Job 27:1 Continuavit autem Iob parabolam suam et dixit: 27:2 Vivit Deus, qui abstulit iudicium meum. et Omnipotens, qui animam meam conturbavit. 27:3 Dum spiritus meus in me est, et spiritus Dei in meo est nares; 27:4 Non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea dolum mentietur. 27:5 Absit integritas a me. 27:6 Iustitiam meam teneo et non deseram; exprobra mihi quamdiu vixero. 27:7 Sit ut impius, inimicus meus, et adversarius meus quasi in te iniquus. 27:8 Quae est enim spes hypocritae, cum lucratus sit Deus? animam autem eius aufert? 27:9 Numquid clamorem eius audiet Deus, cum venerit super illum angustia? 27:10 Num in Omnipotente delectabitur? Deum semper invocabit? 27:11 Docebo vos per manum Dei, quod apud Omnipotentem est non celabo. 27:12 Ecce vos omnes vidistis; cur ergo sic omnino? frustra? 27:13 Haec est pars hominis impii apud Deum, et hereditas Domini quam ab Omnipotentis oppressores. 27:14 si multiplicati fuerint filii eius in gladio et semen illius non satiabitur pane. 27:15 Qui reliqui fuerint ex eo, sepelientur in interitu nolite flere. 27:16 Si coacervabit quasi pulverem argentum et sicut lutum vestimenta praeparabit; 27:17 Praeparet, iustus autem induet innocens argentum divide. 27:18 Qui aedificat sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum. 27:19 Dives dormiet, et non colligetur; oculis, et non est. 27:20 Apprehendet eum quasi aqua inopia, opprimet eum tempestas nocte. 27:21 ventus urens rapit eum et egreditur et quasi tempestas de loco suo eicit. 27:22 Mittet enim super eum Deus et non parcet ; manum suam. 27:23 Plauserunt super eum manus et sibilabunt de loco suo.