Genesis
32:1 Ivit igitur Iacob per viam suam, et occurrerunt ei angeli Dei.
32:2 Quos cum vidisset, ait: “ Castra Dei sunt haec;
ille locus Mahanaim.
32:3 Misitque nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram
ex Seir regione Edom.
4 praecepitque eis dicens sic loqueris ad dominum meum Esau
Servus tuus Jacob sic dicit : Apud Laban peregrinatus sum, et mansi
ibi usque nunc;
32:5 Habeo boves et asinos et oves et servos et ancillas;
et misi ad indicandum domino meo, ut inveniam gratiam in conspectu tuo.
32:6 Reversique sunt nuntii ad Iacob dicentes: “ Venimus ad fratrem tuum ”.
Esau quoque venit in occursum tibi cum quadringentis viris.
32:7 Contristatusque est Iacob valde, et divisit populum
et cum eo greges et armenta et cameli duo
Agmina;
32:8 si venerit Esau ad unam turmam et percusserit eam
turma, quae reliquum est, effugiet.
32:9 dixit Iacob Deus patris mei Abraham et Deus patris mei Isaac
Dominus qui dixit mihi: Revertere in terram tuam, et in terram tuam
cognata, et bene tibi faciam;
32:10 Minimus sum dignus omnium misericordiarum et omnium veritatis,
quam ostendisti servo tuo; nam cum baculo meo transivi
hunc Iordanem; et nunc cum duabus turmis factus sum.
32:11 Eripe me de manu fratris mei de manu
Esau enim timeo eum ne veniat et percutiat me et matrem
cum fuis.
32:12 Dixisti: Benefaciam tibi et dabo semen tuum sicut tibi
arena maris, quae prae multitudine numerari non potest.
32:13 Et mansit ibi eadem nocte; et accepit de eo quod venerat ad eum
munera manu Esau fratri suo;
32:14 capras ducentas et capras viginti, oves ducentas viginti
arietes;
32:15 camelos foetos cum pullis suis triginta, vaccas quadraginta et tauros decem, viginti
asinas et decem pullos.
32:16 Et tradidit eos in manus servorum suorum singulos seorsum greges
ipsi; dixitque ad servos suos : Antecedite me et ponetis
spatio inter eiectos compulit.
32:17 Praecepitque priori dicens: “ Si obvium habueris Esau fratrem meum
te quaerit dicens cuius es? et quo vadis?
aut, Cujus sunt ista quæ sequeris?
32:18 Dices: “Servus tuus Iacob est; munera missa est
ad dominum meum Esau: et ecce etiam ipse post nos.
32:19 Et praecepit secundum, et tertium et omnes, qui sequebantur
catervae, dicentes, Sic loquimini ad Esau, cum inveneritis
eum.
32:20 Et vos dicite: “Ecce servus tuus Iacob post nos est”. Nam ille
inquit, placabo ei munera quae praecedunt me et
postea videbo faciem ejus; forte de me accipiet.
32:21 Præcesserunt itaque munera ante eum, ipse vero mansit nocte illa
societatem.
32:22 Et surrexit nocte illa et accepit duas uxores suas ac duas
ancillis cum undecim filiis, vadum Jabbok transierunt.
32:23 Et apprehendens eos misit in torrentem, et misit eum
habuit.
32:24 Egressusque est Iacob solus. et ibi luctatus est homo cum eo usque ad
diei fractione.
32:25 Et videns quod non praevaluit contra eum, tetigit concavum
femoris; et luxata erat vola femoris Iacob, sicut ipse
cum eo luctatus est.
32:26 Et ait: “Dimitte me, nam inluxit dies”. Et dixit : Nolo
dimitte, nisi benedixeris mihi.
32:27 Ait ergo: Quod nomen est tibi? Respondit: Jacob.
32:28 Ait: Non vocabitur nomen tuum ultra Iacob, sed Israel
Princeps potestatem habes apud Deum et cum hominibus, et praevaluisti.
32:29 Interrogavit eum Jacob : Dic mihi, quaeso, nomen tuum. Et he
Dixerunt : Cur quæris nomen meum ? Et benedixit
eum ibi.
32:30 Vocavitque Jacob nomen loci illius Phanuel, dicens : Vidi Deum facie
ad faciem, et vita conservatur.
32:31 Cumque transisset Phanuel, exortus est sol
femur suum.
32:32 Ideo non comedunt filii Israel nervum, qui expavescet,
quæ est super laqueum femoris usque in præsentem diem, eo quod tetigerit
vola femoris Iacob in neruo inhorruit.