Isaias
27:1 In die illa erit Dominus gladio magno et gladio magno et forti
punire Leviathan pungitur conscientiæ, et leviathan qui perversis
Serpens; et draconem, qui est in mari, interficiet;
27:2 In die illa vinea meri cantabit ei.
27:3 Ego Dominus servo. Omni momento illud inebriabo, ne forte offendas
servabo eam nocte ac die.
27:4 Furor non est in me, qui posuit contra me vepres et spinas
proelium? Irem per eos, simul arderem.
27:5 Aut prehendat virtutem meam, ut faciat mecum pacem; et
pacem faciet mecum.
27:6 advenientibus Iacob radicari faciet Israhel
flore et germinare et imple faciem saeculi fructibus.
27:7 Numquid sicut percussit eum, qui eum percussit? aut occisus est
juxta cædes interfectorum ab eo?
27:8 In mensura cum iacularis, disceptabis cum eo;
ventus aspera in die eurum.
27:9 Propter hoc purgabitur iniquitas Iacob; et haec omnia
fructus ad tollendum peccatum; cum omnes lapides
ara cretae, quae discerpuntur, luci et imagines
non stabit.
27:10 Civitas autem munita desolata erit;
et dereliquit sicut desertum: ibi pascetur vitulus, et ibi pascetur
dormiet, et consumat ramos ejus.
27:11 In siccitate messes illius conterentur
Mulieres venientes, et docentes eam;
intellectus: ergo qui fecit ea, non miserebitur eorum;
et, qui formavit ea, non indicabit eis gratiam.
27:12 Et erit in die illa: disperdet Dominus
alveum fluminis usque ad rivum Aegypti et eritis
Congregamini, filii Israel, singillatim.
27:13 Et erit : in die illa clangetur in tuba magna ;
canite, et venient qui perituri sunt in terra
Assyrii et profugi in terra Aegypti et adorabunt te
Dominus in monte sancto in Jerusalem.