Ezechiel 22:1 Et factum est verbum Domini ad me, dicens: 22:2 Nunc ergo, fili hominis, num iudicabis civitatem sanguinum? omnes abominationes eius ostendes ei. 22:3 Et dices : Hæc dicit Dominus Deus : Urbs effudit in te sanguinem médium, ut veniat tempus eius, et fáciat idola contra semetípsum se conspurcare. 22:4 reus factus es in sanguine tuo, quem effudisti; et hast polluisti te in idolis tuis, quae fecisti; et habes appropinquare fecisti dies tuos, et venistis usque ad annos tuos. propter hoc dedi te opprobrium gentibus et inrisionem; omnibus terris. 22:5 Qui prope sunt, et qui procul a te, subsannabunt te, quae turpia ac moleste ferebat. 22:6 Ecce principes Israel singuli in brachio suo fuerunt in te sanguinem effusum. 22:7 Patrem et matrem illuminaverunt in te calumniam fecerunt alieni in te pupillum et viduam. Sanctuaria mea sprevisti et sabbata mea polluisti. 22:9 Homines in te sunt, qui portant in te ad effundendum sanguinem, et in te edunt super montes, scelus operantur in medio tui. 22:10 In te revelaverunt ignominiam patrum suorum; in te sunt humiliavit eam, quae polluta est. 22:11 Sceleratusque est vir cum uxore proximi sui; et alter nurus stuprum stuprum intulerat. et alius in te humiliavit sororem suam, filiam patris sui. 22:12 Munera acceperunt apud te ad effundendum sanguinem; usuram tulisti auge, et avare proximorum tuorum repetundis; et oblitus es mei, dicit Dominus Deus. 22:13 Ecce complosi manus meas super avaritiam tuam; perfecisti, Domine, et super sanguinem tuum, qui fuit in medio tui. 22:14 numquid sustinebit cor tuum aut praevalebunt manus tuae in diebus quos ego tecum aget? Ego Dominus locutus sum, et faciam. 22:15 et dispergam te in gentibus et ventilabo te in medio tui terras, et sordes ex te consumet. 22:16 Et possidebis in te hæreditatem tuam in conspectu tuo gentes, et scies quia ego Dominus. 22:17 Et factum est verbum Domini ad me dicens: 22:18 Fili hominis, domus Israel facta est mihi scoriam; æs, et stannum, et ferrum, et plumbum, in medio fornacis. illi scoria argenti. 22:19 Propterea haec dicit Dominus Deus; Quia omnes in scoria facti estis; ecce, ego congregabo vos in medio Ierusalem. 22:20 Argentum et aes et ferrum et plumbum et stannum colligent tibi medio fornacis ut succendat super eum ignem, ut dissolvat illud; et ego * in furore meo et in furore meo congregem, et dimittam te ibi conflandum. et congregabo vos et succendam vos in igne furoris mei conflabimini in medio ejus. 22:22 Sicut conflatur argentum in medio fornacis, ita conflabimini in medio ejus; et scietis quia ego Dominus effudi furor meus in te. 22:23 Et factum est verbum Domini ad me dicens: fili hominis dic ei tu es terra inmunda neque Pluit in die indignationis. 22:25 coniuratio prophetarum eius in medio eius quasi leo rugiens rapinam rapiens; Animas devoraverunt; habent thesaurum et res pretiosas; viduæ multæ posuerunt eam in medio ejus. sacerdotes eius violaverunt legem meam et sancta mea polluerunt inter sanctos et profanos nihil interest, nec habent inter immundum et mundum discernebant et absconderunt oculi eorum a sabbata mea, et polluta sum inter eos. 22:27 Principes ejus in medio ejus quasi lupi rapientes prædam, effundere sanguinem, et perdere animas, lucrari avaritiam. 22:28 Et prophetae eius liniverunt eos absque morte, videntes vanitatem; et mendacia divinans eis dicens haec dicit Dominus Deus cum Dominus non est locutus. 22:29 calumniam fecerunt populi terrae et in rapinam meditati sunt pauperem et pauperem contristaverunt, et oppresserunt Peregrinum iniuste. 22:30 Et quaesivi hominem de eis, ut facerent sepem stare in conspectu meo pro terra, ne disperdam eam; sed non inveni. 22:31 Et effudi super eos indignationem meam; Consumam in igne iræ meæ eos : viam eorum in reddidi capita eorum, dicit Dominus Deus.