Luc
1, 1 Quicumque enim susceperunt ad propositum enarrandum
eorum quae apud nos certissime creduntur;
1:2 sicut tradiderunt ea nobis quae ab initio fuerunt
oculi et verbi ministri;
1:3 visum est et mihi, perfectam omnium intelligentiam
de primo, scribere ad te, optime
Theophilus;
1:4 ut firmitatem cognoscas eorum in quibus habes
instructus.
1:5 Fuit in diebus Herodis, regis Iudaeae, sacerdos quidam
nomine Zacharias de vice Abia et uxor eius
filiae Aaron et nomen eius Elisabeth.
1:6 et erant iusti ambo coram Deo ambulantes in omnibus mandatis
et ordinationes Domini sine querela.
1:7 et non pepererunt, eo quod esset sterilis Elisabeth, et ambo
iam aetate.
1:8 Factum est autem, cum sacerdotio functus esset prius,
Deus in ordine suo.
1:9 Iuxta consuetudinem sacerdotii, sortem comburendi
incensum, quando introivit in templum Domini.
1:10 Et orabat omnis multitudo populi extra tempus
incensi.
1:11 Apparuit autem illi angelus Domini stans a dextris
latus altaris incensi.
1:12 Et Zacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum.
1:13 dixit autem ei angelus ne timeas Zaccharias quoniam oratio tua est
audiri; et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium et vocabis
Joannem nomen ejus.
1:14 et habebis gaudium et laetitiam. et multi in eius gaudebunt
nativitas.
1:15 erit enim magnus coram Domino et neque bibet
vinum neque sicera; et Spiritu Sancto replebitur
ab utero matris.
1:16 et multos filiorum Israel convertet ad Dominum Deum suum.
1:17 et ipse praeibit ante illum in spiritu et virtute Eliae ut convertat te
cor patrum in filios et incredulos ad sapientiam
iustorum; parare plebem paratam Domino.
1:18 Et dixit Zacharias ad angelum : Unde hoc sciam ? quia ego sum
senex, et coniunx, bene confectus aetate.
1:19 Et respondens angelus dixit ei: “ Ego sum Gabriel, qui sto in te
coram Deo; et missus sum loqui ad te et ostendere tibi
laeti nuntio.
1:20 et ecce eris tacens et non poteris loqui usque in diem
haec fieri quia non credis
verba, quae implebuntur in tempore suo.
1:21 Et expectabat populus Zachariam et mirabatur quod sic moraretur
diu in templo.
1:22 egressus autem non poterat loqui ad illos et cognoverunt
quod in templo vidisset visionem, annuit enim illis
obmutuit.
1:23 Et factum est, simul et dies ministerii eius
confecta domo sua secessit.
1:24 Post hos autem dies concepit Elisabeth uxor eius et abscondit se quinque
menses, dicentes;
1:25 Sic fecit mihi Dominus in diebus, quibus respexit
aufer opprobrium meum inter homines.
1:26 Et in mense sexto missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem
Galilaeae, nomen Nazareth;
1:27 ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Ioseph, de domo David
David; et nomen virginis Maria.
1:28 Et ingressus est ad eam angelus
benedicta tu in mulieribus.
1:29 Quæ cum vidisset, turbata est in sermone ejus, et misit in eam
mens qualis sit ista salutatio.
1:30 Et dixit ei angelus : Ne timeas, Maria : invenisti enim gratiam
apud Deum.
1:31 et ecce concipies in utero et paries filium
vocabis nomen eius Iesum.
1:32 Hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur
Dabit ei Dominus Deus sedem David patris sui;
1:33 et regnabit in domo Iacob in sæculum sæculi; et regni eius
non erit finis.
1:34 Dixit autem Maria ad angelum : Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco ?
vir?
1:35 Et respondens angelus dixit ei : Spiritus Sanctus superveniet
et virtus Altissimi obumbrabit tibi
quod ex te nascetur sanctum vocabitur Filius Dei
Deus.
1:36 et ecce Elisabeth cognata tua, et concepit in ea filium
senectus: et hic est mensis sextus cum ea, quae vocabatur sterilis.
1:37 apud Deum enim nihil erit impossibile.
1:38 Dixit autem Maria : Ecce ancilla Domini ; fiat mihi secundum
ad verbum tuum. Et discessit ab illa angelus.
1:39 Exsurgens autem Maria in diebus illis abiit in montana cum festinatione,
in civitatem Juda;
1:40 Et intravit in domum Zachariae, et salutavit Elisabeth.
1:41 Factum est autem, cum audisset Elisabeth salutationem Mariae,
exultavit in utero ejus infans; et Elisabeth impleta est Spiritu Sancto
Sanctus:
42 et exclamavit voce magna et dixit benedictus es tu in medio tui
mulieres, et benedictus fructus ventris tui.
1:43 Et unde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me?
1:44 Ecce enim ut facta est vox salutationis tuæ in auribus meis,
exultavit in gaudio infans in utero meo.
1:45 et beata quae credidisti quoniam perficientur in te
quae dicta sunt ei a Domino.
1:46 Dixit autem Maria: “ Magnificat anima mea Dominum.
1:47 et exsultavit spiritus meus in Deo salutari meo.
1:48 Quia respexit humilitatem ancillae suae;
ex hoc beatam me dicent omnes generationes.
1:49 Fecit mihi magna qui potens est; et sanctus est his
nomen.
1:50 Et misericordia eius a progenie in progenies timentibus eum.
1:51 Fecit potentiam in brachio suo; dispersit superbos
cogitatio cordis eorum.
1:52 Deposuit potentes de sede et exaltavit humiles
gradum.
1:53 Esurientes implevit bonis; et dives misit
evacuare.
1:54 Suscepit Israel puerum suum, recordatus misericordiae suae.
1:55 Sicut locutus est ad patres nostros, Abraham et semini eius in saecula.
1:56 Mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus et reversa est in domum suam
domum or casa.
1:57 Elisabeth autem impletum est tempus pariendi. et illa
peperit filium.
1:58 Et audierunt vicini et cognati eius quia magnificavit Dominus
miserere sui; et gavisi sunt cum ea.
1:59 Factum est autem in die octavo, venerunt circumcidere
proles; vocaveruntque eum Zachariam ex nomine patris sui.
1:60 et respondens mater eius dixit nequaquam sed vocabitur Iohannes sed vocabitur Joannes.
1:61 Et dixerunt ad illam : " Nullus est in cognatione tua , qui vocetur "
hoc nomen.
1:62 Innuebant autem patri eius quem vellet vocari eum.
1:63 Et postulans pugillarem scripsit dicens: “ Ioannes est nomen eius ”.
Et mirati sunt omnes.
1:64 Apertum est autem illico os ejus, et lingua ejus, et lingua ejus
locutus est, et laudavit Deum.
1:65 Et factus est timor super omnes vicinos eorum, et omnes sermones istos
divulgatum est per universam montem Iudææ.
1:66 et posuerunt omnes qui audierant in corde suo dicentes quidnam
puer hoc erit. Et erat manus Domini cum eo.
1:67 Et Zacharias pater eius repletus est Spiritu Sancto et prophetavit.
dicens;
1:68 Benedictus Dominus Deus Israel. quia visitavit et redemit
populus,
1:69 et erexit cornu salutis nobis in domo eius
seruus dauid;
1:70 sicut locutus est per os sanctorum prophetarum suorum qui fuerunt ante te
mundi exordium;
ut salvemur ex inimicis et de manu omnium
nos odisse;
1:72 ad faciendam misericordiam cum patribus nostris, et memorari sanctorum eius
sacramentum;
1:73 iuramentum quod iuravit ad Abraham patrem nostrum.
1:74 det nobis ut de manu eius liberati sumus
sine timore inimici nostri serviant ei,
1:75 in sanctitate et iustitia coram ipso omnibus diebus nostris
1:76 et tu puer propheta Altissimi vocaberis
ante faciem Domini praeparare vias eius;
1:77 notum facere populo suo in remissionem peccatorum
peccata;
1:78 per misericordiam Dei nostri. per quem oriens ex alto
visitavit nos;
1:79 Illuminare his, qui in tenebris et in umbra mortis sedent,
ad dirigendos pedes nostros in viam pacis.
1:80 puer autem crescebat et confortabatur spiritu et erat in desertis
usque in diem ostensionis suae ad Israel.