Osee cum puer Israhel et dilexi eum et filium meum vocavi Aegyptus. 11:2 Vocaverunt eos, sic abierunt a facie eorum; Baalim, et adolebat incensum sculptilibus. 11:3 Et ire feci Ephraim, ut caperem eos in armis ; sed sciebant non quo sanavi eos. 11:4 In funiculis Adam trahebam eos, in vinculis caritatis; sicut auferentes jugum in maxillis suis, et cibabo eis. 11:5 non revertetur in terram Aegypti sed Assur erit regem suum, quia reverti noluerunt. 11:6 Et habitabit gladius in civitatibus eius, et consumet ramos eius, et devorabit eos propter consilia sua. 11:7 Et populus meus declinavit a me; Altissimo nullatenus extollet eum. 11:8 Quomodo dabo te, Ephraim? protegam te, Israël? quam an sicut Adama, ponam te? quomodo dabo te sicut Seboim? cor meum conversus est in me, simul accensus est pœnitens. 11:9 Non faciam furorem iræ meæ, non convertar ; disperde Ephraim, quoniam Deus ego, et non homo; Sanctus in medio te et civitatem non ingrediar. 11:10 Post Dominum ambulabunt; rugiet, tunc commovebuntur filii ab occidente. 11:11 ut avis de Aegypto contremiscet et sicut columba de terra et collocabo eos in domibus eorum, dicit Dominus. 11:12 Circumdedit me in negatione Ephraim, et in mendacio domus Israel sed Iudas adhuc dominatur cum Deo, et cum sanctis fidelis est.