Job
39:1 Numquid nosti tempus partus hibicum in petris? or *
potesne notare cervae vitulum?
39:2 Numerare potes menses, quos impleant? an scis tempus?
cum pariunt?
39:3 Incurvantur pullos suos, et eiciunt
eorum dolores.
39:4 Laetificati sunt parvuli eorum, fructificant tritum; eant
egredere, et ne revertaris ad eos.
39:5 Quis dimisit onagrum liberum? aut quis solvit vincula eorum
onager?
39:6 cui dedi in solitudine domum et terram sterilem
habitacula.
39:7 Contemnit multitudinem civitatis non clamorem
aurigae.
39:8 Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit
viridem rem.
39:9 Numquid volet monoceros servire tibi aut morabitur ad praesepe tuum?
39:10 Numquid ligabis unicornium humilitatem suam in sulco? aut erit
occare valles post te?
39:11 numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius et derelinques ei labores tuos aut relinques
opus tuum illi?
39:12 Credis ei, semen tuum reducet et colliget
in horreum tuum?
39:13 Dedisti pennas pavonibus? aut alis et pennis
ad strutionem?
39:14 qui relinquit in terra ova sua et in pulvere calefacit ea,
39:15 Obliviscitur quod pes conculcet eos, vel ut fera
frangere.
39:16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui;
incassum sine timore labor eius;
39:17 Privavit enim eam Deus sapientia nec dedit illi
intellectus.
39:18 Cum se in altum provexit, deridet equum suum
equitem.
39:19 Numquid praebebis equo fortitudinem? collum eius induisti
tonitrua?
39:20 Numquid terrebis eum sicut lucusta? gloria narium ejus
terribilis est.
39:21 Vallem ungula fodit et exsultat in virtute sua
armatis occurrerent.
39:22 Deridet et non expavescit; nec cedit
gladius.
39:23 Super ipsum sonabit pharetra;
39:24 Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem
quod sit tubae.
39:25 inter tubas, Vah, ha! et de longe olet bellum
sonitus ducum et clamorum.
39:26 Numquid per sapientiam tuam volat accipiter et expandit alas suas ad austrum?
39:27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila et in excelso ponit nidum suum?
39:28 In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus
locus munitus.
39:29 Inde quaerit praedam, et de longe oculi eius prospiciunt.
39:30 Pulli eius lambent sanguinem; ubi vulnerati sunt, ibi
ipsa.