Genesis 47:1 Ingressus itaque Joseph nuntiavit Pharaoni et dixit : Pater mi et fratres mei. Oves eorum et armenta et omnia, quae habere potuerunt, venerunt terrae Canaanis; et ecce illi in terra Gessen. 47:2 Adsumptis autem fratribus suis quinque viros obtulit eis Pharao. 47:3 Dixitque Pharao ad fratres suos : Quod est opus vestrum ? Et illi dixit ad Pharaonem, Pastores servi tui, et nos, et etiam nostri patres. 47:4 Et dixerunt ad Pharaonem : Ad peregrinandum in terra venimus; non sunt enim servi tui pascua gregibus suis; nam fames est valde in terra Chanaan et habitantes in terra Gessen. 47:5 Dixit itaque rex ad Joseph : Pater tuus et fratres tui sunt ad te veni; 47:6 Terra Aegypti in conspectu tuo est; in optimo terra fac thymiama pater et fratres habitare; in terra Gessen habitant; si nosti in eis esse viros industrios, constitue illos magistros pecus. 47:7 Et introduxit Ioseph patrem suum et statuit eum coram pharaone Jacob benedixit Pharaoni. 47:8 Dixit autem pharao ad Jacob: “ Quot annos nata es? 47:9 Dixit autem Jacob ad Pharaonem : Dies annorum peregrinationis meæ centum et triginta anni sunt pauci et mali dies annorum vita mea fuit, et non pervenerunt usque ad dies annorum vita patrum meorum in diebus peregrinationis eorum. 47:10 Benedixitque Jacob Pharaoni, et egressus est coram Pharaone. 47:11 Joseph vero patri et fratribus suis dedit possessionem terrae Aegypti, in optima terrae, in terra Aegypti Rameses, ut pharao praeceperat. 47:12 alvitque Ioseph patrem suum et fratres et omnem domum patris sui familia, pane, per familias suas. 47:13 In omni terra non erat panis; erat enim fames vehementer quod terra Aegypti et omnis terra Canaan deficeret propter inopiam. 47:14 Congregavitque Joseph omnem pecuniam, quae inventa est in terra, Aegyptum et in terra Chanaan pro frumento quod emerunt Josephus pecuniam introduxit in domum Pharaonis. 47:15 Cumque defecisset pecuniae in terra Aegypti et in terra Chanaan, Veneruntque omnes Aegyptii ad Ioseph, et dixerunt: Date nobis panes, cur? coram te moriamur? pecunia enim deficit. 47:16 At ille respondit: Da iumenta tua. et dabo tibi iumenta tua; si pecunia deficiat. 47:17 Quae cum adduxissent, obtulit eis Ioseph panem pro equis et ovibus et bobus armenta et asinos; et pavit eos pro omnibus diebus pecus habuit. 47:18 Finito autem anno, venerunt ad eum annus secundus, et dixerunt illi: Non celabo domino meo, quoniam pecunia nostra expenditur; dominus quoque noster armenta boum habet; non relinquitur conspectu domini, corpora nostra, terra; 47:19 Cur ante oculos tuos moriemur et nos et terra nostra? emere nos et terra nostra pro pane, et nos et terra nostra serviemus vobis et da nobis semen ut vivamus et non moriamur terram ne solitudo sit. 47:20 Et emit Joseph omnem terram Aegypti Pharaoni; ad Aegyptios Unusquisque agrum vendidit, quoniam fames invaluit super eos terra facta est Pharaoni. 47:21 Et populum transtulit eos in civitates a finibus eorum terminos Aegypti usque ad extremum eius. 47:22 Solummodo terram sacerdotum non emit; Sacerdotes enim habebant deditque eis partem Pharaonis, et comedit Quibus Pharao dedit: quare non vendiderunt terras suas. 47:23 Ait ergo Ioseph ad populum: “ Ecce, emi vobis hodie et ego ”. ecce ecce semen vestrum, et vos seretis terram. 47:24 erit autem in cremento dabitis quintus pars Pharaoni, et quatuor partes erunt pro- prium, ad semen illius agrum, et ad victum, et ad domesticos vestros, et ad cibum pro parvulis tuis. 47:25 Et dixerunt : " Animas nostras salvasti ; inveniamus gratiam in conspectu " domini mei, et erimus servi Pharaonis. 47:26 Legit ergo illud Ioseph in terra Aegypti usque in diem hanc Pharao quintam partem debet habere; excepto terra sacerdotalium tantum; quod non fuit Pharaoni. 47:27 Habitavit autem Israel in terra Aegypti in terra Gessen; et possederunt et creverunt et multiplicati sunt nimis. 47:28 Et vixit Iacob in terra Aegypti decem et septem annis; Jacob fuit centum quadraginta septem anni. 47:29 et appropinquavit tempus quo moreretur Israel, et vocavit filium suum et dixit ad eum Ioseph si inveni gratiam in conspectu tuo pone Oro te, manum tuam sub femore meo, et fac benigne et vere mecum; obsecro te, ne sepelias me in iEgypto. 47:30 sed dormiam cum patribus meis, et auferes me de terra Aegypti, et sepelite me in sepulchro suo. Et dixit, Faciam ut dicis dixit. 47:31 Et ait: “Iura mihi”. et juravit ei; Et incurvavit se Israel se in lecti capite.