Ezechiel 35:1 Et factum est verbum Domini ad me dicens: 35:2 Fili hominis, pone faciem tuam contra montem Seir et propheta contra eum, 35:3 et dices ad eam: Haec dicit Dominus Deus; Ecce mons Seir, ego sum adversus te et extendam manum meam in te et ego fac te desolatam. 35:4 civitates tuas demoliar et tu desertus eris scitote quia ego sum Dominus. 35:5 eo quod habuisti perpetuum odium et effudisti sanguinem filii Israel in manu gladii in tempore eorum calamitas in tempore finem iniquitas eorum; 35:6 propterea vivo ego dicit Dominus Deus praeparabo te sanguis et sanguis te persequentur sed non odisti sanguinem sanguis te persequetur. 35:7 Sic ponam montem Seir desolatum atque internecionem de eo, euntem ac redeuntem. 35:8 Et implebo montes eius occisorum suorum in collibus tuis valles tuas et in omnibus fluminibus tuis interfecti sunt gladius. 35:9 Desertos faciam te, et civitates tuae non revertentur. et scietis quia ego Dominus. 35:10 Quia dixisti: “Duae gentes istae et hae duae regiones erunt”. mei erunt, et nos possidebimus; Dominus autem ibi erat. 35:11 Vivo ego, dicit Dominus Deus, et sic faciam Secundum iram tuam, et secundum tuam zelum, quem coluisti odium in eos. et notum faciam in eis, quando ego iudicavi te. 35:12 et scies quia ego Dominus et quod audivi omnia tua blasphemias quas locutus es contra montes Israel, dicentes: Deserti sunt, nobis ad devorandum dati sunt. 35:13 Sic in ore vestro iactastis me et multiplicastis adversum me verba vestra: ego audivi. 35:14 Haec dicit Dominus Deus; Cum laetatur uniuersa terra, fando te desolatum. 35:15 sicut laetatus es in hereditate domus Israel, eo quod inculta, sic faciam tibi: desolata es, mons Seir, et omnis Idumæa, omnes : et scient quia ego sum DOMINE.