Isaias
48:1 Audite haec, domus Iacob, quae vocate estis nomine Israel,
et exierunt de aquis Iuda, qui iuraverunt in nomine!
Domini Dei Israel, sed non in veritate;
neque in iustitia.
48:2 De civitate enim sancta invocant se et in eis consistunt
Deus Israel; Dominus exercituum nomen eius.
48:3 Priora ab initio annunciavi. et abierunt
de ore meo, et annuntiavi eis; Subito feci eos, et fecerunt
factum est.
48:4 Scio quia obstinatus es, et nervus ferreus collum tuum;
frontemque aeneam;
48:5 Et ab initio habeo ad te; ante factum est
praeteriens indicavi tibi ne diceres idolum meum fecit
illis et sculptile meum et conflatile praecepit eis.
48:6 Quae audisti, vide omnia; et non annuntiabitis? demonstravi
nova tibi ex hoc tempore abscondita sunt et non fecisti
cognoscat eos.
48:7 Nunc creata sunt et non ex tunc; etiam ante diem
cum non audis; ne dixeris: “Ecce novi”.
eos.
48:8 Non audisti; Etiam tu nesciebas; Imo ex illo tempore
non est aperta auris tua, nam sciebam quod vis
praevaricator ex utero appellatus.
48:9 Propter nomen meum longe faciam furorem meum et propter nomen meum;
Abstine te, ne interficiam te.
48:10 Ecce excoxi te, sed non quasi argentum; Ego te elegi
fornax afflictionis.
48:11 Propter me, vel propter me, faciam
polluetur nomen meum? et gloriam meam alteri non dabo.
48:12 Attendite ad me, Iacob et Israel, vocati mei; Ego sum; ego sum primus;
ego quoque novissimus sum.
48:13 Manus mea et terram fundavit, et dextera mea
caelos transierunt: cum clamavero ad eos, consistant simul.
48:14 Congregamini, omnes vos audite; qui in eis annuntiavit
haec? Dominus dilexit eum faciet voluntatem suam
Babylon et brachium eius ad Chaldaeos.
48:15 Ego, ego locutus sum; adduxi eum, et vocavi eum
prosperum iter suum faciet.
48:16 Accedite ad me, audite hoc; non in abscondito locutus sum
initium; ex quo fuit ibi ego sum et nunc Dominus Deus
et spiritus eius misit me.
48:17 Haec dicit Dominus, Redemptor tuus, Sanctus Israel; ego Dominus
Deus tuus, qui te docet utilia, ad dirigens te in via
ut eatis.
48:18 Utinam attendisses mandata mea! tunc pax tua fuerat
sicut flumen, et justitia tua sicut fluctus maris;
48:19 Sicut erat arena semen tuum, et stirps uteri tui sicut arena
glarea eius; nomen eius non excisum nec perdendum
a coram me.
48:20 Egredimini de Babylone, fugite a Chaldaeis in voce magna
cantantes, annuntiate, proferte, usque ad extremum terrae.
dicite: Redemit Dominus servum suum Jacob.
48:21 Non sitierunt in deserto, cum educeret eos
aquam de petra produxit eis, et scidit petram
exundaverunt aquae.
48:22 Non est pax impiis, dicit Dominus.