Iudith 7:1 sequenti die praecepit Holofernes omni exercitui suo et omni populo eius venissent, ut castra moverent Betuliam ad montana ascensum praevenire et facere bellum contra filios Israel. 7:2 Tunc fortes in illa die castra moverunt et exercitum eorum Viri bellatorum, centum septuaginta millia peditum, et duodecim equites mille, praeter impedimenta et pedites alii inter eos maxima multitudo. 7:3 Et castra collocaverunt in convallem iuxta Betuliam ad fontem et praetenderunt se in latitudinem super Dothain usque ad Abelmain et in longitudo a Betulia usque Chyamonem, quae est contra Esdraelon. 7:4 Videntes autem turbas filiorum Israel, fuerunt Conturbatus est valde et dixit unusquisque ad proximum suum: “Nunc erunt isti”; faciem terræ abscondunt homines; neque enim montes excelsi, neque valles neque colles pondus ferre possunt. 7:5 Tunc arma sua quisque sumentes accensi ignes in turribus manserunt et tota nocte custodierunt. 7:6 in die autem secundo eduxit Holofernes omnes equites suos coram filiis Israel, qui erant in Betulia, 7:7 Et consideraverat civitatem, et veniebat ad fontes aquas eorum cepit, praesidia bellica constituit; et ipse ad suos. 7:8 Veneruntque ad eum omnes principes filiorum Esau, principes populi Moab et duces maritimae dixit; 7:9 Nunc audiat dominus noster verbum, ne fiat subversatio in te exercitus. 7:10 Populus enim hic filiorum Israel non fidit in lanceis suis, sed in altitudine montium, in quibus habitant, quia non faciles ad cacumina montium ascendunt. 7:11 Nunc ergo, domine, ne pugnes contra eos in acie, et unus ex populo tuo non peribit. 7:12 esto in castris tuis et custodias omnes viros exercitus tui et sint tui in manus suas uenerunt ad fontem aquae, qui emanat montis radicis; 7:13 inde enim hauriunt aquas omnes inhabitantes Betuliam. sic eorum sitis occide illos, et dabunt urbem suam, et nos et nostri Ascendent cacumina montium populi qui prope sunt, et voluntas castra ponite, ne quis e civitate exeat. 7:14 ipsi et uxores eorum et liberi eorum igni consumentur. et antequam venerit gladius eis, subvertentur a vobis plateas in quibus habitant. 7:15 Reddes eis mercedem malam; quia rebellaverunt, non occurrit homini pacifice. 7:16 Et placuerunt verba haec coram Holoferne et coram omnibus famulis eius, et ipse constitutum facere ut dixerant. 7:17 Profecti sunt ergo castra filiorum Ammon, et cum eis quinque milia Assyriorum, et castrametati sunt in convalle, et occupaverunt aquas et fontes aquarum filiorum Israel. 7:18 Ascendit ergo filii Esau cum filiis Ammon, et castrametati sunt in monte contra Dothaim: et miserunt quosdam ex eis ad meridiem, et contra orientem contra Ekrebel, quae est prope Chusi, qui est super rivum Mochmur; et reliquum castrametati sunt in campo Assyriorum castra et operuerunt faciem totam terram; tentoria ac vehicula fiebant valde multitudo. 7:19 Clamaverunt ergo filii Israel ad Dominum Deum suum, eo quod Defecit cor eorum, omnes enim circumdederunt eos inimici eorum effugere de eis nihil erat. 7:20 Mansit itaque omnis multitudo filiorum Assur cum peditibus suis. currus et equites quattuor et triginta, omnia vasa eorum aquae defecerunt omnes inhibentes Betuliae. 7:21 cisternae eorum evacuabantur et non habebant aquam ut biberent diem unum imple; ad mensuram enim dabant eis bibere. 7:22 infantes ergo ex corde et mulieres et pueri eorum juvenes siti deficiebant et in plateis civitatis ceciderunt; et per portas, et nulla vis amplius in eis. 7:23 Conveneruntque omnis populus ad Oziam et ad principes civitatis, iuvenes et mulieres et pueri et clamabant voce magna et dixit coram omnibus senioribus; 7:24 Judicet Deus inter nos et vos : injuriam enim fecistis nobiscum pacem filiorum Assur non quaesivistis. 7:25 nunc enim non habemus adiutorium sed Deus vendidit nos in manibus eorum ante eos siti et magna contritione dejiciamur. nunc ergo convocate eos et tradite civitatem totam in captivitatem populo Holofernis et omni exercitui suo. 7:27 melius est enim nosmet ipsos fieri in praedam quam mori pro siti, quia servi eius erimus, ut vivat anima nostra, et non nece infantum ante oculos nec coniuges nostrae pueri ad mortem. 7:28 Testes invocemus contra te caelum et terram et Deum nostrum et Iesum Domine patrum nostrorum , qui punit nos secundum peccata nostra peccata patrum nostrorum, ne facias secundum quod hodie diximus. 7:29 Et factus est fletus magnus in medio eorum unanimiter contio; et clamaverunt ad Dominum Deum voce magna. 7:30 Et dixit ad eos Ozias: “ Confortare, fratres, adhuc sustineamus quinque dies, in quo spatio Dominus Deus noster convertat suam misericordiam nobis; non enim derelinquet nos usque in finem. 7:31 si autem transierint dies isti et non veniant nobis adiutorium ego faciam secundum verbum tuum. 7:32 Et dispersit turbas unusquisque in propria sua; et illi muros turresque urbis adiit, mulieresque emisit infantes in domos eorum introduxerunt.