Isaias 48:1 Audite haec, domus Iacob, quae vocate estis nomine Israel, et exierunt de aquis Iuda, qui iuraverunt in nomine! Domini Dei Israel, sed non in veritate; neque in iustitia. 48:2 De civitate enim sancta invocant se et in eis consistunt Deus Israel; Dominus exercituum nomen eius. 48:3 Priora ab initio annunciavi. et abierunt de ore meo, et annuntiavi eis; Subito feci eos, et fecerunt factum est. 48:4 Scio quia obstinatus es, et nervus ferreus collum tuum; frontemque aeneam; 48:5 Et ab initio habeo ad te; ante factum est praeteriens indicavi tibi ne diceres idolum meum fecit illis et sculptile meum et conflatile praecepit eis. 48:6 Quae audisti, vide omnia; et non annuntiabitis? demonstravi nova tibi ex hoc tempore abscondita sunt et non fecisti cognoscat eos. 48:7 Nunc creata sunt et non ex tunc; etiam ante diem cum non audis; ne dixeris: “Ecce novi”. eos. 48:8 Non audisti; Etiam tu nesciebas; Imo ex illo tempore non est aperta auris tua, nam sciebam quod vis praevaricator ex utero appellatus. 48:9 Propter nomen meum longe faciam furorem meum et propter nomen meum; Abstine te, ne interficiam te. 48:10 Ecce excoxi te, sed non quasi argentum; Ego te elegi fornax afflictionis. 48:11 Propter me, vel propter me, faciam polluetur nomen meum? et gloriam meam alteri non dabo. 48:12 Attendite ad me, Iacob et Israel, vocati mei; Ego sum; ego sum primus; ego quoque novissimus sum. 48:13 Manus mea et terram fundavit, et dextera mea caelos transierunt: cum clamavero ad eos, consistant simul. 48:14 Congregamini, omnes vos audite; qui in eis annuntiavit haec? Dominus dilexit eum faciet voluntatem suam Babylon et brachium eius ad Chaldaeos. 48:15 Ego, ego locutus sum; adduxi eum, et vocavi eum prosperum iter suum faciet. 48:16 Accedite ad me, audite hoc; non in abscondito locutus sum initium; ex quo fuit ibi ego sum et nunc Dominus Deus et spiritus eius misit me. 48:17 Haec dicit Dominus, Redemptor tuus, Sanctus Israel; ego Dominus Deus tuus, qui te docet utilia, ad dirigens te in via ut eatis. 48:18 Utinam attendisses mandata mea! tunc pax tua fuerat sicut flumen, et justitia tua sicut fluctus maris; 48:19 Sicut erat arena semen tuum, et stirps uteri tui sicut arena glarea eius; nomen eius non excisum nec perdendum a coram me. 48:20 Egredimini de Babylone, fugite a Chaldaeis in voce magna cantantes, annuntiate, proferte, usque ad extremum terrae. dicite: Redemit Dominus servum suum Jacob. 48:21 Non sitierunt in deserto, cum educeret eos aquam de petra produxit eis, et scidit petram exundaverunt aquae. 48:22 Non est pax impiis, dicit Dominus.