Genesis
42:1 Videns autem Iacob quod esset frumentum in Aegypto, dixit Iacob
filii, quid alterutrum intuemini?
42:2 Ait: “Ecce audivi quod sit frumentum in Aegypto;
descende illuc et emite nobis inde; ut vivamus, et non moriamur.
42:3 Et descenderunt fratres Josephi decem, ut emerent frumenta in Aegypto.
42:4 Beniamin autem frater Ioseph non misit cum fratribus suis. nam ille
Ne forte acciderit ei malum.
42:5 Veneruntque filii Israel, ut emerent frumenta in his qui venerant;
fuit fames in terra Canaan.
42:6 Et Ioseph erat princeps in terra, et iste venditus est
veneruntque omnes fratres Ioseph et adoraverunt
coram eo se proni ad terram.
42:7 Et vidit Ioseph fratres suos et agnovit eos;
illis duriter locutus est ad eos; et dixit eis unde
Venitis? Dixerunt ei de terra Chanaan ad emendum cibum.
42:8 Et agnovit fratres suos, et nescierunt eum.
42:9 recordatusque somniorum quae aliquando viderat ait
eos exploratores estis; ad videndum turpitudinem terrae venistis;
42:10 At illi dixerunt ei : Non domine mi, sed ut emas cibum servi tui
veni.
42:11 Omnes filii unius viri sumus; veri homines sumus, servi exploratores non sumus.
42:12 dixitque ad eos non nisi ut videatis ignominiam terrae vos estis
veni.
42:13 At illi : Duodecim, inquiunt, servi tui fratres sunt, filii viri unius
terram Chanaan; et ecce, minimus cum nostris est
pater, et unus non est.
42:14 Quibus ille respondit: “ Hoc est, quod locutus sum ad vos
exploratores sunt:
42:15 In hoc probabimini: De vita Pharaonis non egrediemini
nisi huc venerit frater vester minimus.
42:16 mitte unum ex vobis et tollat fratrem vestrum et servabimini
carcer, ut probentur tua verba, an sit veritas
aut per vitam Pharaonis exploratores estis.
42:17 Tradidit ergo illos custodiae tribus diebus.
42:18 Ad quos ille tertio die dixit: “Hoc facite et vivite; nam timeo
Deus:
42:19 Si veri viri estis, unus ex fratribus vestris ligatus est in domo Domini
Carcerem tuum: ite, ferte frumenta in fame domorum vestrarum;
42:20 Sed fratrem vestrum minorem adduce ad me. sic verba tua erunt
et non moriemini. Feceruntque ita.
42:21 Dixeruntque ad invicem : “ Vere reus sumus fidei nostrae ”.
frater, quia vidimus angustiam animae suae, cum rogabat nos;
et non audiebamus; propterea venit super nos tribulatio.
42:22 et respondit eis Ruben dicens non dixi vobis nolite facere
peccare in puerum; et non audistis? ergo, ecce, etiam
sanguis eius exquiritur.
42:23 nesciebant autem quod intellegeret Ioseph locutus est enim ad eos
interpretem.
42:24 Avertitque se et flevit; et rediit ad illos
iterum locutus est cum eis, et accepit ab eis Symeon et vinxit eum
ante oculos.
42:25 Praecepitque ut complerent saccos eorum ac reponerent;
singulos denarios in sacco gerat, et dat eis cibaria in via;
et sic fecit eis.
42:26 At illi portantes frumenta in asinis suis, profecti sunt.
42:27 Aperuitque unus saccum, ut daret pabulum in diversorio,
pecuniam suam prospexit; erat enim in ore sacci.
42:28 dixit fratribus suis reddita est mihi pecunia et ecce evenit
in sacco meo et cor eorum dereliquit eos et timuerunt dicentes
Quid est hoc quod fecit nobis Deus?
veneruntque ad Iacob patrem suum in terram Chanaan et dixerunt
ei omnia, quae contigerunt illis; dicens;
42:30 vir, qui est dominus terrae, locutus est ad nos, et assumpsit nos
exploratores reipublicae.
42:31 Cui respondimus : Veri sumus homines. exploratores non sumus;
42:32 Duodecim fratres sumus, filii patris nostri; unus non est, et minimus
hodie cum patre nostro est in terra Canaan.
42:33 dominus patriae dixit nobis in hoc sciam
quod veri homines estis; relinque unum de fratribus tuis hic mecum et tolle
esca fami- lium tuorum et abscedet;
42:34 et fratrem vestrum minorem adducite ad me, ut sciam quod vos sitis
non exploratores, sed quia veri homines estis: sic fratrem vestrum tradam;
et negotiamini in terra.
42:35 Et factum est, cum evacuarent saccos, ecce universa
manipulus nummorum in sacco : et cum ipsi et
pater fasciculos pecuniae vidit, timuerunt.
42:36 dixit ad eos Iacob pater me orbavisti
filii: Joseph non est, et Simeon non est, et Benjaminem sumitis
Omnia ista contra me sunt.
42:37 cui respondit Ruben duos filios meos interfice si adduxero
Non illum tibi trade illum in manu mea, et ego eum tibi
iterum.
42:38 At ille: Non descendet, inquit, filius meus vobiscum. frater enim eius mortuus est;
et solus relictus est, si acciderit ei per viam qua
ite, deducetis canos meos cum mœrore ad inferos.