Isaias 52:1 Surge, surge. Indue virtutem tuam, Sion; indue pulcherrimum indumenta tua, Jerusalem, civitas sancta : quoniam iam non est amplius ingrediatur ad te praeputiatus et immundus; 52:2 Excutere de pulvere; surge et sede, Ierusalem; vincula colli tui captiva filia Sion. 52:3 Quia haec dicit Dominus: Gratis vendidistis; et absque pecunia redimetur. 52:4 Quia haec dicit Dominus Deus: “Descendet populus meus prius in Aegyptum ibi peregrinari; et oppressit eos Assyrius gratis. 52:5 Nunc ergo quid mihi est hic, dicit Dominus, quoniam ablatus est populus meus? sine causa? Principes eorum ad ejularem faciunt eos, dicit Dominus Dominus; et nomen meum per singulos dies blasphematur. 52:6 Propterea cognoscet populus meus nomen meum; ego sum qui loquor, ecce ego sum. 52:7 Quam speciosi super montes pedes afferentis bonum! evangelizans pacem; qui evangelizat bonum; salutem annuntiat; qui dicit Sion: Regnabit Deus tuus. 52:8 Exaltabunt custodes vocem tuam; voce simul cantate quoniam oculo ad oculum videbunt cum Dominus converterit Syon. 52:9 Gaudete et exsultate simul, deserta Ierusalem Consolavit Dominus populum suum, redemit Ierusalem. 52:10 Paravit Dominus brachium sanctum suum in oculis omnium gentium ; et videbunt omnes fines terræ salutare Dei nostri. 52:11 Recedite, recedite; exite inde, immundum ne tangatis; go exite de medio ejus; mundamini, qui fertis vasa DOMINE. 52:12 Non enim cum festinatione egrediemini nec in fugam ? praecede te; et erit Deus Israelis in retributionem vestram. 52:13 [Ecce intelliget servus meus, exaltabitur et elevabitur extollitur, et esto altissimus. 52:14 Sicut obstupuerunt super te multi; vultus eius tam inglorius quam ullus homo, et forma eius prae filiis hominum; 52:15 Iste asperget gentes multas; reges os suum claudent eum enim, quod non dictum est, videbunt; et illud quam non audierint videbunt.