John 12:1 Iesus ergo ante sex dies Paschae venit Bethaniam ubi Lazarus qui fuerat mortuus, quem suscitavit Jesus. 12:2 Feceruntque ei cenam ibi; et Martha ministrabat Lazarus vero unus erat discumbentibus cum eo. 12:3 Tunc accepit Mariam libram nardi nardi pistici pretiosi, et unxit pedes iesu et tersit pedes eius capillis domus impleta est odore unguenti. 12:4 Tunc dicit unus ex discipulis eius, Iudas Iscariotes, Simonis filius, quem traderet; 12:5 Quare hoc unguentum non veniit trecentis denariis et datum est tibi? pauperem? 12:6 Hoc autem dixit, non quod curaret pauperem; sed quia fuit fur et loculos habuit, et portavit quae in ea posita sunt. 12:7 dixit ergo Iesus sine illam ut in diem sepulturae meae habet servavit hoc. 12:8 Pauperes enim semper habetis vobiscum; me autem non semper habetis. 12:9 cognoverunt ergo multi Iudaeorum quia ibi esset et venerunt non propter Iesum tantum, sed ut Lazarum viderent quem resuscitavit a mortuis. 12:10 Cogitaverunt autem principes sacerdotum ut et Lazarum mitterent mortem; 12:11 quia multi propter illum abibant ex Iudaeis et credebant in Jesum. 12:12 Sequenti vero die turbae multae, qui venerant ad diem festum, cum audissent quod veniret Jesus Jerosolymam, 12:13 acceperunt ramos palmarum et exierunt obviam ei et clamabant Hosanna: Benedictus rex Israel, qui venit in nomine Domini Domini. 12:14 Et cum invenissent asellum, sedebat super eum. ut scriptum est; 12:15 noli timere filia Sion ecce rex tuus venit sedens in asino pullum. 12:16 Haec non cognoverunt discipuli eius primum, sed cum Iesu glorificatus est ergo recordati sunt quia haec scripta sunt eum neque haec illi fecerunt. 12:17 Turba ergo, quae erat cum eo, vocavit Lazarum ex discipulis suis sepulchrum, et suscitavit eum a mortuis, testimonium perhibuit. 12:18 Propterea et ei obviam venit populus, quia audierunt hoc miraculum feci. 12:19 Pharisaei ergo dixerunt ad semet ipsos videte quomodo nihil valebit? ecce mundus post eum abiit. 12:20 Erant autem quidam gentiles ex his, qui ascenderant ut adorarent festum; 12:21 Hic ergo venit ad Philippum, qui erat a Bethsaida Galilaeae, et rogabat eum dicens: “ Domine, volumus Iesum videre ”. 12:22 Venit Philippus et dicit Andreae; Jesus. 12:23 Iesus autem respondit eis dicens venit hora ut Filius hominis glorificetur. 12:24 amen, amen dico vobis, nisi granum frumenti cadens in vos si mortuus fuerit, multum parit fructus. 12:25 Qui amat animam suam, perdet eam; et qui odit animam suam hic mundus in vitam aeternam custodiet. 12:26 Si quis mihi ministrat, me sequatur; et ubi sum ego illic et illic si quis mihi ministraverit, honorificabit eum Pater meus. 12:27 Nunc anima mea turbata est. et quid dicam? Pater, salvifica me ex hoc sed propterea veni in horam hanc. 12:28 Pater, clarifica nomen tuum. Venit ergo vox de cælo, dicens : et glorificaverunt, et iterum glorificabunt. 12:29 Turba ergo, quae stabat et audierat, dicebat alii dicebant: Angelus ei locutus est. 12:30 Respondit Jesus, et dixit : Non propter me hæc vox venit, sed propter vos causa. 12:31 nunc iudicium est mundi nunc princeps mundi huius eieetis. 12:32 Et ego, si exaltatus fuero a terra, omnes traham ad meipsum. 12:33 Hoc autem dixit significans qua morte esset moriturus. 12:34 respondit ei populus nos audivimus ex lege quia Christus manet in aeternum: et quomodo dicis: Oportet exaltari Filium hominis? quis est iste Filius hominis? 12:35 Dixit ergo eis Jesus : Adhuc modicum, lumen in vobis est. Ambulate dum lucem habetis, ne tenebrae super vos veniant; in tenebris ambulat, nescit quo eat. 12:36 Dum lucem habetis, credite in lucem, ut filii sitis luminis oras. Haec locutus est Iesus et abiit et abscondit se ab iis. 12:37 Cum autem tanta signa fecisset coram eis, crediderunt non in eum; 12:38 ut sermo Isaiae prophetae impleretur quem dixit Domine, quis credidit auditui nostro ? et brachium cui Dominus revelatus est? 12:39 Propterea non poterant credere, quia iterum dixit Isaias: 12:40 excaecavit oculos eorum et induravit cor eorum ut Non videas oculis, nec corde intelligas converti et curarem eos. 12:41 haec dixit Esaias quando vidit gloriam eius et locutus est de eo 12:42 Verumtamen et ex principibus multi crediderunt in eum; sed propter pharisaeos non confitebantur, ne ab illo extra synagogam fieret; 12:43 Dilexerunt enim gloriam hominum magis quam gloriam Dei. 12:44 Jesus autem clamavit, et dixit : Qui credit in me, non credit in me, sed in eum qui me misit. 12:45 Et, qui videt me, videt eum, qui misit me. 12:46 Ego lux in mundum veni, ut omnis qui credit in me in tenebris non permanebit. 12:47 Et si quis audierit verba mea et non credit, non iudico eum; non venit ut iudicem mundum, sed ut salvificem mundum. 12:48 Qui spernit me et non accipit verba mea, habet qui judicet sermo quem locutus sum ille iudicabit eum in novissimo illo die. 12:49 Ego enim ex meipso non sum locutus; sed qui misit me Pater dedit mihi mandatum, quid dicam, et quid loquar. 12:50 et scio quia mandatum eius vita aeterna est quae ego loquor Sicut ergo dixit mihi Pater, sic loquor.