Ezechiel
22:1 Et factum est verbum Domini ad me, dicens:
22:2 Nunc ergo, fili hominis, num iudicabis civitatem sanguinum?
omnes abominationes eius ostendes ei.
22:3 Et dices : Hæc dicit Dominus Deus : Urbs effudit in te sanguinem
médium, ut veniat tempus eius, et fáciat idola contra semetípsum
se conspurcare.
22:4 reus factus es in sanguine tuo, quem effudisti; et hast
polluisti te in idolis tuis, quae fecisti; et habes
appropinquare fecisti dies tuos, et venistis usque ad annos tuos.
propter hoc dedi te opprobrium gentibus et inrisionem;
omnibus terris.
22:5 Qui prope sunt, et qui procul a te, subsannabunt te,
quae turpia ac moleste ferebat.
22:6 Ecce principes Israel singuli in brachio suo fuerunt in te
sanguinem effusum.
22:7 Patrem et matrem illuminaverunt in te
calumniam fecerunt alieni in te
pupillum et viduam.
Sanctuaria mea sprevisti et sabbata mea polluisti.
22:9 Homines in te sunt, qui portant in te ad effundendum sanguinem, et in te edunt
super montes, scelus operantur in medio tui.
22:10 In te revelaverunt ignominiam patrum suorum; in te sunt
humiliavit eam, quae polluta est.
22:11 Sceleratusque est vir cum uxore proximi sui; et
alter nurus stuprum stuprum intulerat. et alius in te
humiliavit sororem suam, filiam patris sui.
22:12 Munera acceperunt apud te ad effundendum sanguinem; usuram tulisti
auge, et avare proximorum tuorum repetundis;
et oblitus es mei, dicit Dominus Deus.
22:13 Ecce complosi manus meas super avaritiam tuam;
perfecisti, Domine, et super sanguinem tuum, qui fuit in medio tui.
22:14 numquid sustinebit cor tuum aut praevalebunt manus tuae in diebus quos ego
tecum aget? Ego Dominus locutus sum, et faciam.
22:15 et dispergam te in gentibus et ventilabo te in medio tui
terras, et sordes ex te consumet.
22:16 Et possidebis in te hæreditatem tuam in conspectu tuo
gentes, et scies quia ego Dominus.
22:17 Et factum est verbum Domini ad me dicens:
22:18 Fili hominis, domus Israel facta est mihi scoriam;
æs, et stannum, et ferrum, et plumbum, in medio fornacis. illi
scoria argenti.
22:19 Propterea haec dicit Dominus Deus; Quia omnes in scoria facti estis;
ecce, ego congregabo vos in medio Ierusalem.
22:20 Argentum et aes et ferrum et plumbum et stannum colligent tibi
medio fornacis ut succendat super eum ignem, ut dissolvat illud; et ego *
in furore meo et in furore meo congregem, et dimittam te ibi
conflandum.
et congregabo vos et succendam vos in igne furoris mei
conflabimini in medio ejus.
22:22 Sicut conflatur argentum in medio fornacis, ita conflabimini
in medio ejus; et scietis quia ego Dominus effudi
furor meus in te.
22:23 Et factum est verbum Domini ad me dicens:
fili hominis dic ei tu es terra inmunda neque
Pluit in die indignationis.
22:25 coniuratio prophetarum eius in medio eius quasi
leo rugiens rapinam rapiens; Animas devoraverunt; habent
thesaurum et res pretiosas; viduæ multæ posuerunt eam
in medio ejus.
sacerdotes eius violaverunt legem meam et sancta mea polluerunt
inter sanctos et profanos nihil interest, nec habent
inter immundum et mundum discernebant et absconderunt
oculi eorum a sabbata mea, et polluta sum inter eos.
22:27 Principes ejus in medio ejus quasi lupi rapientes prædam,
effundere sanguinem, et perdere animas, lucrari avaritiam.
22:28 Et prophetae eius liniverunt eos absque morte, videntes vanitatem;
et mendacia divinans eis dicens haec dicit Dominus Deus cum
Dominus non est locutus.
22:29 calumniam fecerunt populi terrae et in rapinam meditati sunt
pauperem et pauperem contristaverunt, et oppresserunt Peregrinum
iniuste.
22:30 Et quaesivi hominem de eis, ut facerent sepem
stare in conspectu meo pro terra, ne disperdam eam;
sed non inveni.
22:31 Et effudi super eos indignationem meam; Consumam
in igne iræ meæ eos : viam eorum in reddidi
capita eorum, dicit Dominus Deus.