Isaias
63:1 Quis est iste, qui venit de Edom, tinctis vestibus de Bosra? hoc
id est, gloriosum in veste, in magnitudine sua;
vires? Ego qui loquor in justitia, potentes ad salvandum.
63:2 Quare rubicundus es in vestitu tuo et in vestimentis tuis sicut ei qui ?
in uino calcat?
63:3 Torcular calcavi solus; et populi nullus
mecum, quoniam in furore meo conculcabo eos et conculcabo eos
furorem; et asperget sanguis eorum in vestimentis meis, et ego
maculam omnem vestimentum meum.
63:4 Dies enim ultionis in corde meo; annus redemptionis meæ
venit.
63:5 Circumspexi, et non erat auxiliator; et miratus sum quod esset
ideo salutem praestitit mihi bracchium meum; et "
furorem suscepisti.
63:6 Et conculcabo populos in furore meo et inebriabo eos
furorem meum, et detraham in terram virtutem eorum.
63:7 Misericordias Domini et laudes memorabo tibi
secundum omnia quae Dominus dedit nobis et magna
benignitas ad domum Israel, quam largitus est eis
secundum misericordiam suam, et secundum multitudinem miserationum suarum
misericordiam.
63:8 Dicebat enim : “ Vere populus meus est, filii, qui non mentiuntur
ille Salvator eorum.
63:9 In omni tribulatione eorum non est tribulatus, et angelus faciei eius
in misericordia et in miseratione sua redemit eos; et peperit
et asportavit eos omnibus diebus antiquis.
63:10 Ipsi autem ad iracundiam provocaverunt et afflixerunt spiritum Sancti eius;
inimicum sibi, et contra eos pugnavit.
63:11 Et recordatus est dierum sæculi Moysi, et populi sui
qui educavit eos de mari cum pastore suo
pecus? ubi est qui posuit in se Spiritum sanctum suum?
63:12 qui adduxit eos ad dexteram Moysi in brachio maiestatis suae
aquam eis, ut se nomine sempiternam?
63:13 qui adduxit eos per abyssos quasi equum in deserto
non offendit?
63:14 Sicut jumentum descendit in vallem, et spiritus Domini fecit illum
ad requiem: sic adduxisti populum tuum, ut faceres tibi nomen gloriae.
63:15 Respice de caelo et vide de habitaculo sanctitatis tuae
ubi est zelus et fortitudo tua;
viscera tua et misericordias tuas super me? sunt refrenati?
63:16 Nimirum pater noster es, etsi Abraham ignoravit nos;
Tu, Domine, pater noster, et redemptor noster.
ab ætérno nomen tuum.
63:17 Quare errare nos fecisti, Domine, de viis tuis;
cor a timore tuo? Convertere propter servos tuos, tribus servorum tuorum
hereditas.
63:18 Populus sanctitatis tuae possedit eam modicum;
conculcaverunt hostes sanctuarium tuum.
63:19 Tui sumus; non vocati
nomen tuum.