Job
27:1 Continuavit autem Iob parabolam suam et dixit:
27:2 Vivit Deus, qui abstulit iudicium meum. et Omnipotens, qui
animam meam conturbavit.
27:3 Dum spiritus meus in me est, et spiritus Dei in meo est
nares;
27:4 Non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea dolum mentietur.
27:5 Absit
integritas a me.
27:6 Iustitiam meam teneo et non deseram;
exprobra mihi quamdiu vixero.
27:7 Sit ut impius, inimicus meus, et adversarius meus quasi in te
iniquus.
27:8 Quae est enim spes hypocritae, cum lucratus sit Deus?
animam autem eius aufert?
27:9 Numquid clamorem eius audiet Deus, cum venerit super illum angustia?
27:10 Num in Omnipotente delectabitur? Deum semper invocabit?
27:11 Docebo vos per manum Dei, quod apud Omnipotentem est
non celabo.
27:12 Ecce vos omnes vidistis; cur ergo sic omnino?
frustra?
27:13 Haec est pars hominis impii apud Deum, et hereditas Domini
quam ab Omnipotentis oppressores.
27:14 si multiplicati fuerint filii eius in gladio et semen illius
non satiabitur pane.
27:15 Qui reliqui fuerint ex eo, sepelientur in interitu
nolite flere.
27:16 Si coacervabit quasi pulverem argentum et sicut lutum vestimenta praeparabit;
27:17 Praeparet, iustus autem induet innocens
argentum divide.
27:18 Qui aedificat sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum.
27:19 Dives dormiet, et non colligetur;
oculis, et non est.
27:20 Apprehendet eum quasi aqua inopia, opprimet eum tempestas
nocte.
27:21 ventus urens rapit eum et egreditur et quasi tempestas
de loco suo eicit.
27:22 Mittet enim super eum Deus et non parcet ;
manum suam.
27:23 Plauserunt super eum manus et sibilabunt de loco suo.