Isaias 63:1 Quis est iste, qui venit de Edom, tinctis vestibus de Bosra? hoc id est, gloriosum in veste, in magnitudine sua; vires? Ego qui loquor in justitia, potentes ad salvandum. 63:2 Quare rubicundus es in vestitu tuo et in vestimentis tuis sicut ei qui ? in uino calcat? 63:3 Torcular calcavi solus; et populi nullus mecum, quoniam in furore meo conculcabo eos et conculcabo eos furorem; et asperget sanguis eorum in vestimentis meis, et ego maculam omnem vestimentum meum. 63:4 Dies enim ultionis in corde meo; annus redemptionis meæ venit. 63:5 Circumspexi, et non erat auxiliator; et miratus sum quod esset ideo salutem praestitit mihi bracchium meum; et " furorem suscepisti. 63:6 Et conculcabo populos in furore meo et inebriabo eos furorem meum, et detraham in terram virtutem eorum. 63:7 Misericordias Domini et laudes memorabo tibi secundum omnia quae Dominus dedit nobis et magna benignitas ad domum Israel, quam largitus est eis secundum misericordiam suam, et secundum multitudinem miserationum suarum misericordiam. 63:8 Dicebat enim : “ Vere populus meus est, filii, qui non mentiuntur ille Salvator eorum. 63:9 In omni tribulatione eorum non est tribulatus, et angelus faciei eius in misericordia et in miseratione sua redemit eos; et peperit et asportavit eos omnibus diebus antiquis. 63:10 Ipsi autem ad iracundiam provocaverunt et afflixerunt spiritum Sancti eius; inimicum sibi, et contra eos pugnavit. 63:11 Et recordatus est dierum sæculi Moysi, et populi sui qui educavit eos de mari cum pastore suo pecus? ubi est qui posuit in se Spiritum sanctum suum? 63:12 qui adduxit eos ad dexteram Moysi in brachio maiestatis suae aquam eis, ut se nomine sempiternam? 63:13 qui adduxit eos per abyssos quasi equum in deserto non offendit? 63:14 Sicut jumentum descendit in vallem, et spiritus Domini fecit illum ad requiem: sic adduxisti populum tuum, ut faceres tibi nomen gloriae. 63:15 Respice de caelo et vide de habitaculo sanctitatis tuae ubi est zelus et fortitudo tua; viscera tua et misericordias tuas super me? sunt refrenati? 63:16 Nimirum pater noster es, etsi Abraham ignoravit nos; Tu, Domine, pater noster, et redemptor noster. ab ætérno nomen tuum. 63:17 Quare errare nos fecisti, Domine, de viis tuis; cor a timore tuo? Convertere propter servos tuos, tribus servorum tuorum hereditas. 63:18 Populus sanctitatis tuae possedit eam modicum; conculcaverunt hostes sanctuarium tuum. 63:19 Tui sumus; non vocati nomen tuum.