Isaias 18:1 Vae terrae obumbrantia pennis, quae est trans flumina! Aethiopia; 18:2 qui mittit ad mare legatos in vasis papyri aquis dicens ite veloces nuntii ad gentem dispersam extracta, terribilia ab ortu suo; gens depopulati sunt, et conculcaverunt, cuius terram flumina diripuerunt. 18:3 Omnes habitatores orbis, et qui moramini in terra, videtis exaltat signum in montibus. et cum tuba canet, audite. 18:4 Hæc enim dixit Dominus ad me : Quiescam et considerabo in eis in habitaculo meo sicut calor lucidus super herbas et sicut nubes ros in ardore messis. 18:5 Ante messem enim perfecta est germen, et acetum in flore maturescens, falce ramulosque peribit falces auferunt ac succidunt. 18:6 simul avibus montium relinquentur et tibi bestiæ terræ, et volucres cæli aestates bestiae terrae super eos hiemabunt. 18:7 In tempore illo offeretur munera Domino exercituum dispersi sunt et dilacerati, et ex hominibus terribiles incohatum; gens castigata et conculcata, cuius diripuerunt flumina terram, locum nominis Domini Dominus exercituum mons Sion.