Job 39:1 Numquid nosti tempus partus hibicum in petris? or * potesne notare cervae vitulum? 39:2 Numerare potes menses, quos impleant? an scis tempus? cum pariunt? 39:3 Incurvantur pullos suos, et eiciunt eorum dolores. 39:4 Laetificati sunt parvuli eorum, fructificant tritum; eant egredere, et ne revertaris ad eos. 39:5 Quis dimisit onagrum liberum? aut quis solvit vincula eorum onager? 39:6 cui dedi in solitudine domum et terram sterilem habitacula. 39:7 Contemnit multitudinem civitatis non clamorem aurigae. 39:8 Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit viridem rem. 39:9 Numquid volet monoceros servire tibi aut morabitur ad praesepe tuum? 39:10 Numquid ligabis unicornium humilitatem suam in sulco? aut erit occare valles post te? 39:11 numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius et derelinques ei labores tuos aut relinques opus tuum illi? 39:12 Credis ei, semen tuum reducet et colliget in horreum tuum? 39:13 Dedisti pennas pavonibus? aut alis et pennis ad strutionem? 39:14 qui relinquit in terra ova sua et in pulvere calefacit ea, 39:15 Obliviscitur quod pes conculcet eos, vel ut fera frangere. 39:16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui; incassum sine timore labor eius; 39:17 Privavit enim eam Deus sapientia nec dedit illi intellectus. 39:18 Cum se in altum provexit, deridet equum suum equitem. 39:19 Numquid praebebis equo fortitudinem? collum eius induisti tonitrua? 39:20 Numquid terrebis eum sicut lucusta? gloria narium ejus terribilis est. 39:21 Vallem ungula fodit et exsultat in virtute sua armatis occurrerent. 39:22 Deridet et non expavescit; nec cedit gladius. 39:23 Super ipsum sonabit pharetra; 39:24 Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem quod sit tubae. 39:25 inter tubas, Vah, ha! et de longe olet bellum sonitus ducum et clamorum. 39:26 Numquid per sapientiam tuam volat accipiter et expandit alas suas ad austrum? 39:27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila et in excelso ponit nidum suum? 39:28 In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus locus munitus. 39:29 Inde quaerit praedam, et de longe oculi eius prospiciunt. 39:30 Pulli eius lambent sanguinem; ubi vulnerati sunt, ibi ipsa.