Lamentationes 2:1 Quomodo operuit Dominus filiam Sion nube sua? et de caelo proiecisti in terram speciem Israel. et non est recordatus scabelli pedum suorum in die furoris sui. 2:2 praecipitavit Dominus omnia tabernacula Iacob et non habet misertus in ira praesidia dejecit filia Juda; deduxit eos in terram polluerunt regnum et principes eius. 2:3 Confregit in ira furoris sui omne cornu Israel; Retraxit manum suam ab hostibus, et arsit contra Jacob quasi ignis flammæ devorans in circuitu. 2:4 arcum suum sicut inimicum tetendit et stetit ut dextera sua adversarius autem omnium, qui placuerant oculis, interfecti sunt filiae Sion: effudit quasi ignem furorem suum. 2:5 Hostis Dominus factus est; devoravit Israel; omnes munitiones eius destruxit et munitiones eius destruxit creverunt in filia Juda planctus et lamentatio. 2:6 Et dissipavit quasi tabernaculum suum; paradisus destruit ecclesias suas Dominus habet solemnitates et sabbata sua oblivioni dedit in Sion rex et sacerdos iram suam despiciebant. 2:7 Repulit Dominus altare suum; muros palatiorum in manu hostium dedit; illi Vocem dederunt in domo Domini sicut in die solemni festum. 2:8 Cogitavit Dominus dissipare murum filiae Sion funiculum tetendit, non reduxit manum suam destruere: ideo vallum ac murum lamentari; illi elanguit. 2:9 Defixae sunt in terra portae eius; perdidit et contrivit eam vectes ejus : Rex ejus et principes ejus in Gentibus : lex non est pluris; et prophetae eius non invenerunt visionem a Domino. 2:10 Sederunt super terram, seniores filiae Sion, et custodiunt silentium inposuisset super capita sua pulverem suum. accinxerunt cilicio virgines Jerusalem suspendunt capita ad terram. 2:11 Defecerunt præ lacrimis oculi mei, conturbata sunt viscera mea; super terram, ad contritionem filiæ populi mei; quia filii et lactentes deliquium in plateis civitatis illius. 2:12 Matribus suis dixerunt: Ubi est triticum et vinum? cum deliquium vulnerati in plateis civitatis, cum effusus est anima eorum in sinu matrum. 2:13 Quid pro te testem? quid est simile? filia Ierusalem? quid adaequabo tibi ut consolare te, virgo filia Sion? magna est enim sicut contritio tua mare: quis medebitur tui? 2:14 Prophetae tui viderunt tibi vana et stulta; non revelasti iniquitatem tuam, ut avertas captivitatem tuam. sed vidimus tibi falsa onera et causas exilii. 2:15 Omnes transeuntes ad te plaudent manu; sibilat et moverunt caput ad filiam Hierusalem dicens haec est civitas quam vocant The perfectio decoris, gaudium universae terrae? 2:16 Aperuerunt super te os suum omnes inimici tui, sibila et frendere dentes dicunt: Absorpsimus eam: certe hoc est diem exspectavimus; invenimus, vidimus. 2:17 Fecit Dominus quæ cogitavit ; verbum suum implevit iusserat in diebus antiquis, dejecit, et dejecit non est misertus et laetificavit te inimicum tuum ipse fecit exalta cornu inimicorum tuorum. 2:18 Cor eorum clamat ad Dominum, muri filiae Sion; lacrimae sicut flumen die ac nocte: ne dederis tibi requiem; ne " ne dederis pupillam oculi tui. 2:19 Surge, et nocte clama: in principio vigiliarum effunde sicut aqua cor tuum ante faciem Domini leva manus tuas ei pro anima parvulorum tuorum, qui defecerunt in fame summa omnium viarum. 2:20 Vide, Domine, et considera quem vindemiaveris ita. Erunt? feminae fructum suum edunt, et liberi palmi? sacerdos et * propheta in sanctuario Domini interficietur? 2:21 Jacuerunt in terra foris puer et senex ; juvenes mei ceciderunt in gladio: interfecisti in die furoris tui, percussisti, nec misertus es. occidisti eos in die indignationem tuam; occidisti, et non misertus es. 2:22 in die sollemni vocasti terrores meos in circuitu in die furoris Domini nemo effugit neque remansit; involutus et educatus inimicus meus consumpsit.