Jeremias 10:1 audite verbum quod locutus est Dominus ad vos domus Israhel 10:2 Haec dicit Dominus: Viam gentium nolite discere et nolite fieri consternata coeli signa; gentes enim perterriti sunt in eis. 10:3 Frustra enim sunt iura populorum, lignum enim excidit saltum, opus manuum fabri, per securim; 10:4 argento et auro decoravit illud; figunt eam clavis et malleis non movere. 10:5 recti sunt ut palmae et non loquantur; portatur, quia exire non potest. Ne timeas eos; quia non possunt nec etiam in eis est bonum facere. 10:6 Quoniam non est similis tui, Domine; magnus es et magnum est nomen tuum in fortitudine. 10:7 Quis non timebit te, o Rex gentium? ad te enim pertinent inter omnes sapientes gentium et omnia regna eorum non est similis tui. 10:8 Stulti et fatui; vanitates. 10:9 Argentum in laminas de Tharsis adfertur et aurum de Ofaz, opus opificis, et conditoris manus : hyacinthinum purpura indumentum eorum, opus artificum universa hæc. 10:10 Dominus autem Deus verus est, ipse Deus vivens et sempiternus ab indignatione ejus commovebitur terra, et non erunt gentes ferre poterat. 10:11 sic ergo dicetis eis dii qui caelum non fecerunt pereant de terra et de his caelos. 10:12 Qui fecit terram in fortitudine sua, ipse firmavit orbem terrarum sapientiam suam, et prudentiam suam extendit caelos. 10:13 Ad vocem suam dat multitudinem aquarum in te et levabit nubes de medio eorum terra; fulgura in pluviam facit et educit ventum thesaurorum suorum. 10:14 Stultus factus est omnis homo a scientia; sculptile, quia falsum est conflatile, et non est; spiritus in eis. 10:15 Vana sunt, et opus risu dignum : in tempore visitationis suæ ipsi peribunt. 10:16 Non est similis eorum pars Iacob; rerum; et Israel virga hereditatis eius: Dominus exercituum est nomen sibi. 10:17 Congrega de terra, habitator arcis, merces tuas. 10:18 Quia haec dicit Dominus: Ecce ego emittam habitatores terrae terra ista semel, et opprimet, ut inveniat. 10:19 Vae mihi super contritione mea! pessima est plaga mea dolorem, ac feram. 10:20 Tabernaculum meum vastatum est, omnes funiculi mei dirupti sunt; Exierunt de me, et non sunt: non est qui extendat ultra tentorium, et pelles meas erigat. 10:21 Quia stulte egerunt pastores, et Dominum non quæsierunt: ideo non prosperabuntur, et omnes greges eorum erunt dispersi sunt. 10:22 ecce vox tumultus venit et commotio magna ut ponat civitates Iuda desolatas et speluncam aquilonis dracones. 10:23 Domine cognovi quod non est in ipso via hominis et non est in homine qui ambulat et diriget gressus suos. 10:24 Domine, iudicium meum increpa me; non in furore tuo, ne forte ? ad nihilum rediges me. 10:25 Effunde iram tuam in gentes, quae te non noverunt, et super te familiae, qui non invocant nomen tuum, comederunt enim Iacob comedit eum, et consumpsit eum, et posuerunt habitationem suam desolatam.