Isaias 33:1 Vae, qui praedaris, et non spoliasti! et dealest perfide, et non sprevisti. cum tu despoliare, spoliaberis; ac cum desine ut despicias, apud te faciam. 33:2 Domine, miserere nostri; esto bracchium eorum omni mane, salus nostra in tempore tribulationis. 33:3 A voce fragoris fugerunt populi; ad elevationem te ipsum dispersae sunt gentes. 33:4 Et congregabuntur spolia tua sicut congregationes erucae; sicut locustarum discurrentes, current super eos. 33:5 Sublimis est Dominus, quoniam habitat in excelso; quia in excelsis habitat, implevit Sion judicium et justitiam. 33:6 et erit stabilitas temporum tuorum et sapientia et scientia virtus salutis: timor Domini thesaurus eius. 33:7 Ecce videntes clamabunt foris; legati pacis amare flebis. 33:8 Dissipatae sunt viae; fœdus sprevit civitates, non reputavit quemquam. 33:9 Luxit et elanguit terra; Factus est Saron sicut solitudo; Basan et Carmelus excutiunt fructuum. 33:10 Nunc consurgam, dicit Dominus; nunc exaltabor, nunc sublevabor. nunc levabo me ipsum. 33:11 Concipietis paleam, pariet stipulam; ignis, devorabit vos. 33:12 Et erunt populi fornaces calcis, spinae congregatae igne comburentur. 33:13 Audite, qui longe estis, quae fecerim; et, qui prope, agnosce potentiam meam. 33:14 Conterriti sunt in Sion peccatores; timor oppressit hypocritae. apud eundem, Quis manebit nobis igne comedente? qui in sempiternis incendiis habitabimus? 33:15 Qui ambulat iuste et recte loquitur; qui despicit avaritiam calumniantium excutit manus suas ab eleemosyna; qui obturat aures suas ne auditum sanguinem et oculos eius claudat malum videre; 33:16 Habitabit in excelsis ; petrae: panis detur ei; aquae eius fideles sunt. 33:17 Regem in decore suo videbunt oculi tui, ipsi videbunt terram longe est. 33:18 Cor tuum meditabitur timorem; ubi scriba? ubi est receptaculum? ubi est qui turres numeravit? 33:19 Populum ferocem non videbis percipere potes; de lingua balbutiendo, quod non potes intellige. 33:20 Respice Sion civitatem sollemnitatum nostrarum; oculi tui videbunt Jerusalem, habitaculum quietum, tabernaculum quod non detrahetur; nec de palis ejus semper tolletur, nec ex funiculi eius confringentur. 33:21 Sed ibi erit nobis Dominus gloriosus in rivis latioribus et fluminum; qua non remis, nec strenue erit navem traiicere. 33:22 Dominus enim iudex noster, Dominus legifer noster, Dominus noster rex; ipse salvabit nos. 33:23 Laxati sunt funiculi tui, et non prævalebunt; non bene firmare malum, non poterant tendere velum. Tunc praeda magnae praedae est divisus; claudi diripient rapinam. 33:24 Et non dicet habitator: “ Aegro in eo dimittetur iniquitas eorum.