Hebrews 12 Unde et nos cum tanta nube circumdamur testes deponamus omne pondus et id quod facit peccatum facile obsidemur et patienter curramus curriculum coram nobis; 12:2 aspicientes ad Iesum auctorem et consummatorem fidei nostrae; qui propter gaudium qui ei appositus est, crucem sustinuit, despecto pudore; sedi ad dexteram sedis Dei. 12:3 Recogitate enim eum qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum contradictionem: ipse, ne fatigemini, animis vestris deficientes. 12:4 Nondum enim usque ad sanguinem restitistis adversus peccatum repugnantes. 12:5 et obliti estis consolationis, quae vobis quasi dicat fili mi, ne spernas disciplinam Domini neque deficias; cum ab eo argueris; 12:6 quem enim diligit Dominus castigat flagellat autem omnem filium accipit. 12:7 In disciplina perseverate. quid filius? quem non corripit pater? 12:8 quod si extra disciplinam estis, cuius participes facti sunt omnes nothi et non filii. 12:9 Habuimus insuper patres carnis nostrae, qui nos erudierunt et nos dedit illis reverentiam: non multo magis subditi simus Pater spirituum, et vivito? 12:10 Hi enim diebus paucis ad placitum suum increpaverunt nos; hic autem ad utilitatem nostram, ut participes simus sanctitatis eius. 12:11 nulla autem disciplina in praesenti videtur esse gaudii sed gravis postea tamen fructum pacificum reddit his qui exercentur. 12:12 Propter quod remissas manus, et soluta genua erigite; 12:13 et gressus rectos facite pedibus vestris ne quod claudum fuerit mutetur de medio fiat; sed potius sanetur. 12:14 pacem sequimini cum omnibus et sanctimoniam sine qua nemo videbit Dominus: 12:15 Videte diligenter ne quis deficiat a gratia Dei. ne quis radix amaritudinis exsurgentes turbant te, et inde plures coinquinantur; 12:16 ne quis fornicator aut profanus ut Esau qui propter unum escam vendidit primogenita sua. 12:17 Scitis enim quoniam postea, cum vellet hereditare benedictio reprobatus est: non enim invenit poenitentiae locum id diligenter cum lacrimis exquisivit. 12:18 Non enim accessistis ad tractabilem, et hoc ardebat igni neque nigredine et tenebris et tempestate; 12:19 et tubae sonum et vocem verborum, quam qui audierunt, excusaverunt se, ne eis fieret verbum. quae vox illi qui audientes rogabant ut non illis loqueretur magis; 12:20 non enim poterant sustinere quod imperatum est autem et si bestia montem tanget, lapidabitur vel confoditur jaculum; 12:21 tam terribilis aspectus ut ait Moses valde timeo tremebundus :) 12:22 Sed accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis, coelestem lerusalem et innumerabilem angelorum turbam; 12:23 et ecclesiam primitivorum, qui conscripti sunt in caelis et iudicem omnium Deum et spirituum iustorum perfectus est; 12:24 et testamenti novi mediatorem Iesum et sanguinem aspersio meliora loquentem quam Abel. 12:25 Videte ne recusetis loquentem. Si enim non evaserunt qui locutus est super terram, multo magis non effugiemus, si declinate ab eo qui de caelo loquitur. 12:26 cuius vox movit terram tunc autem repromittit dicens tamen iterum non solum terram, sed et caelum. 12:27 Hoc autem verbum, adhuc semel, significat remotionem eorum ut quae fiunt, ut ea quae concuti non potest. 12:28 Unde regnum, quod non potest inmobile suscipientes, habemus gratiam, per quam cum reverentia et pie deo gratanter serviamus timeat; 12:29 Etenim Deus noster ignis consumens est.