Osee
cum puer Israhel et dilexi eum et filium meum vocavi
Aegyptus.
11:2 Vocaverunt eos, sic abierunt a facie eorum;
Baalim, et adolebat incensum sculptilibus.
11:3 Et ire feci Ephraim, ut caperem eos in armis ; sed sciebant
non quo sanavi eos.
11:4 In funiculis Adam trahebam eos, in vinculis caritatis;
sicut auferentes jugum in maxillis suis, et cibabo eis.
11:5 non revertetur in terram Aegypti sed Assur erit
regem suum, quia reverti noluerunt.
11:6 Et habitabit gladius in civitatibus eius, et consumet ramos eius,
et devorabit eos propter consilia sua.
11:7 Et populus meus declinavit a me;
Altissimo nullatenus extollet eum.
11:8 Quomodo dabo te, Ephraim? protegam te, Israël? quam
an sicut Adama, ponam te? quomodo dabo te sicut Seboim? cor meum
conversus est in me, simul accensus est pœnitens.
11:9 Non faciam furorem iræ meæ, non convertar ;
disperde Ephraim, quoniam Deus ego, et non homo; Sanctus in medio
te et civitatem non ingrediar.
11:10 Post Dominum ambulabunt;
rugiet, tunc commovebuntur filii ab occidente.
11:11 ut avis de Aegypto contremiscet et sicut columba de terra
et collocabo eos in domibus eorum, dicit Dominus.
11:12 Circumdedit me in negatione Ephraim, et in mendacio domus Israel
sed Iudas adhuc dominatur cum Deo, et cum sanctis fidelis est.