Iudith
7:1 sequenti die praecepit Holofernes omni exercitui suo et omni populo eius
venissent, ut castra moverent
Betuliam ad montana ascensum praevenire et facere
bellum contra filios Israel.
7:2 Tunc fortes in illa die castra moverunt et exercitum eorum
Viri bellatorum, centum septuaginta millia peditum, et duodecim
equites mille, praeter impedimenta et pedites alii
inter eos maxima multitudo.
7:3 Et castra collocaverunt in convallem iuxta Betuliam ad fontem et
praetenderunt se in latitudinem super Dothain usque ad Abelmain et in
longitudo a Betulia usque Chyamonem, quae est contra Esdraelon.
7:4 Videntes autem turbas filiorum Israel, fuerunt
Conturbatus est valde et dixit unusquisque ad proximum suum: “Nunc erunt isti”;
faciem terræ abscondunt homines; neque enim montes excelsi, neque
valles neque colles pondus ferre possunt.
7:5 Tunc arma sua quisque sumentes accensi
ignes in turribus manserunt et tota nocte custodierunt.
7:6 in die autem secundo eduxit Holofernes omnes equites suos
coram filiis Israel, qui erant in Betulia,
7:7 Et consideraverat civitatem, et veniebat ad fontes
aquas eorum cepit, praesidia bellica constituit;
et ipse ad suos.
7:8 Veneruntque ad eum omnes principes filiorum Esau,
principes populi Moab et duces maritimae
dixit;
7:9 Nunc audiat dominus noster verbum, ne fiat subversatio in te
exercitus.
7:10 Populus enim hic filiorum Israel non fidit in lanceis suis,
sed in altitudine montium, in quibus habitant, quia non
faciles ad cacumina montium ascendunt.
7:11 Nunc ergo, domine, ne pugnes contra eos in acie, et
unus ex populo tuo non peribit.
7:12 esto in castris tuis et custodias omnes viros exercitus tui et sint tui
in manus suas uenerunt ad fontem aquae, qui emanat
montis radicis;
7:13 inde enim hauriunt aquas omnes inhabitantes Betuliam. sic eorum
sitis occide illos, et dabunt urbem suam, et nos et nostri
Ascendent cacumina montium populi qui prope sunt, et voluntas
castra ponite, ne quis e civitate exeat.
7:14 ipsi et uxores eorum et liberi eorum igni consumentur.
et antequam venerit gladius eis, subvertentur a vobis
plateas in quibus habitant.
7:15 Reddes eis mercedem malam; quia rebellaverunt,
non occurrit homini pacifice.
7:16 Et placuerunt verba haec coram Holoferne et coram omnibus famulis eius, et ipse
constitutum facere ut dixerant.
7:17 Profecti sunt ergo castra filiorum Ammon, et cum eis quinque
milia Assyriorum, et castrametati sunt in convalle, et occupaverunt
aquas et fontes aquarum filiorum Israel.
7:18 Ascendit ergo filii Esau cum filiis Ammon, et castrametati sunt
in monte contra Dothaim: et miserunt quosdam ex eis
ad meridiem, et contra orientem contra Ekrebel, quae est
prope Chusi, qui est super rivum Mochmur; et reliquum
castrametati sunt in campo Assyriorum castra et operuerunt faciem
totam terram; tentoria ac vehicula fiebant valde
multitudo.
7:19 Clamaverunt ergo filii Israel ad Dominum Deum suum, eo quod
Defecit cor eorum, omnes enim circumdederunt eos inimici eorum
effugere de eis nihil erat.
7:20 Mansit itaque omnis multitudo filiorum Assur cum peditibus suis.
currus et equites quattuor et triginta, omnia vasa eorum
aquae defecerunt omnes inhibentes Betuliae.
7:21 cisternae eorum evacuabantur et non habebant aquam ut biberent
diem unum imple; ad mensuram enim dabant eis bibere.
7:22 infantes ergo ex corde et mulieres et pueri eorum
juvenes siti deficiebant et in plateis civitatis ceciderunt;
et per portas, et nulla vis amplius
in eis.
7:23 Conveneruntque omnis populus ad Oziam et ad principes civitatis,
iuvenes et mulieres et pueri et clamabant voce magna
et dixit coram omnibus senioribus;
7:24 Judicet Deus inter nos et vos : injuriam enim fecistis nobiscum
pacem filiorum Assur non quaesivistis.
7:25 nunc enim non habemus adiutorium sed Deus vendidit nos in manibus eorum
ante eos siti et magna contritione dejiciamur.
nunc ergo convocate eos et tradite civitatem totam in captivitatem
populo Holofernis et omni exercitui suo.
7:27 melius est enim nosmet ipsos fieri in praedam quam mori pro
siti, quia servi eius erimus, ut vivat anima nostra, et non
nece infantum ante oculos nec coniuges nostrae
pueri ad mortem.
7:28 Testes invocemus contra te caelum et terram et Deum nostrum et Iesum
Domine patrum nostrorum , qui punit nos secundum peccata nostra
peccata patrum nostrorum, ne facias secundum quod hodie diximus.
7:29 Et factus est fletus magnus in medio eorum unanimiter
contio; et clamaverunt ad Dominum Deum voce magna.
7:30 Et dixit ad eos Ozias: “ Confortare, fratres, adhuc sustineamus
quinque dies, in quo spatio Dominus Deus noster convertat suam misericordiam
nobis; non enim derelinquet nos usque in finem.
7:31 si autem transierint dies isti et non veniant nobis adiutorium ego faciam
secundum verbum tuum.
7:32 Et dispersit turbas unusquisque in propria sua; et illi
muros turresque urbis adiit, mulieresque emisit
infantes in domos eorum introduxerunt.