Isaias
16:1 mittite agnum ad principem terrae de Sela in solitudinem
ad montem filiae Sion.
16:2 Erit enim sicut avis vaga de nido eiectae
filiae Moab in vadis Arnon.
16:3 Ini consilium, coge concilium; pone quasi noctem umbram tuam
medio meridiei; abscondere dispersos; ne prospicias errantem.
16:4 Habitent profugi mei apud te, Moab; esto latibulum illis
facies vastatoris: finitus est raptor, prædator
cessaverunt, consumpti a terra.
16:5 Et firmabitur thronus in misericordia, et sedebit super eum
in veritate in tabernaculo David, iudicans et quaerens iudicium
festinans iustitiam.
16:6 Audivimus superbiam Moab; superbus est valde;
arrogantia et superbia eius et ira eius et mendacium eius non ita erit
16:7 Idcirco ululabit Moab ad Moab;
fundamenta Kirhareseth lugetis; certe feriuntur.
16:8 Quoniam agri Hesebon et vinea Sabama elanguit;
principales plantationes eius destruxerunt gentes venerunt
usque ad Iazer per solitudinem vagati sunt rami eius
extenti transierunt mare.
16:9 Super hoc plorabo in fletu Jazer vineam Sabama;
rigabo te lacrimis meis Hesebon et Eleale in ululatu
propter messem tuam et propter messem tuam.
16:10 Et ablata est laetitia et exsultatio de Carmelo; et in
in vineis non erit cantatio, nec erit
Vinum in torcularibus non calcabit, quia calcator in torculari non calcabit. habeo
clamorem suum ad cessandum vindemiam fecerunt.
16:11 Propterea viscera mea ad Moab quasi cithara canent, et viscera mea;
partes ad Kirharesh.
16:12 Et erit : cum apparuerit quod laboravit Moab super te,
excelso loco, ad orandum venturum ad sanctuarium suum; at ille
non praevalebunt.
16:13 Hoc verbum quod locutus est Dominus ad Moab ex eo
tempus.
16:14 Nunc autem locutus est Dominus, dicens : Intra tres annos, quasi anni
mercenarii , et contemnetur gloria Moabi , cum omnibus
multitudo magna; et reliquiae erunt valde parvae et infirmae.