Isaias
33:1 Vae, qui praedaris, et non spoliasti! et dealest
perfide, et non sprevisti. cum tu
despoliare, spoliaberis; ac cum
desine ut despicias, apud te faciam.
33:2 Domine, miserere nostri; esto bracchium eorum
omni mane, salus nostra in tempore tribulationis.
33:3 A voce fragoris fugerunt populi; ad elevationem te ipsum
dispersae sunt gentes.
33:4 Et congregabuntur spolia tua sicut congregationes erucae;
sicut locustarum discurrentes, current super eos.
33:5 Sublimis est Dominus, quoniam habitat in excelso; quia in excelsis habitat, implevit Sion
judicium et justitiam.
33:6 et erit stabilitas temporum tuorum et sapientia et scientia
virtus salutis: timor Domini thesaurus eius.
33:7 Ecce videntes clamabunt foris; legati pacis
amare flebis.
33:8 Dissipatae sunt viae;
fœdus sprevit civitates, non reputavit quemquam.
33:9 Luxit et elanguit terra;
Factus est Saron sicut solitudo; Basan et Carmelus excutiunt
fructuum.
33:10 Nunc consurgam, dicit Dominus; nunc exaltabor, nunc sublevabor. nunc levabo
me ipsum.
33:11 Concipietis paleam, pariet stipulam;
ignis, devorabit vos.
33:12 Et erunt populi fornaces calcis, spinae congregatae
igne comburentur.
33:13 Audite, qui longe estis, quae fecerim; et, qui prope,
agnosce potentiam meam.
33:14 Conterriti sunt in Sion peccatores; timor oppressit
hypocritae. apud eundem, Quis manebit nobis igne comedente? qui in
sempiternis incendiis habitabimus?
33:15 Qui ambulat iuste et recte loquitur; qui despicit
avaritiam calumniantium excutit manus suas ab eleemosyna;
qui obturat aures suas ne auditum sanguinem et oculos eius claudat
malum videre;
33:16 Habitabit in excelsis ;
petrae: panis detur ei; aquae eius fideles sunt.
33:17 Regem in decore suo videbunt oculi tui, ipsi videbunt terram
longe est.
33:18 Cor tuum meditabitur timorem; ubi scriba? ubi est
receptaculum? ubi est qui turres numeravit?
33:19 Populum ferocem non videbis
percipere potes; de lingua balbutiendo, quod non potes
intellige.
33:20 Respice Sion civitatem sollemnitatum nostrarum; oculi tui videbunt
Jerusalem, habitaculum quietum, tabernaculum quod non detrahetur;
nec de palis ejus semper tolletur, nec ex
funiculi eius confringentur.
33:21 Sed ibi erit nobis Dominus gloriosus in rivis latioribus et
fluminum; qua non remis, nec strenue erit
navem traiicere.
33:22 Dominus enim iudex noster, Dominus legifer noster, Dominus noster
rex; ipse salvabit nos.
33:23 Laxati sunt funiculi tui, et non prævalebunt; non bene firmare malum,
non poterant tendere velum. Tunc praeda magnae praedae est
divisus; claudi diripient rapinam.
33:24 Et non dicet habitator: “ Aegro
in eo dimittetur iniquitas eorum.