Isaias
53:1 Quis credidit auditui nostro? et brachium Domini cui est?
revelatur?
53:2 Ascendet enim in conspectu eius quasi plantatio tenera et quasi radix de radice
arida: non habet formam neque decorem; et cum viderimus eum,
nulla est forma, quae nos cupiat.
53:3 Despectus et despectus ab hominibus; vir dolorum et sciens;
in moerore et quasi facies nostras abscondimus ab eo; despectus;
et non probavimus eum.
53:4 Vere languores nostros ipse tulit et dolores nostros ipse portavit
percussum, percussum, et afflictum habebis.
53:5 Ipse autem vulneratus est propter iniquitates nostras;
castigatio pacis nostrae super eum; et cum his
livore sanati sumus.
53:6 Omnes nos sicut oves erravimus; conversi sumus unusquisque in propria
iter; et posuit Dominus in eo iniquitatem omnium nostrum.
53:7 Afflictus est et ipse subiecit se et non aperuit os suum
sicut ovis ad immolandum ductus est, et quasi agnus coram ea
tonsores mutus non aperiens os suum.
53:8 De angustia, et de judicio sublatus est
generatio? quia abscissus est de terra viventium
transgressio populi mei percussus est.
53:9 Et dabit impios pro sepultura et divitem pro morte sua;
quia non fecit iniquitatem, nec dolus fuit in ore eius.
53:10 Et Dominus voluit conterere eum in infirmitate. posuit eum in dolore
offeres hostiam pro peccato animam eius videbit semen
Longa erit dies eius, et voluntas Domini in illo prosperabitur
manum suam.
53:11 Videbit adflictionem animae suae et saturabitur;
scientia justus servus meus multos justificabit; portabit enim
iniquitates eorum.
53:12 Ideo dividebo ei partem magno, et dividet
praedam cum fortibus divide; quia animam suam effudit
et cum iniquis deputatus est. et portavit
multorum, et pro transgressoribus.