Job
11:1 Respondens autem Sophar Naamathites dixit: “
11:2 non respondebitur multitudo verborum? et ut homo plenus
loqui justificari?
11:3 Numquid abscondunt homines mendacium tuum? et cum deriseris,
nemo te pudet?
11:4 Dixisti enim: Purus est sermo meus, et mundus sum in oculis tuis.
11:5 Sed utinam Deus loqueretur, et aperit contra te labia sua;
11:6 et ut ostenderet tibi secreta sapientiæ, quoniam sunt duplicia
ad id quod est! Scito ergo quod minus a te exigat Deus
meretur iniquitas tua.
11:7 Num investigando potes invenire Deum? potes invenire Omnipotens
ad perfectionem?
11:8 Excelsior cælo est; quid facias? profundior inferno; Quid est
scire potes?
11:9 Longior terra mensura eius et latior mari.
11:10 Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei?
11:11 Ipse enim novit hominum vanitatem; et non erit
cogitamus?
11:12 Vanus est enim vir sapiens, et sic homo nascitur sicut pullus onagri.
11:13 Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas.
11:14 Si iniquitas in manu tua sit, abstuleris a me, et non sit iniquitas
habita in tabernaculis tuis.
11:15 Tunc elevabis faciem tuam sine macula; eris
firmum, et non timebis;
11:16 quoniam miseriae tuae oblivisceris et quasi aquarum recordaberis
transeat;
11:17 Clarior erit aetas tua meridiana;
eris sicut mane.
11:18 Tu autem eris securus, quia spes est; et fodes
circumdederunt te, et requiesceres incolumes.
11:19 Tu quoque dormies, et nemo te terreat; imo multi
litem tibi faciam.
11:20 Oculi autem impiorum detrahent, et non effugient
spes eorum sicut emissio spiritus.