Isaias 27:1 In die illa erit Dominus gladio magno et gladio magno et forti punire Leviathan pungitur conscientiæ, et leviathan qui perversis Serpens; et draconem, qui est in mari, interficiet; 27:2 In die illa vinea meri cantabit ei. 27:3 Ego Dominus servo. Omni momento illud inebriabo, ne forte offendas servabo eam nocte ac die. 27:4 Furor non est in me, qui posuit contra me vepres et spinas proelium? Irem per eos, simul arderem. 27:5 Aut prehendat virtutem meam, ut faciat mecum pacem; et pacem faciet mecum. 27:6 advenientibus Iacob radicari faciet Israhel flore et germinare et imple faciem saeculi fructibus. 27:7 Numquid sicut percussit eum, qui eum percussit? aut occisus est juxta cædes interfectorum ab eo? 27:8 In mensura cum iacularis, disceptabis cum eo; ventus aspera in die eurum. 27:9 Propter hoc purgabitur iniquitas Iacob; et haec omnia fructus ad tollendum peccatum; cum omnes lapides ara cretae, quae discerpuntur, luci et imagines non stabit. 27:10 Civitas autem munita desolata erit; et dereliquit sicut desertum: ibi pascetur vitulus, et ibi pascetur dormiet, et consumat ramos ejus. 27:11 In siccitate messes illius conterentur Mulieres venientes, et docentes eam; intellectus: ergo qui fecit ea, non miserebitur eorum; et, qui formavit ea, non indicabit eis gratiam. 27:12 Et erit in die illa: disperdet Dominus alveum fluminis usque ad rivum Aegypti et eritis Congregamini, filii Israel, singillatim. 27:13 Et erit : in die illa clangetur in tuba magna ; canite, et venient qui perituri sunt in terra Assyrii et profugi in terra Aegypti et adorabunt te Dominus in monte sancto in Jerusalem.