Genesis
44:1 Et praecepit dispensatori domus suae dicens: “ Imple saccos
cibo, quantum capere possunt, pecuniam in his
os sacci.
44:2 Et scyphum meum, scyphum argenteum, pone in ore sacci minimi
sua pecunia frumentum. Et fecit juxta verbum quod locutus est Joseph.
44:3 Et orto mane, dimissi sunt cum suis
asinis.
44:4 Egressis autem urbe nondum longe, Ioseph
Ait villico suo : Surge, et sequere viros. et cum facis
dicite eis: Cur reddidistis malum pro bono?
44:5 Nonne hoc est, in quo bibit dominus meus, aut per quem ?
divinat? male fecistis.
44:6 Et comprehendit eos, et locutus est ad eos verba hæc.
44:7 Qui dixerunt ei: “Quare dicit dominus meus verba haec? absit
ut faciant servi tui juxta verbum hoc.
44:8 Ecce pecuniam, quam invenimus in ore saccorum, reduximus
ad te de terra Chanaan, quomodo tunc furemur de terra tua?
domus domini argentum vel aurum?
44:9 apud quemcumque de servis tuis inventus fuerit et moriatur, et nos
et erunt domini mei.
44:10 dixitque nunc quoque fiat secundum verba vestra quicum
inventus fuerit servus meus; et eritis sine crimine.
44:11 Itaque festinato deponentes singuli in terram saccos,
unusquisque saccum suum aperit.
44:12 Et diligentius percunctatusque incipiens a majore usque ad minimum reliquit
scyphus repertus est in sacco Beniamin.
44:13 At illi, scissis vestibus, oneratisque rursum asinis, reversi sunt
ad urbem.
44:14 Venit ergo Iuda et fratres eius in domum Ioseph; nondum enim erat;
et ceciderunt coram eo in terram.
44:15 Quibus ille ait: “ Quid est hoc quod fecisti? nescio vos
nonne talis vir qui divinare certe possum?
44:16 Dixitque Iudas: “ Quid dicemus ad dominum meum? quid loquemur? or *
quomodo purgabimus nos? Deus invenit iniquitatem tuam
Servi: ecce servi domini mei sumus, et nos, et ipse
quibus poculum inuenitur.
44:17 At ille respondit: Absit
calix inventus est, servus meus erit; et tu evigila
pax patri tuo.
44:18 Accedens autem Iudas dixit: “ Obsecro, domine mi, dimitte servum tuum
Dic, quaeso, verbum in auribus domini mei, et ne irascaris famulo tuo
contra servum tuum, quia sicut Pharao es.
Interrogasti prius servos tuos : Habetis patrem aut fratrem ?
44:20 et domino nostro diximus: patrem habemus senem et filium
senectute parva; et frater eius mortuus est et ipse solus remansit
pater eius diligit.
44:21 et dixisti servis tuis : Adducite eum ad me, ut ego
oculos meos in illum.
44:22 et diximus domino meo puer non potest relinquere patrem suum si enim
ut patrem relinqueret, pater moriturum.
44:23 Et dixisti servis tuis : Nisi venerit frater vester minimus
procumbens vobiscum, non videbitis amplius faciem meam.
44:24 Cum venissemus ad servum tuum patrem meum, indicavimus
illi verba domini mei.
44:25 Et dixit pater noster : Revertimini, et emite nobis parum tritici.
44:26 et diximus non possumus descendere si sit frater noster minimus nobiscum
non enim videbimus faciem viri nisi minimus noster
frater nobiscum.
44:27 Et dixit nobis servus tuus pater meus : Scitis quia uxor mea peperit mihi duos
Filii;
44:28 Egressus est unus, et dixistis : Bestia devoravit eum;
et non vidi eum ex quo;
44:29 et si tuleritis et hoc a me, et illud malum evenerit ei
deducam canos meos cum dolore ad inferos.
44:30 nunc igitur cum venero ad servum tuum patrem meum et non erit puer
nobiscum; quandoquidem eius vita in puerili vita cohaeret;
44:31 erit, cum viderit puerum nobiscum non esse;
et detrahent servi tui canos tuos
famulum tuum patrem cum moerore ad inferos.
44:32 servus enim tuus spopondit pro puero ad patrem meum dicens si ego
non eum tibi afferam, patri meo culpam
semper.
44:33 nunc ergo obsecro ut maneat servus tuus pro puero
servus, dominus meus; et puer ascendat cum fratribus suis.
44:34 Quomodo ascendam ad patrem meum, et puer non cum me? ne "
si forte videro malum quod ventura est ad patrem meum.