est, et laudavit Deum. 1:65 Et factus est timor super omnes vicinos eorum, et omnes sermones istos divulgatum est per universam montem Iudææ. 1:66 et posuerunt omnes qui audierant in corde suo dicentes quidnam puer hoc erit. Et erat manus Domini cum eo. 1:67 Et Zacharias pater eius repletus est Spiritu Sancto et prophetavit. dicens; 1:68 Benedictus Dominus Deus Israel. quia visitavit et redemit populus, 1:69 et erexit cornu salutis nobis in domo eius seruus dauid; 1:70 sicut locutus est per os sanctorum prophetarum suorum qui fuerunt ante te mundi exordium; ut salvemur ex inimicis et de manu omnium nos odisse; 1:72 ad faciendam misericordiam cum patribus nostris, et memorari sanctorum eius sacramentum; 1:73 iuramentum quod iuravit ad Abraham patrem nostrum. 1:74 det nobis ut de manu eius liberati sumus sine timore inimici nostri serviant ei, 1:75 in sanctitate et iustitia coram ipso omnibus diebus nostris 1:76 et tu puer propheta Altissimi vocaberis ante faciem Domini praeparare vias eius; 1:77 notum facere populo suo in remissionem peccatorum peccata; 1:78 per misericordiam Dei nostri. per quem oriens ex alto visitavit nos; 1:79 Illuminare his, qui in tenebris et in umbra mortis sedent, ad dirigendos pedes nostros in viam pacis. 1:80 puer autem crescebat et confortabatur spiritu et erat in desertis usque in diem ostensionis suae ad Israel.