John
12:1 Iesus ergo ante sex dies Paschae venit Bethaniam ubi Lazarus
qui fuerat mortuus, quem suscitavit Jesus.
12:2 Feceruntque ei cenam ibi; et Martha ministrabat Lazarus vero unus erat
discumbentibus cum eo.
12:3 Tunc accepit Mariam libram nardi nardi pistici pretiosi, et
unxit pedes iesu et tersit pedes eius capillis
domus impleta est odore unguenti.
12:4 Tunc dicit unus ex discipulis eius, Iudas Iscariotes, Simonis filius, quem
traderet;
12:5 Quare hoc unguentum non veniit trecentis denariis et datum est tibi?
pauperem?
12:6 Hoc autem dixit, non quod curaret pauperem; sed quia fuit
fur et loculos habuit, et portavit quae in ea posita sunt.
12:7 dixit ergo Iesus sine illam ut in diem sepulturae meae habet
servavit hoc.
12:8 Pauperes enim semper habetis vobiscum; me autem non semper habetis.
12:9 cognoverunt ergo multi Iudaeorum quia ibi esset et venerunt
non propter Iesum tantum, sed ut Lazarum viderent quem
resuscitavit a mortuis.
12:10 Cogitaverunt autem principes sacerdotum ut et Lazarum mitterent
mortem;
12:11 quia multi propter illum abibant ex Iudaeis et credebant
in Jesum.
12:12 Sequenti vero die turbae multae, qui venerant ad diem festum, cum audissent
quod veniret Jesus Jerosolymam,
12:13 acceperunt ramos palmarum et exierunt obviam ei et clamabant
Hosanna: Benedictus rex Israel, qui venit in nomine Domini
Domini.
12:14 Et cum invenissent asellum, sedebat super eum. ut scriptum est;
12:15 noli timere filia Sion ecce rex tuus venit sedens in asino
pullum.
12:16 Haec non cognoverunt discipuli eius primum, sed cum Iesu
glorificatus est ergo recordati sunt quia haec scripta sunt
eum neque haec illi fecerunt.
12:17 Turba ergo, quae erat cum eo, vocavit Lazarum ex discipulis suis
sepulchrum, et suscitavit eum a mortuis, testimonium perhibuit.
12:18 Propterea et ei obviam venit populus, quia audierunt
hoc miraculum feci.
12:19 Pharisaei ergo dixerunt ad semet ipsos videte quomodo
nihil valebit? ecce mundus post eum abiit.
12:20 Erant autem quidam gentiles ex his, qui ascenderant ut adorarent
festum;
12:21 Hic ergo venit ad Philippum, qui erat a Bethsaida Galilaeae,
et rogabat eum dicens: “ Domine, volumus Iesum videre ”.
12:22 Venit Philippus et dicit Andreae;
Jesus.
12:23 Iesus autem respondit eis dicens venit hora ut Filius hominis
glorificetur.
12:24 amen, amen dico vobis, nisi granum frumenti cadens in vos
si mortuus fuerit, multum parit
fructus.
12:25 Qui amat animam suam, perdet eam; et qui odit animam suam
hic mundus in vitam aeternam custodiet.
12:26 Si quis mihi ministrat, me sequatur; et ubi sum ego illic et illic
si quis mihi ministraverit, honorificabit eum Pater meus.
12:27 Nunc anima mea turbata est. et quid dicam? Pater, salvifica me ex hoc
sed propterea veni in horam hanc.
12:28 Pater, clarifica nomen tuum. Venit ergo vox de cælo, dicens :
et glorificaverunt, et iterum glorificabunt.
12:29 Turba ergo, quae stabat et audierat, dicebat
alii dicebant: Angelus ei locutus est.
12:30 Respondit Jesus, et dixit : Non propter me hæc vox venit, sed propter vos
causa.
12:31 nunc iudicium est mundi nunc princeps mundi huius
eieetis.
12:32 Et ego, si exaltatus fuero a terra, omnes traham ad meipsum.
12:33 Hoc autem dixit significans qua morte esset moriturus.
12:34 respondit ei populus nos audivimus ex lege quia Christus
manet in aeternum: et quomodo dicis: Oportet exaltari Filium hominis?
quis est iste Filius hominis?
12:35 Dixit ergo eis Jesus : Adhuc modicum, lumen in vobis est.
Ambulate dum lucem habetis, ne tenebrae super vos veniant;
in tenebris ambulat, nescit quo eat.
12:36 Dum lucem habetis, credite in lucem, ut filii sitis
luminis oras. Haec locutus est Iesus et abiit et abscondit se
ab iis.
12:37 Cum autem tanta signa fecisset coram eis, crediderunt
non in eum;
12:38 ut sermo Isaiae prophetae impleretur quem dixit
Domine, quis credidit auditui nostro ? et brachium cui
Dominus revelatus est?
12:39 Propterea non poterant credere, quia iterum dixit Isaias:
12:40 excaecavit oculos eorum et induravit cor eorum ut
Non videas oculis, nec corde intelligas
converti et curarem eos.
12:41 haec dixit Esaias quando vidit gloriam eius et locutus est de eo
12:42 Verumtamen et ex principibus multi crediderunt in eum; sed
propter pharisaeos non confitebantur, ne ab illo
extra synagogam fieret;
12:43 Dilexerunt enim gloriam hominum magis quam gloriam Dei.
12:44 Jesus autem clamavit, et dixit : Qui credit in me, non credit in me, sed
in eum qui me misit.
12:45 Et, qui videt me, videt eum, qui misit me.
12:46 Ego lux in mundum veni, ut omnis qui credit in me
in tenebris non permanebit.
12:47 Et si quis audierit verba mea et non credit, non iudico eum;
non venit ut iudicem mundum, sed ut salvificem mundum.
12:48 Qui spernit me et non accipit verba mea, habet qui judicet
sermo quem locutus sum ille iudicabit eum in novissimo
illo die.
12:49 Ego enim ex meipso non sum locutus; sed qui misit me Pater dedit
mihi mandatum, quid dicam, et quid loquar.
12:50 et scio quia mandatum eius vita aeterna est quae ego loquor
Sicut ergo dixit mihi Pater, sic loquor.