Ezechiel
35:1 Et factum est verbum Domini ad me dicens:
35:2 Fili hominis, pone faciem tuam contra montem Seir et propheta contra eum,
35:3 et dices ad eam: Haec dicit Dominus Deus; Ecce mons Seir, ego sum
adversus te et extendam manum meam in te et ego
fac te desolatam.
35:4 civitates tuas demoliar et tu desertus eris
scitote quia ego sum Dominus.
35:5 eo quod habuisti perpetuum odium et effudisti sanguinem
filii Israel in manu gladii in tempore eorum
calamitas in tempore finem iniquitas eorum;
35:6 propterea vivo ego dicit Dominus Deus praeparabo te
sanguis et sanguis te persequentur sed non odisti sanguinem
sanguis te persequetur.
35:7 Sic ponam montem Seir desolatum atque internecionem de eo,
euntem ac redeuntem.
35:8 Et implebo montes eius occisorum suorum in collibus tuis
valles tuas et in omnibus fluminibus tuis interfecti sunt
gladius.
35:9 Desertos faciam te, et civitates tuae non revertentur.
et scietis quia ego Dominus.
35:10 Quia dixisti: “Duae gentes istae et hae duae regiones erunt”.
mei erunt, et nos possidebimus; Dominus autem ibi erat.
35:11 Vivo ego, dicit Dominus Deus, et sic faciam
Secundum iram tuam, et secundum tuam zelum, quem coluisti
odium in eos. et notum faciam in eis, quando ego
iudicavi te.
35:12 et scies quia ego Dominus et quod audivi omnia tua
blasphemias quas locutus es contra montes Israel,
dicentes: Deserti sunt, nobis ad devorandum dati sunt.
35:13 Sic in ore vestro iactastis me et multiplicastis
adversum me verba vestra: ego audivi.
35:14 Haec dicit Dominus Deus; Cum laetatur uniuersa terra, fando
te desolatum.
35:15 sicut laetatus es in hereditate domus Israel, eo quod
inculta, sic faciam tibi: desolata es, mons
Seir, et omnis Idumæa, omnes : et scient quia ego sum
DOMINE.