Isaias 16:1 mittite agnum ad principem terrae de Sela in solitudinem ad montem filiae Sion. 16:2 Erit enim sicut avis vaga de nido eiectae filiae Moab in vadis Arnon. 16:3 Ini consilium, coge concilium; pone quasi noctem umbram tuam medio meridiei; abscondere dispersos; ne prospicias errantem. 16:4 Habitent profugi mei apud te, Moab; esto latibulum illis facies vastatoris: finitus est raptor, prædator cessaverunt, consumpti a terra. 16:5 Et firmabitur thronus in misericordia, et sedebit super eum in veritate in tabernaculo David, iudicans et quaerens iudicium festinans iustitiam. 16:6 Audivimus superbiam Moab; superbus est valde; arrogantia et superbia eius et ira eius et mendacium eius non ita erit 16:7 Idcirco ululabit Moab ad Moab; fundamenta Kirhareseth lugetis; certe feriuntur. 16:8 Quoniam agri Hesebon et vinea Sabama elanguit; principales plantationes eius destruxerunt gentes venerunt usque ad Iazer per solitudinem vagati sunt rami eius extenti transierunt mare. 16:9 Super hoc plorabo in fletu Jazer vineam Sabama; rigabo te lacrimis meis Hesebon et Eleale in ululatu propter messem tuam et propter messem tuam. 16:10 Et ablata est laetitia et exsultatio de Carmelo; et in in vineis non erit cantatio, nec erit Vinum in torcularibus non calcabit, quia calcator in torculari non calcabit. habeo clamorem suum ad cessandum vindemiam fecerunt. 16:11 Propterea viscera mea ad Moab quasi cithara canent, et viscera mea; partes ad Kirharesh. 16:12 Et erit : cum apparuerit quod laboravit Moab super te, excelso loco, ad orandum venturum ad sanctuarium suum; at ille non praevalebunt. 16:13 Hoc verbum quod locutus est Dominus ad Moab ex eo tempus. 16:14 Nunc autem locutus est Dominus, dicens : Intra tres annos, quasi anni mercenarii , et contemnetur gloria Moabi , cum omnibus multitudo magna; et reliquiae erunt valde parvae et infirmae.