Isaias
29:1 Vae Ariel, Ariel, civitas, in qua habitavit David! adjicite annum ad annum;
immolant sacrificia.
29:2 Et circumvallabo Ariel, et erit tristis et mœrens
erit mihi sicut Ariel.
29:3 Et circumvallabo te, et obsidebo te
aggerem, et erigam ad te munitiones.
29:4 et humiliaberis de terra et loqueris
humilis de pulvere sermo tuus, et vox tua quasi offa
qui familiarem spiritum habet, de humo et oratio tua
susurrant e pulvere.
29:5 et erit sicut pulvis exiguus multitudo alienorum tuorum
Multitudo fortium quasi pulvis præteriens;
eritque repente confestim.
29:6 a Domino exercituum visitaberis cum tonitruo et con-
terraemotus et sonitus magnus in tempestate et tempestate et flamma
edax ignis.
29:7 Fuitque multitudo omnium gentium, quae pugnaverunt contra Ariel, cunctis diebus
qui contra eam et eius munitionem dimicant, et quod tribulant eam, erunt
ut somnium nocturnae visionis.
29:8 Velut cum esuriens somniat, et ecce comedit;
sed evigilat, et anima eius vacua est, vel sicut homo sitiens
somniat, et ecce bibit; sed evigilavit, et ecce is
languet, et appetit anima ejus, sic erit multitudo omnium
gentes, que militant contra montem Sion.
29:9 Obstupescite et admiramini; clamate et clamate ebrii sunt
non vino; non ebrietate vacillant.
29:10 Quoniam miscuit vobis Dominus spiritum soporis ;
claude oculos vestros: prophetae et principes vestri, videntes illum
opertum.
29:11 et facta est vobis visio omnium sicut verba libri qui est
signatum, quam dedunt doctum, dicentes, Lege hoc, I
Obsecro te, et ait: Non possum. nam signatum est;
29:12 Et dabitur liber nescienti litteras diceturque ei: “Lege hoc!
Obsecro te, et dicit: Non sum doctus.
29:13 Quam ob rem dixit Dominus: “Propter quod populus iste me appropinquat
os eorum et labiis suis me honorant, sed moverunt
cor eorum longe fac a me, et timor eorum in me docebit praeceptum Domini
homines:
29:14 Ideo ecce ego ingredior ut faciam miraculum mirabile in hoc,
populum, et mirabilia opera et prodigia; sapientia eorum
sapientes et intellectus prudentium eorum
occultabitur.
29:15 Vae, qui profundi estis corde, ut a Domino abscondatis consilium;
sunt in tenebris opera, et dicunt: Quis videt nos? et quis novit
nobis?
29:16 Certe aestimabitur quod inversum est
lutum figulinum. Dicet enim opus eius qui fecit illum, Ipse me fecit
non? vel quod fictum dixerit, non habuit
intellectus?
29:17 Nonne adhuc in modico et in brevi convertetur Libanus
arvum, et arvum ut silva?
29:18 et audient in die illa surdi verba libri et oculi
caecorum de tenebris, et de tenebris videbunt.
29:19 Et addent mites in Domino laetitiam, et pauperes
in Sancto Israël lætabitur.
29:20 Fortis deicitur, et derisor consumitur;
et omnes, qui custodiunt iniquitatem, perierunt;
29:21 qui scandalizabantur in verbo et laqueum sibi fecerunt
In porta increpavit, et justum pro nihilo.
29:22 Propterea haec dicit Dominus, qui redemit Abraham,
domus Jacob, nunc non confundetur Jacob, nec vultus ejus
nunc pallida cera.
29:23 Sed cum viderit filios suos, opera manuum mearum in medio manuum mearum
ipsum sanctificabunt nomen meum, et Sanctum Jacob sanctificabunt.
et timebunt Deum Israel.
29:24 et scient errantes spiritu et intellegent
qui murmurat, doctrinam discet.