Genesis 44:1 Et praecepit dispensatori domus suae dicens: “ Imple saccos cibo, quantum capere possunt, pecuniam in his os sacci. 44:2 Et scyphum meum, scyphum argenteum, pone in ore sacci minimi sua pecunia frumentum. Et fecit juxta verbum quod locutus est Joseph. 44:3 Et orto mane, dimissi sunt cum suis asinis. 44:4 Egressis autem urbe nondum longe, Ioseph Ait villico suo : Surge, et sequere viros. et cum facis dicite eis: Cur reddidistis malum pro bono? 44:5 Nonne hoc est, in quo bibit dominus meus, aut per quem ? divinat? male fecistis. 44:6 Et comprehendit eos, et locutus est ad eos verba hæc. 44:7 Qui dixerunt ei: “Quare dicit dominus meus verba haec? absit ut faciant servi tui juxta verbum hoc. 44:8 Ecce pecuniam, quam invenimus in ore saccorum, reduximus ad te de terra Chanaan, quomodo tunc furemur de terra tua? domus domini argentum vel aurum? 44:9 apud quemcumque de servis tuis inventus fuerit et moriatur, et nos et erunt domini mei. 44:10 dixitque nunc quoque fiat secundum verba vestra quicum inventus fuerit servus meus; et eritis sine crimine. 44:11 Itaque festinato deponentes singuli in terram saccos, unusquisque saccum suum aperit. 44:12 Et diligentius percunctatusque incipiens a majore usque ad minimum reliquit scyphus repertus est in sacco Beniamin. 44:13 At illi, scissis vestibus, oneratisque rursum asinis, reversi sunt ad urbem. 44:14 Venit ergo Iuda et fratres eius in domum Ioseph; nondum enim erat; et ceciderunt coram eo in terram. 44:15 Quibus ille ait: “ Quid est hoc quod fecisti? nescio vos nonne talis vir qui divinare certe possum? 44:16 Dixitque Iudas: “ Quid dicemus ad dominum meum? quid loquemur? or * quomodo purgabimus nos? Deus invenit iniquitatem tuam Servi: ecce servi domini mei sumus, et nos, et ipse quibus poculum inuenitur. 44:17 At ille respondit: Absit calix inventus est, servus meus erit; et tu evigila pax patri tuo. 44:18 Accedens autem Iudas dixit: “ Obsecro, domine mi, dimitte servum tuum Dic, quaeso, verbum in auribus domini mei, et ne irascaris famulo tuo contra servum tuum, quia sicut Pharao es. Interrogasti prius servos tuos : Habetis patrem aut fratrem ? 44:20 et domino nostro diximus: patrem habemus senem et filium senectute parva; et frater eius mortuus est et ipse solus remansit pater eius diligit. 44:21 et dixisti servis tuis : Adducite eum ad me, ut ego oculos meos in illum. 44:22 et diximus domino meo puer non potest relinquere patrem suum si enim ut patrem relinqueret, pater moriturum. 44:23 Et dixisti servis tuis : Nisi venerit frater vester minimus procumbens vobiscum, non videbitis amplius faciem meam. 44:24 Cum venissemus ad servum tuum patrem meum, indicavimus illi verba domini mei. 44:25 Et dixit pater noster : Revertimini, et emite nobis parum tritici. 44:26 et diximus non possumus descendere si sit frater noster minimus nobiscum non enim videbimus faciem viri nisi minimus noster frater nobiscum. 44:27 Et dixit nobis servus tuus pater meus : Scitis quia uxor mea peperit mihi duos Filii; 44:28 Egressus est unus, et dixistis : Bestia devoravit eum; et non vidi eum ex quo; 44:29 et si tuleritis et hoc a me, et illud malum evenerit ei deducam canos meos cum dolore ad inferos. 44:30 nunc igitur cum venero ad servum tuum patrem meum et non erit puer nobiscum; quandoquidem eius vita in puerili vita cohaeret; 44:31 erit, cum viderit puerum nobiscum non esse; et detrahent servi tui canos tuos famulum tuum patrem cum moerore ad inferos. 44:32 servus enim tuus spopondit pro puero ad patrem meum dicens si ego non eum tibi afferam, patri meo culpam semper. 44:33 nunc ergo obsecro ut maneat servus tuus pro puero servus, dominus meus; et puer ascendat cum fratribus suis. 44:34 Quomodo ascendam ad patrem meum, et puer non cum me? ne " si forte videro malum quod ventura est ad patrem meum.