Esdrae 9 His autem gestis, venerunt ad me principes dicentes: “ Populus Israel et sacerdotes et Levitae non sunt separati se de populis terrarum facere secundum abominationes filiorum Chananaeorum, Hetthaei, Perisaeorum, Theth Jebusaeos, Ammonitas, Moabitas, Aegyptios, Amorreos. 9:2 de filiabus enim suis sibi et suis tulerunt filii, ut semen sanctum commiscuerit se cum populo Dei manus principum et principum dominatus est hoc delictum. 9:3 Quod cum audissem, scidi pallium meum et pallium meum capillos capitis mei et barbae decerpens, stupens consedit. 9:4 Conveneruntque ad me omnes, qui timebant verbum Domini Deus Israel pro transgressione eorum qui convenerant transtulit; et sedebam mirans usque ad sacrificium vespertinum. 9:5 Vespere autem facto surrexi de tristitia mea; et habentem scidit vestem meam et pallium, cecidi genua mea et expandi me; manus ad Dominum Deum meum, 9:6 et dixit: Deus meus, erubesco et erubesco attollere faciem meam ad te. Deus meus, quoniam multiplicatae sunt iniquitates nostrae super caput nostrum et delictum nostrum creverit in coelum. 9:7 A diebus enim patrum nostrorum sumus in delicto magno diei; et propter iniquitates nostras habemus reges nostri et sacerdotes nostri in manu regum terrarum traditi sunt in gladium, captivitatem et in direptionem et confusionem faciei, sicut est dies haec. 9:8 Et nunc ad modicum ostensa est gratia a Domino Deo nostro. ut relinquat nos reliquias et daret nobis clavum in sanctis suis locum, ut Deus noster illuminet oculos nostros, et aliquantulum resuscitationem nobis donet in servitute nostra. 9:9 Eramus enim servi. sed non dereliquit nos Deus noster in servitute nostra. sed in conspectu regum persarum extendit nobis misericordiam da nobis resuscitationem, ad instaurandum domum Dei nostri et ad instaurationem templi desolationem ejus, et da nobis murum in Juda et in Jerusalem. 9:10 Et nunc, Deus noster, quid dicemus post haec? quoniam dereliquimus mandata tua, 9:11 quae mandasti per servos tuos prophetas dicens Terra ad quam ingredimini possidendam eam, terra immunda spurcitia populorum terrarum, cum abominationibus, quas immunditiis eorum impleverunt ab extremo in extremo margine. 9:12 Nunc ergo filias vestras nolite dare filiis eorum neque accipite filias suas filiis tuis nec pacem nec opes eorum quaerunt ut sitis fortis et comedite omne bonum terrae et relinquite eam haereditatem filiis tuis in aeternum. 9:13 et post omnia, quae contigerunt nobis propter iniquitates nostras et propter magnas iniquitates nostras delictum, quia minus nos quam tu Deus noster punisti iniquitates merentur, et hanc nobis libera- tionem tribuisti; 9:14 Nos iterum praevaricationem mandatorum tuorum iungamus affinitatem qui de abominationibus his quippiam? non indigneris nobis donec irascaris nobis consumpseras nos, ut non sint reliquiae nec fugae? 9:15 Domine, Deus Israel, iustus es; ecce nos coram te sumus in delictis nostris non potest stare coram te propter hoc.