Isaias
52:1 Surge, surge. Indue virtutem tuam, Sion; indue pulcherrimum
indumenta tua, Jerusalem, civitas sancta : quoniam iam non est amplius
ingrediatur ad te praeputiatus et immundus;
52:2 Excutere de pulvere; surge et sede, Ierusalem;
vincula colli tui captiva filia Sion.
52:3 Quia haec dicit Dominus: Gratis vendidistis; et
absque pecunia redimetur.
52:4 Quia haec dicit Dominus Deus: “Descendet populus meus prius in Aegyptum
ibi peregrinari; et oppressit eos Assyrius gratis.
52:5 Nunc ergo quid mihi est hic, dicit Dominus, quoniam ablatus est populus meus?
sine causa? Principes eorum ad ejularem faciunt eos, dicit Dominus
Dominus; et nomen meum per singulos dies blasphematur.
52:6 Propterea cognoscet populus meus nomen meum;
ego sum qui loquor, ecce ego sum.
52:7 Quam speciosi super montes pedes afferentis bonum!
evangelizans pacem; qui evangelizat bonum;
salutem annuntiat; qui dicit Sion: Regnabit Deus tuus.
52:8 Exaltabunt custodes vocem tuam; voce simul
cantate quoniam oculo ad oculum videbunt cum Dominus converterit
Syon.
52:9 Gaudete et exsultate simul, deserta Ierusalem
Consolavit Dominus populum suum, redemit Ierusalem.
52:10 Paravit Dominus brachium sanctum suum in oculis omnium gentium ; et
videbunt omnes fines terræ salutare Dei nostri.
52:11 Recedite, recedite; exite inde, immundum ne tangatis; go
exite de medio ejus; mundamini, qui fertis vasa
DOMINE.
52:12 Non enim cum festinatione egrediemini nec in fugam ?
praecede te; et erit Deus Israelis in retributionem vestram.
52:13 [Ecce intelliget servus meus, exaltabitur et elevabitur
extollitur, et esto altissimus.
52:14 Sicut obstupuerunt super te multi; vultus eius tam inglorius quam ullus
homo, et forma eius prae filiis hominum;
52:15 Iste asperget gentes multas; reges os suum claudent
eum enim, quod non dictum est, videbunt; et illud
quam non audierint videbunt.