Hebrews
12 Unde et nos cum tanta nube circumdamur
testes deponamus omne pondus et id quod facit peccatum
facile obsidemur et patienter curramus curriculum
coram nobis;
12:2 aspicientes ad Iesum auctorem et consummatorem fidei nostrae; qui propter gaudium
qui ei appositus est, crucem sustinuit, despecto pudore;
sedi ad dexteram sedis Dei.
12:3 Recogitate enim eum qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum contradictionem:
ipse, ne fatigemini, animis vestris deficientes.
12:4 Nondum enim usque ad sanguinem restitistis adversus peccatum repugnantes.
12:5 et obliti estis consolationis, quae vobis quasi dicat
fili mi, ne spernas disciplinam Domini neque deficias;
cum ab eo argueris;
12:6 quem enim diligit Dominus castigat flagellat autem omnem filium
accipit.
12:7 In disciplina perseverate. quid filius?
quem non corripit pater?
12:8 quod si extra disciplinam estis, cuius participes facti sunt omnes
nothi et non filii.
12:9 Habuimus insuper patres carnis nostrae, qui nos erudierunt et nos
dedit illis reverentiam: non multo magis subditi simus
Pater spirituum, et vivito?
12:10 Hi enim diebus paucis ad placitum suum increpaverunt nos;
hic autem ad utilitatem nostram, ut participes simus sanctitatis eius.
12:11 nulla autem disciplina in praesenti videtur esse gaudii sed gravis
postea tamen fructum pacificum reddit
his qui exercentur.
12:12 Propter quod remissas manus, et soluta genua erigite;
12:13 et gressus rectos facite pedibus vestris ne quod claudum fuerit mutetur
de medio fiat; sed potius sanetur.
12:14 pacem sequimini cum omnibus et sanctimoniam sine qua nemo videbit
Dominus:
12:15 Videte diligenter ne quis deficiat a gratia Dei. ne quis radix
amaritudinis exsurgentes turbant te, et inde plures coinquinantur;
12:16 ne quis fornicator aut profanus ut Esau qui propter unum
escam vendidit primogenita sua.
12:17 Scitis enim quoniam postea, cum vellet hereditare
benedictio reprobatus est: non enim invenit poenitentiae locum
id diligenter cum lacrimis exquisivit.
12:18 Non enim accessistis ad tractabilem, et hoc
ardebat igni neque nigredine et tenebris et tempestate;
12:19 et tubae sonum et vocem verborum, quam qui audierunt, excusaverunt se, ne eis fieret verbum. quae vox illi
qui audientes rogabant ut non illis loqueretur
magis;
12:20 non enim poterant sustinere quod imperatum est autem et si
bestia montem tanget, lapidabitur vel confoditur
jaculum;
12:21 tam terribilis aspectus ut ait Moses valde timeo
tremebundus :)
12:22 Sed accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis,
coelestem lerusalem et innumerabilem angelorum turbam;
12:23 et ecclesiam primitivorum, qui conscripti sunt
in caelis et iudicem omnium Deum et spirituum iustorum
perfectus est;
12:24 et testamenti novi mediatorem Iesum et sanguinem
aspersio meliora loquentem quam Abel.
12:25 Videte ne recusetis loquentem. Si enim non evaserunt
qui locutus est super terram, multo magis non effugiemus, si
declinate ab eo qui de caelo loquitur.
12:26 cuius vox movit terram tunc autem repromittit dicens tamen
iterum non solum terram, sed et caelum.
12:27 Hoc autem verbum, adhuc semel, significat remotionem eorum
ut quae fiunt, ut ea quae
concuti non potest.
12:28 Unde regnum, quod non potest inmobile suscipientes, habemus
gratiam, per quam cum reverentia et pie deo gratanter serviamus
timeat;
12:29 Etenim Deus noster ignis consumens est.