Genesis 32:1 Ivit igitur Iacob per viam suam, et occurrerunt ei angeli Dei. 32:2 Quos cum vidisset, ait: “ Castra Dei sunt haec; ille locus Mahanaim. 32:3 Misitque nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram ex Seir regione Edom. 4 praecepitque eis dicens sic loqueris ad dominum meum Esau Servus tuus Jacob sic dicit : Apud Laban peregrinatus sum, et mansi ibi usque nunc; 32:5 Habeo boves et asinos et oves et servos et ancillas; et misi ad indicandum domino meo, ut inveniam gratiam in conspectu tuo. 32:6 Reversique sunt nuntii ad Iacob dicentes: “ Venimus ad fratrem tuum ”. Esau quoque venit in occursum tibi cum quadringentis viris. 32:7 Contristatusque est Iacob valde, et divisit populum et cum eo greges et armenta et cameli duo Agmina; 32:8 si venerit Esau ad unam turmam et percusserit eam turma, quae reliquum est, effugiet. 32:9 dixit Iacob Deus patris mei Abraham et Deus patris mei Isaac Dominus qui dixit mihi: Revertere in terram tuam, et in terram tuam cognata, et bene tibi faciam; 32:10 Minimus sum dignus omnium misericordiarum et omnium veritatis, quam ostendisti servo tuo; nam cum baculo meo transivi hunc Iordanem; et nunc cum duabus turmis factus sum. 32:11 Eripe me de manu fratris mei de manu Esau enim timeo eum ne veniat et percutiat me et matrem cum fuis. 32:12 Dixisti: Benefaciam tibi et dabo semen tuum sicut tibi arena maris, quae prae multitudine numerari non potest. 32:13 Et mansit ibi eadem nocte; et accepit de eo quod venerat ad eum munera manu Esau fratri suo; 32:14 capras ducentas et capras viginti, oves ducentas viginti arietes; 32:15 camelos foetos cum pullis suis triginta, vaccas quadraginta et tauros decem, viginti asinas et decem pullos. 32:16 Et tradidit eos in manus servorum suorum singulos seorsum greges ipsi; dixitque ad servos suos : Antecedite me et ponetis spatio inter eiectos compulit. 32:17 Praecepitque priori dicens: “ Si obvium habueris Esau fratrem meum te quaerit dicens cuius es? et quo vadis? aut, Cujus sunt ista quæ sequeris? 32:18 Dices: “Servus tuus Iacob est; munera missa est ad dominum meum Esau: et ecce etiam ipse post nos. 32:19 Et praecepit secundum, et tertium et omnes, qui sequebantur catervae, dicentes, Sic loquimini ad Esau, cum inveneritis eum. 32:20 Et vos dicite: “Ecce servus tuus Iacob post nos est”. Nam ille inquit, placabo ei munera quae praecedunt me et postea videbo faciem ejus; forte de me accipiet. 32:21 Præcesserunt itaque munera ante eum, ipse vero mansit nocte illa societatem. 32:22 Et surrexit nocte illa et accepit duas uxores suas ac duas ancillis cum undecim filiis, vadum Jabbok transierunt. 32:23 Et apprehendens eos misit in torrentem, et misit eum habuit. 32:24 Egressusque est Iacob solus. et ibi luctatus est homo cum eo usque ad diei fractione. 32:25 Et videns quod non praevaluit contra eum, tetigit concavum femoris; et luxata erat vola femoris Iacob, sicut ipse cum eo luctatus est. 32:26 Et ait: “Dimitte me, nam inluxit dies”. Et dixit : Nolo dimitte, nisi benedixeris mihi. 32:27 Ait ergo: Quod nomen est tibi? Respondit: Jacob. 32:28 Ait: Non vocabitur nomen tuum ultra Iacob, sed Israel Princeps potestatem habes apud Deum et cum hominibus, et praevaluisti. 32:29 Interrogavit eum Jacob : Dic mihi, quaeso, nomen tuum. Et he Dixerunt : Cur quæris nomen meum ? Et benedixit eum ibi. 32:30 Vocavitque Jacob nomen loci illius Phanuel, dicens : Vidi Deum facie ad faciem, et vita conservatur. 32:31 Cumque transisset Phanuel, exortus est sol femur suum. 32:32 Ideo non comedunt filii Israel nervum, qui expavescet, quæ est super laqueum femoris usque in præsentem diem, eo quod tetigerit vola femoris Iacob in neruo inhorruit.