Job 11:1 Respondens autem Sophar Naamathites dixit: “ 11:2 non respondebitur multitudo verborum? et ut homo plenus loqui justificari? 11:3 Numquid abscondunt homines mendacium tuum? et cum deriseris, nemo te pudet? 11:4 Dixisti enim: Purus est sermo meus, et mundus sum in oculis tuis. 11:5 Sed utinam Deus loqueretur, et aperit contra te labia sua; 11:6 et ut ostenderet tibi secreta sapientiæ, quoniam sunt duplicia ad id quod est! Scito ergo quod minus a te exigat Deus meretur iniquitas tua. 11:7 Num investigando potes invenire Deum? potes invenire Omnipotens ad perfectionem? 11:8 Excelsior cælo est; quid facias? profundior inferno; Quid est scire potes? 11:9 Longior terra mensura eius et latior mari. 11:10 Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei? 11:11 Ipse enim novit hominum vanitatem; et non erit cogitamus? 11:12 Vanus est enim vir sapiens, et sic homo nascitur sicut pullus onagri. 11:13 Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas. 11:14 Si iniquitas in manu tua sit, abstuleris a me, et non sit iniquitas habita in tabernaculis tuis. 11:15 Tunc elevabis faciem tuam sine macula; eris firmum, et non timebis; 11:16 quoniam miseriae tuae oblivisceris et quasi aquarum recordaberis transeat; 11:17 Clarior erit aetas tua meridiana; eris sicut mane. 11:18 Tu autem eris securus, quia spes est; et fodes circumdederunt te, et requiesceres incolumes. 11:19 Tu quoque dormies, et nemo te terreat; imo multi litem tibi faciam. 11:20 Oculi autem impiorum detrahent, et non effugient spes eorum sicut emissio spiritus.