Jeremias
10:1 audite verbum quod locutus est Dominus ad vos domus Israhel
10:2 Haec dicit Dominus: Viam gentium nolite discere et nolite fieri
consternata coeli signa; gentes enim perterriti sunt in eis.
10:3 Frustra enim sunt iura populorum, lignum enim excidit
saltum, opus manuum fabri, per securim;
10:4 argento et auro decoravit illud; figunt eam clavis et
malleis non movere.
10:5 recti sunt ut palmae et non loquantur;
portatur, quia exire non potest. Ne timeas eos; quia non possunt
nec etiam in eis est bonum facere.
10:6 Quoniam non est similis tui, Domine; magnus es et
magnum est nomen tuum in fortitudine.
10:7 Quis non timebit te, o Rex gentium? ad te enim
pertinent inter omnes sapientes gentium et
omnia regna eorum non est similis tui.
10:8 Stulti et fatui;
vanitates.
10:9 Argentum in laminas de Tharsis adfertur et aurum de Ofaz,
opus opificis, et conditoris manus : hyacinthinum
purpura indumentum eorum, opus artificum universa hæc.
10:10 Dominus autem Deus verus est, ipse Deus vivens et sempiternus
ab indignatione ejus commovebitur terra, et non erunt gentes
ferre poterat.
10:11 sic ergo dicetis eis dii qui caelum non fecerunt
pereant de terra et de his
caelos.
10:12 Qui fecit terram in fortitudine sua, ipse firmavit orbem terrarum
sapientiam suam, et prudentiam suam extendit caelos.
10:13 Ad vocem suam dat multitudinem aquarum in te
et levabit nubes de medio eorum
terra; fulgura in pluviam facit et educit ventum
thesaurorum suorum.
10:14 Stultus factus est omnis homo a scientia;
sculptile, quia falsum est conflatile, et non est;
spiritus in eis.
10:15 Vana sunt, et opus risu dignum : in tempore visitationis suæ
ipsi peribunt.
10:16 Non est similis eorum pars Iacob;
rerum; et Israel virga hereditatis eius: Dominus exercituum est
nomen sibi.
10:17 Congrega de terra, habitator arcis, merces tuas.
10:18 Quia haec dicit Dominus: Ecce ego emittam habitatores terrae
terra ista semel, et opprimet, ut inveniat.
10:19 Vae mihi super contritione mea! pessima est plaga mea
dolorem, ac feram.
10:20 Tabernaculum meum vastatum est, omnes funiculi mei dirupti sunt;
Exierunt de me, et non sunt: non est qui extendat
ultra tentorium, et pelles meas erigat.
10:21 Quia stulte egerunt pastores, et Dominum non quæsierunt:
ideo non prosperabuntur, et omnes greges eorum erunt
dispersi sunt.
10:22 ecce vox tumultus venit et commotio magna
ut ponat civitates Iuda desolatas et speluncam aquilonis
dracones.
10:23 Domine cognovi quod non est in ipso via hominis et non est in homine
qui ambulat et diriget gressus suos.
10:24 Domine, iudicium meum increpa me; non in furore tuo, ne forte ?
ad nihilum rediges me.
10:25 Effunde iram tuam in gentes, quae te non noverunt, et super te
familiae, qui non invocant nomen tuum, comederunt enim Iacob
comedit eum, et consumpsit eum, et posuerunt habitationem suam desolatam.