Job
5:1 voca nunc, si est qui tibi respondeat; et cui
sanctos convertes?
5:2 Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
5:3 Vidi radicem stultam, et subito maledixi
habitaculum.
5:4 Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta.
nec est qui eruat.
5:5 cuius messem famelicus comedet et ipsum portabit de medio eius
spinas et praedo devorat substantiam.
5:6 Etsi afflictio non exit de pulvere, nec deficiet
oriatur e terra;
5:7 Homo ad laborem natus est, et avis ad volatum.
5:8 Quaero Deum, et ad Deum ponam causam meam;
5:9 qui facit magna et inscrutabilia; mirabilia sine
numerus;
5:10 qui dat pluviam super terram et mittit aquas in agros;
5:11 qui ponit humiles in sublime, erigit sospitate; ut qui lugent sint
sublimatur ad salutem.
5:12 Fraudulentos cogitationes decipit, et manus noverunt in eis
coeptis praestare.
5:13 Comprehendit sapientes in astutia eorum
pravus praeceps fertur.
5:14 Per diem incurrent tenebras, et quasi in meridie, sic palpabunt in meridie
nox.
5:15 sed salvat pauperem a gladio et ore eorum et a te
manus potentis.
5:16 Sic habet spem pauperis, et iniquitas impedit os suum.
5:17 Ecce beatus homo, quem corripit Deus;
castigatio Omnipotentis;
5:18 Ipse enim vulnerat et medetur;
totum.
5:19 In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent malum
tange te.
5:20 In fame eruet te de morte et in bello de manu potentis
gladius.
5:21 a flagello linguae absconderis nec eris
timens contritionem cum venerit.
5:22 In vastitate et fame ridebis et non timebis
bestiarum terrae.
5:23 cum lapidibus agri eris et cum bestiis foedus
agri pacem tibi.
5:24 Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum; et tu
visita habitaculum tuum, et non peccabis.
5:25 et scies quod magnum sit semen tuum et semen tuum
sicut fœnum terræ.
5:26 Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici
venit in tempore suo.
5:27 Ecce hoc quaesivimus: sic est; audi, et cognosce
bonum tuum.