Job 5:1 voca nunc, si est qui tibi respondeat; et cui sanctos convertes? 5:2 Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia. 5:3 Vidi radicem stultam, et subito maledixi habitaculum. 5:4 Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta. nec est qui eruat. 5:5 cuius messem famelicus comedet et ipsum portabit de medio eius spinas et praedo devorat substantiam. 5:6 Etsi afflictio non exit de pulvere, nec deficiet oriatur e terra; 5:7 Homo ad laborem natus est, et avis ad volatum. 5:8 Quaero Deum, et ad Deum ponam causam meam; 5:9 qui facit magna et inscrutabilia; mirabilia sine numerus; 5:10 qui dat pluviam super terram et mittit aquas in agros; 5:11 qui ponit humiles in sublime, erigit sospitate; ut qui lugent sint sublimatur ad salutem. 5:12 Fraudulentos cogitationes decipit, et manus noverunt in eis coeptis praestare. 5:13 Comprehendit sapientes in astutia eorum pravus praeceps fertur. 5:14 Per diem incurrent tenebras, et quasi in meridie, sic palpabunt in meridie nox. 5:15 sed salvat pauperem a gladio et ore eorum et a te manus potentis. 5:16 Sic habet spem pauperis, et iniquitas impedit os suum. 5:17 Ecce beatus homo, quem corripit Deus; castigatio Omnipotentis; 5:18 Ipse enim vulnerat et medetur; totum. 5:19 In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent malum tange te. 5:20 In fame eruet te de morte et in bello de manu potentis gladius. 5:21 a flagello linguae absconderis nec eris timens contritionem cum venerit. 5:22 In vastitate et fame ridebis et non timebis bestiarum terrae. 5:23 cum lapidibus agri eris et cum bestiis foedus agri pacem tibi. 5:24 Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum; et tu visita habitaculum tuum, et non peccabis. 5:25 et scies quod magnum sit semen tuum et semen tuum sicut fœnum terræ. 5:26 Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici venit in tempore suo. 5:27 Ecce hoc quaesivimus: sic est; audi, et cognosce bonum tuum.