Genesis
47:1 Ingressus itaque Joseph nuntiavit Pharaoni et dixit : Pater mi et fratres mei.
Oves eorum et armenta et omnia, quae habere potuerunt, venerunt
terrae Canaanis; et ecce illi in terra Gessen.
47:2 Adsumptis autem fratribus suis quinque viros obtulit eis
Pharao.
47:3 Dixitque Pharao ad fratres suos : Quod est opus vestrum ? Et illi
dixit ad Pharaonem, Pastores servi tui, et nos, et etiam nostri
patres.
47:4 Et dixerunt ad Pharaonem : Ad peregrinandum in terra venimus;
non sunt enim servi tui pascua gregibus suis; nam fames est
valde in terra Chanaan
et habitantes in terra Gessen.
47:5 Dixit itaque rex ad Joseph : Pater tuus et fratres tui sunt
ad te veni;
47:6 Terra Aegypti in conspectu tuo est; in optimo terra fac thymiama
pater et fratres habitare; in terra Gessen habitant;
si nosti in eis esse viros industrios, constitue illos magistros
pecus.
47:7 Et introduxit Ioseph patrem suum et statuit eum coram pharaone
Jacob benedixit Pharaoni.
47:8 Dixit autem pharao ad Jacob: “ Quot annos nata es?
47:9 Dixit autem Jacob ad Pharaonem : Dies annorum peregrinationis meæ
centum et triginta anni sunt pauci et mali dies annorum
vita mea fuit, et non pervenerunt usque ad dies annorum
vita patrum meorum in diebus peregrinationis eorum.
47:10 Benedixitque Jacob Pharaoni, et egressus est coram Pharaone.
47:11 Joseph vero patri et fratribus suis dedit
possessionem terrae Aegypti, in optima terrae, in terra Aegypti
Rameses, ut pharao praeceperat.
47:12 alvitque Ioseph patrem suum et fratres et omnem domum patris sui
familia, pane, per familias suas.
47:13 In omni terra non erat panis; erat enim fames vehementer
quod terra Aegypti et omnis terra Canaan deficeret propter
inopiam.
47:14 Congregavitque Joseph omnem pecuniam, quae inventa est in terra,
Aegyptum et in terra Chanaan pro frumento quod emerunt
Josephus pecuniam introduxit in domum Pharaonis.
47:15 Cumque defecisset pecuniae in terra Aegypti et in terra Chanaan,
Veneruntque omnes Aegyptii ad Ioseph, et dixerunt: Date nobis panes, cur?
coram te moriamur? pecunia enim deficit.
47:16 At ille respondit: Da iumenta tua. et dabo tibi iumenta tua;
si pecunia deficiat.
47:17 Quae cum adduxissent, obtulit eis Ioseph panem
pro equis et ovibus et bobus
armenta et asinos; et pavit eos pro omnibus diebus
pecus habuit.
47:18 Finito autem anno, venerunt ad eum annus secundus, et dixerunt
illi: Non celabo domino meo, quoniam pecunia nostra expenditur;
dominus quoque noster armenta boum habet; non relinquitur
conspectu domini, corpora nostra, terra;
47:19 Cur ante oculos tuos moriemur et nos et terra nostra? emere nos
et terra nostra pro pane, et nos et terra nostra serviemus vobis
et da nobis semen ut vivamus et non moriamur terram
ne solitudo sit.
47:20 Et emit Joseph omnem terram Aegypti Pharaoni; ad Aegyptios
Unusquisque agrum vendidit, quoniam fames invaluit super eos
terra facta est Pharaoni.
47:21 Et populum transtulit eos in civitates a finibus eorum
terminos Aegypti usque ad extremum eius.
47:22 Solummodo terram sacerdotum non emit; Sacerdotes enim habebant
deditque eis partem Pharaonis, et comedit
Quibus Pharao dedit: quare non vendiderunt terras suas.
47:23 Ait ergo Ioseph ad populum: “ Ecce, emi vobis hodie et ego ”.
ecce ecce semen vestrum, et vos seretis
terram.
47:24 erit autem in cremento dabitis quintus
pars Pharaoni, et quatuor partes erunt pro- prium, ad semen illius
agrum, et ad victum, et ad domesticos vestros, et ad cibum
pro parvulis tuis.
47:25 Et dixerunt : " Animas nostras salvasti ; inveniamus gratiam in conspectu "
domini mei, et erimus servi Pharaonis.
47:26 Legit ergo illud Ioseph in terra Aegypti usque in diem hanc
Pharao quintam partem debet habere; excepto terra sacerdotalium tantum;
quod non fuit Pharaoni.
47:27 Habitavit autem Israel in terra Aegypti in terra Gessen; et
possederunt et creverunt et multiplicati sunt nimis.
47:28 Et vixit Iacob in terra Aegypti decem et septem annis;
Jacob fuit centum quadraginta septem anni.
47:29 et appropinquavit tempus quo moreretur Israel, et vocavit filium suum
et dixit ad eum Ioseph si inveni gratiam in conspectu tuo pone
Oro te, manum tuam sub femore meo, et fac benigne et vere mecum;
obsecro te, ne sepelias me in iEgypto.
47:30 sed dormiam cum patribus meis, et auferes me de terra Aegypti,
et sepelite me in sepulchro suo. Et dixit, Faciam ut dicis
dixit.
47:31 Et ait: “Iura mihi”. et juravit ei; Et incurvavit se Israel
se in lecti capite.