Jeremias 17:14 Peccatum Iudae scriptum est stylo ferreo et in unguento adamas: exaratum est in mensa cordis eorum, et in cornibus arae tuae; 17:2 Ut memores fuerint filii eorum altaria et lucos eorum viridia in collibus alta. 17:3 O mons meus in agro, dabo substantiam tuam et omne tuum thesauros in direptionem, et excelsa tua propter peccata in omni loco tuo finibus suis. 17:4 Et relinques hereditatem tuam, quam ego tibi dedit; et servire te faciam inimicis tuis in terra quod nescis, quoniam accendit ignem in ira mea ardebit in aeternum. 17:5 Haec dicit Dominus; Maledictus homo qui confidit in homine, et ponit eum caro brachium eius, et a Domino recedit cor eius. 17:6 erit enim quasi myrice in deserto et non videbit cum bona venit; sed in eremo inhabitabunt terram salsam et non inhabitatam. 17:7 Benedictus vir, qui confidit in Domino, et erit Dominus fiducia ejus sit. 17:8 erit enim quasi lignum quod plantatum est super aquas et quod dilatabitur radices eius iuxta flumen, et non videbunt, cum venerit calor, sed folium eius viridis erit; et non cavebis in anno siccitatis desinet facere fructum. 17:9 Pravum est cor omnium, et inscrutabile: quis cognoscet illud? scire? 17:10 Ego Dominus scrutans cor, probans renes, et omnem virum secundum vias eius et secundum fructum adinventionum eius. 17:11 Perdix incubat et non fovit; ut ille divitias parat, et non jure derelinquet eas in medio sui; dies et in fine illius stultus erit. 17:12 Solium gloriæ altitudinis a principio, locus sanctificationis nostræ. 17:13 Exspectatio Israel, Domine, omnes qui te derelinquunt confundentur; qui discedunt a me scribentur in terra dereliquerunt Dominum fontem aquarum viventium. 17:14 Sana me, Domine, et sanabor; salvum me fac, et salvus ero; quóniam tu es laus mea. 17:15 Ecce ipsi dicunt ad me : Ubi est verbum Domini ? veniat nunc. 17:16 Ego autem non festinavi, quin te pastorem sequerer; nec lacrimas petii; scis quod exiit labiorum meorum rectum coram te fuit. 17:17 Non sis mihi tu formidini; spes mea tu in die afflictionis. 17:18 Confundantur qui me persequuntur, et non confundar ego: paveant, et non me terreant; die mala, et duplici contritione contere eos. 17:19 Haec dicit Dominus ad me; Ite et sta in porta filiorum Dei populus, per quem ingrediuntur reges Juda, et per quam eunt et in omnibus portis Jerusalem; 17:20 et dices ad eos: [Audite verbum Domini, reges Juda, et omnis Iuda, et omnes habitatores Ierusalem, qui ingrediuntur per eos portae; 17:21 Haec dicit Dominus; Cavete vobis, et nihil oneris in vobis sabbatum neque portas Ierusalem; 17:22 Nec efferatis onera de domibus vestris in die sabbati; neque omne opus facite, sed diem sabbati sanctifices, sicut praecepi patres vestri. 17:23 Et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam sed induraverunt cervicem suam durissimam, ne audirent, neque disciplinam acciperent. 17:24 et erit, si diligenter audieritis me , dicit Dominus Domine, ut non portes in portis civitatis huius sabbatum autem sanctificate diem sabbatum, ne operemini in eo; 17:25 Tunc introibunt in portas civitatis huius reges et principes sedens super throno David, equitans in curribus et equis; ipsi et principes eorum, viri Juda et habitatores eorum Jerusalem: et civitas ista manet in aeternum. 17:26 et de civitatibus Iuda venient et de locis in gyrum Jerusalem, et de terra Beniamin, et de campestribus, et de montes, et a meridie, oblationes et holocausta sacrificia et oblationes et thymiamateria et sacrificia offerentes Laudate nomen domus Domini. si autem non audieritis me ut diem sabbati sanctifices et non onus portate in sabbatis etiam intrantes portas Ierusalem diei; et succendam ignem in portis eius et devorabit ædes Jerusalem, et non extinguetur.