Ezechiel 26:1 Factum est autem in anno undecimo, prima die mensis, et factum est verbum Domini ad me dicens 26:2 Fili hominis, quia dixit Tyrus contra Ierusalem: “ Vah! fregisti portas: conversa est ad me repleta est, iam vastata est; 26:3 Propterea haec dicit Dominus Deus; Ecce ego ad te, Tyre, et ascendere faciam ad te gentes multas sicut mare facit fluctus ascendere. 26:4 Et muros Tyri destruent et turres eius destruent et radet de ea pulverem eius, et faciet eam quasi cacumen petrae. 26:5 Erit locus dilatationis rete in medio mari; Quia ego locutus sum, ait Dominus Deus, et erit in direptionem nationes. filiae quoque eius quae sunt in agro gladio interficientur et scient quia ego Dominus et scient quia ego Dominus. 26:7 Quia haec dicit Dominus Deus; Ecce ego adducam ad Tyrum Nabuchodonosor rex Babylonis rex regum ab aquilone equis et curribus et equitibus et turmis populo. 26:8 Filias tuas in agro gladio interficiet; fac munitionem contra te et conporta aggerem in te et leva contra te clypeum. 26:9 et ponet machinas in muris tuis et in securibus suis destruent turres tuas. 26:10 Prae multitudine equorum eius operiet te pulvis; a voce equitum et rotarum movebuntur muri tui. et curruum, quando introierit ad portas tuas, sicut homines introibunt in civitatem in qua rupta est. 26:11 Ungulis equorum eius conculcabit omnes plateas tuas; populum tuum gladio interficiet, et praesidia tua firmabuntur descendit ad terram. 26:12 et divitias tuas depraedabuntur et depraedabuntur tuis negotiatio tua destruent muros tuos et destruent domos desiderabiles: lapides tuos et ligna tua et ponent tibi pulvis in medio aquarum. 26:13 Et cessare faciam sonitum carminum tuorum; et sonum vocis tuae non audientur ultra citharae. 26:14 Et ponam te in verticem petrae ; retia tendentes; non ædificaberis amplius, ego Dominus locutus est, ait Dominus Deus. 26:15 Haec dicit Dominus Deus ad Tyrum; Non commovebuntur insulae a voce casus tui, cum clamor vulneratus, cum caedes facta medio tui? 26:16 Et descendent de sedibus suis omnes principes maris, deponunt stolas suas et exuunt acupicturae suae tremefacta se vestiunt; sedebunt super terram Omni momento stupebit, et conteretur. 26:17 Et assument super te planctum et dicent tibi : Quomodo es ? vastasti, quae habitas in naviculariis hominibus, urbem inclitam; quae valida erat in mari, ipsa et habitatores eius; terrorem esse in omnibus, qui eum occupant! nunc stupebunt naves in die pavoris tui imo insulae conturbabuntur in mari ante discessum tuum. 26:19 Quia haec dicit Dominus Deus; Cum dedero te urbem desolatam ut urbes quae inhabitatae sunt; cum in altum eduxero super te, et aquæ multæ operient te; 26:20 cum detraxero te cum his qui descendunt in lacum apud antiquos, et exaltabit te in inferioribus partibus, Ps terra in locis desertis, cum his qui descendunt in lacum. non habitaberis; et dabo gloriam in terra vivus; 26:21 terrorem te faciam et iam non eris et non invenietur amplius, dicit Dominus Deus.