Ezechiel
26:1 Factum est autem in anno undecimo, prima die mensis,
et factum est verbum Domini ad me dicens
26:2 Fili hominis, quia dixit Tyrus contra Ierusalem: “ Vah!
fregisti portas: conversa est ad me
repleta est, iam vastata est;
26:3 Propterea haec dicit Dominus Deus; Ecce ego ad te, Tyre,
et ascendere faciam ad te gentes multas sicut mare facit
fluctus ascendere.
26:4 Et muros Tyri destruent et turres eius destruent
et radet de ea pulverem eius, et faciet eam quasi cacumen petrae.
26:5 Erit locus dilatationis rete in medio mari;
Quia ego locutus sum, ait Dominus Deus, et erit in direptionem
nationes.
filiae quoque eius quae sunt in agro gladio interficientur et scient quia ego Dominus
et scient quia ego Dominus.
26:7 Quia haec dicit Dominus Deus; Ecce ego adducam ad Tyrum
Nabuchodonosor rex Babylonis rex regum ab aquilone
equis et curribus et equitibus et turmis
populo.
26:8 Filias tuas in agro gladio interficiet;
fac munitionem contra te et conporta aggerem in te et leva
contra te clypeum.
26:9 et ponet machinas in muris tuis et in securibus suis
destruent turres tuas.
26:10 Prae multitudine equorum eius operiet te pulvis;
a voce equitum et rotarum movebuntur muri tui.
et curruum, quando introierit ad portas tuas, sicut homines introibunt
in civitatem in qua rupta est.
26:11 Ungulis equorum eius conculcabit omnes plateas tuas;
populum tuum gladio interficiet, et praesidia tua firmabuntur
descendit ad terram.
26:12 et divitias tuas depraedabuntur et depraedabuntur tuis
negotiatio tua destruent muros tuos et destruent
domos desiderabiles: lapides tuos et ligna tua et ponent tibi
pulvis in medio aquarum.
26:13 Et cessare faciam sonitum carminum tuorum; et sonum vocis tuae
non audientur ultra citharae.
26:14 Et ponam te in verticem petrae ;
retia tendentes; non ædificaberis amplius, ego Dominus
locutus est, ait Dominus Deus.
26:15 Haec dicit Dominus Deus ad Tyrum; Non commovebuntur insulae a voce
casus tui, cum clamor vulneratus, cum caedes facta
medio tui?
26:16 Et descendent de sedibus suis omnes principes maris,
deponunt stolas suas et exuunt acupicturae suae
tremefacta se vestiunt; sedebunt super terram
Omni momento stupebit, et conteretur.
26:17 Et assument super te planctum et dicent tibi : Quomodo es ?
vastasti, quae habitas in naviculariis hominibus, urbem inclitam;
quae valida erat in mari, ipsa et habitatores eius;
terrorem esse in omnibus, qui eum occupant!
nunc stupebunt naves in die pavoris tui imo insulae
conturbabuntur in mari ante discessum tuum.
26:19 Quia haec dicit Dominus Deus; Cum dedero te urbem desolatam
ut urbes quae inhabitatae sunt; cum in altum eduxero
super te, et aquæ multæ operient te;
26:20 cum detraxero te cum his qui descendunt in lacum
apud antiquos, et exaltabit te in inferioribus partibus, Ps
terra in locis desertis, cum his qui descendunt in lacum.
non habitaberis; et dabo gloriam in terra
vivus;
26:21 terrorem te faciam et iam non eris
et non invenietur amplius, dicit Dominus Deus.