Isaias
18:1 Vae terrae obumbrantia pennis, quae est trans flumina!
Aethiopia;
18:2 qui mittit ad mare legatos in vasis papyri
aquis dicens ite veloces nuntii ad gentem dispersam
extracta, terribilia ab ortu suo; gens
depopulati sunt, et conculcaverunt, cuius terram flumina diripuerunt.
18:3 Omnes habitatores orbis, et qui moramini in terra, videtis
exaltat signum in montibus. et cum tuba canet,
audite.
18:4 Hæc enim dixit Dominus ad me : Quiescam et considerabo in eis
in habitaculo meo sicut calor lucidus super herbas et sicut nubes
ros in ardore messis.
18:5 Ante messem enim perfecta est germen, et acetum
in flore maturescens, falce ramulosque peribit
falces auferunt ac succidunt.
18:6 simul avibus montium relinquentur et tibi
bestiæ terræ, et volucres cæli aestates
bestiae terrae super eos hiemabunt.
18:7 In tempore illo offeretur munera Domino exercituum
dispersi sunt et dilacerati, et ex hominibus terribiles
incohatum; gens castigata et conculcata, cuius
diripuerunt flumina terram, locum nominis Domini
Dominus exercituum mons Sion.