Lamentationes
2:1 Quomodo operuit Dominus filiam Sion nube sua?
et de caelo proiecisti in terram speciem Israel.
et non est recordatus scabelli pedum suorum in die furoris sui.
2:2 praecipitavit Dominus omnia tabernacula Iacob et non habet
misertus in ira praesidia dejecit
filia Juda; deduxit eos in terram
polluerunt regnum et principes eius.
2:3 Confregit in ira furoris sui omne cornu Israel;
Retraxit manum suam ab hostibus, et arsit contra
Jacob quasi ignis flammæ devorans in circuitu.
2:4 arcum suum sicut inimicum tetendit et stetit ut dextera sua
adversarius autem omnium, qui placuerant oculis, interfecti sunt
filiae Sion: effudit quasi ignem furorem suum.
2:5 Hostis Dominus factus est; devoravit Israel;
omnes munitiones eius destruxit et munitiones eius destruxit
creverunt in filia Juda planctus et lamentatio.
2:6 Et dissipavit quasi tabernaculum suum;
paradisus destruit ecclesias suas Dominus habet
solemnitates et sabbata sua oblivioni dedit in Sion
rex et sacerdos iram suam despiciebant.
2:7 Repulit Dominus altare suum;
muros palatiorum in manu hostium dedit; illi
Vocem dederunt in domo Domini sicut in die solemni
festum.
2:8 Cogitavit Dominus dissipare murum filiae Sion
funiculum tetendit, non reduxit manum suam
destruere: ideo vallum ac murum lamentari; illi
elanguit.
2:9 Defixae sunt in terra portae eius; perdidit et contrivit eam
vectes ejus : Rex ejus et principes ejus in Gentibus : lex non est
pluris; et prophetae eius non invenerunt visionem a Domino.
2:10 Sederunt super terram, seniores filiae Sion, et custodiunt
silentium inposuisset super capita sua pulverem suum. accinxerunt
cilicio virgines Jerusalem suspendunt
capita ad terram.
2:11 Defecerunt præ lacrimis oculi mei, conturbata sunt viscera mea;
super terram, ad contritionem filiæ populi mei;
quia filii et lactentes deliquium in plateis civitatis illius.
2:12 Matribus suis dixerunt: Ubi est triticum et vinum? cum deliquium
vulnerati in plateis civitatis, cum effusus est anima eorum
in sinu matrum.
2:13 Quid pro te testem? quid est simile?
filia Ierusalem? quid adaequabo tibi ut
consolare te, virgo filia Sion? magna est enim sicut contritio tua
mare: quis medebitur tui?
2:14 Prophetae tui viderunt tibi vana et stulta;
non revelasti iniquitatem tuam, ut avertas captivitatem tuam. sed vidimus
tibi falsa onera et causas exilii.
2:15 Omnes transeuntes ad te plaudent manu; sibilat et moverunt caput
ad filiam Hierusalem dicens haec est civitas quam vocant The
perfectio decoris, gaudium universae terrae?
2:16 Aperuerunt super te os suum omnes inimici tui, sibila et
frendere dentes dicunt: Absorpsimus eam: certe hoc est
diem exspectavimus; invenimus, vidimus.
2:17 Fecit Dominus quæ cogitavit ; verbum suum implevit
iusserat in diebus antiquis, dejecit, et dejecit
non est misertus et laetificavit te inimicum tuum ipse fecit
exalta cornu inimicorum tuorum.
2:18 Cor eorum clamat ad Dominum, muri filiae Sion;
lacrimae sicut flumen die ac nocte: ne dederis tibi requiem; ne "
ne dederis pupillam oculi tui.
2:19 Surge, et nocte clama: in principio vigiliarum effunde
sicut aqua cor tuum ante faciem Domini leva manus tuas
ei pro anima parvulorum tuorum, qui defecerunt in fame
summa omnium viarum.
2:20 Vide, Domine, et considera quem vindemiaveris ita. Erunt?
feminae fructum suum edunt, et liberi palmi? sacerdos et *
propheta in sanctuario Domini interficietur?
2:21 Jacuerunt in terra foris puer et senex ;
juvenes mei ceciderunt in gladio: interfecisti in die furoris tui, percussisti, nec misertus es. occidisti eos in die
indignationem tuam; occidisti, et non misertus es.
2:22 in die sollemni vocasti terrores meos in circuitu
in die furoris Domini nemo effugit neque remansit;
involutus et educatus inimicus meus consumpsit.