Isaias 29:1 Vae Ariel, Ariel, civitas, in qua habitavit David! adjicite annum ad annum; immolant sacrificia. 29:2 Et circumvallabo Ariel, et erit tristis et mœrens erit mihi sicut Ariel. 29:3 Et circumvallabo te, et obsidebo te aggerem, et erigam ad te munitiones. 29:4 et humiliaberis de terra et loqueris humilis de pulvere sermo tuus, et vox tua quasi offa qui familiarem spiritum habet, de humo et oratio tua susurrant e pulvere. 29:5 et erit sicut pulvis exiguus multitudo alienorum tuorum Multitudo fortium quasi pulvis præteriens; eritque repente confestim. 29:6 a Domino exercituum visitaberis cum tonitruo et con- terraemotus et sonitus magnus in tempestate et tempestate et flamma edax ignis. 29:7 Fuitque multitudo omnium gentium, quae pugnaverunt contra Ariel, cunctis diebus qui contra eam et eius munitionem dimicant, et quod tribulant eam, erunt ut somnium nocturnae visionis. 29:8 Velut cum esuriens somniat, et ecce comedit; sed evigilat, et anima eius vacua est, vel sicut homo sitiens somniat, et ecce bibit; sed evigilavit, et ecce is languet, et appetit anima ejus, sic erit multitudo omnium gentes, que militant contra montem Sion. 29:9 Obstupescite et admiramini; clamate et clamate ebrii sunt non vino; non ebrietate vacillant. 29:10 Quoniam miscuit vobis Dominus spiritum soporis ; claude oculos vestros: prophetae et principes vestri, videntes illum opertum. 29:11 et facta est vobis visio omnium sicut verba libri qui est signatum, quam dedunt doctum, dicentes, Lege hoc, I Obsecro te, et ait: Non possum. nam signatum est; 29:12 Et dabitur liber nescienti litteras diceturque ei: “Lege hoc! Obsecro te, et dicit: Non sum doctus. 29:13 Quam ob rem dixit Dominus: “Propter quod populus iste me appropinquat os eorum et labiis suis me honorant, sed moverunt cor eorum longe fac a me, et timor eorum in me docebit praeceptum Domini homines: 29:14 Ideo ecce ego ingredior ut faciam miraculum mirabile in hoc, populum, et mirabilia opera et prodigia; sapientia eorum sapientes et intellectus prudentium eorum occultabitur. 29:15 Vae, qui profundi estis corde, ut a Domino abscondatis consilium; sunt in tenebris opera, et dicunt: Quis videt nos? et quis novit nobis? 29:16 Certe aestimabitur quod inversum est lutum figulinum. Dicet enim opus eius qui fecit illum, Ipse me fecit non? vel quod fictum dixerit, non habuit intellectus? 29:17 Nonne adhuc in modico et in brevi convertetur Libanus arvum, et arvum ut silva? 29:18 et audient in die illa surdi verba libri et oculi caecorum de tenebris, et de tenebris videbunt. 29:19 Et addent mites in Domino laetitiam, et pauperes in Sancto Israël lætabitur. 29:20 Fortis deicitur, et derisor consumitur; et omnes, qui custodiunt iniquitatem, perierunt; 29:21 qui scandalizabantur in verbo et laqueum sibi fecerunt In porta increpavit, et justum pro nihilo. 29:22 Propterea haec dicit Dominus, qui redemit Abraham, domus Jacob, nunc non confundetur Jacob, nec vultus ejus nunc pallida cera. 29:23 Sed cum viderit filios suos, opera manuum mearum in medio manuum mearum ipsum sanctificabunt nomen meum, et Sanctum Jacob sanctificabunt. et timebunt Deum Israel. 29:24 et scient errantes spiritu et intellegent qui murmurat, doctrinam discet.