Ezechiel
13:1 Et factum est verbum Domini ad me dicens:
13:2 Fili hominis, propheta ad prophetas Israel, qui prophetant et
dicite his qui prophetant de corde suo audite
verbum Domini.
13:3 Haec dicit Dominus Deus; vae prophetis insipientibus qui sequuntur
spiritum suum, et nihil vident!
13:4 Quasi vulpes in desertis prophetæ tui, Israël, erant.
13:5 Non ascendistis ex adverso neque opposuistis murum pro eis
domus Israël, ut stent in prælio in die Domini.
13:6 Viderunt vanitatem et divinationem mendacem dicentes: “Dicit Dominus”.
Non misit eos Dominus, et fecerunt alios sperare in eos
verbo confirmaret.
13:7 Nonne vidisti visionem vanam et non dixistis mendacem?
divinatio, cum dicitis: “Dicit Dominus”; etsi non locutus sum?
13:8 Propterea haec dicit Dominus Deus; Quia dixistis vanitatem;
ergo ecce ego ad vos, dicit Dominus Deus.
13:9 Et erit manus mea super prophetas, qui vident vanitatem;
divina mendacia non erunt in consilio populi mei neque
scribentur in scriptura domus Israel, nec
in terram Israel intrabunt; et scietis quia ego sum
Dominus Deus.
13:10 eo quod seduxerunt populum meum dicentes pax et
pax non erat; et alius ædificavit murum, et ecce alii liniebant eum
with untemperate morter;
13:11 Dic his qui liniunt sine morte, quod ceciderit;
imber inundans erit; et vos, grandines magni,
cadere; et ventus turbo scindet eam.
13:12 Ecce cum ceciderit paries, non dicetur vobis ubi est?
litura unde linivistis?
13:13 Propterea haec dicit Dominus Deus; Ego vel turbo scindet eam
ventus in furore meo; et imber inundans in furore meo erit,
et grando magna in furore meo ut conterat eam.
13:14 Sic murum, quem induistis, destruam
et detrahe eam usque ad terram, ut fundam eum
invenietur et corruet et consumetur in
et scietis quia ego Dominus.
13:15 Et complebo furorem meum super muros et super eos, qui habent;
linies sine vulnere, et dicam tibi: Murus est no
plus, neque qui linivit;
prophetae scilicet Israhel qui prophetant ad Hierusalem
videntes eam visiones pacis et non est pax dicit
Dominus Deus.
13:17 fili hominis pone faciem tuam contra filias tuas
populus, qui de corde suo prophetat; et tu propheta
eos;
13:18 et dices: Haec dicit Dominus Deus; Vae mulieribus quae consuunt cervicalia
Omnes armillae, et fac super caput omnis staturae ad venandum
animarum! venamini animas populi mei et animas salvate
vivitis qui ad vos veniunt?
13:19 et polluetis me in populo meo propter pugillum hordei et for-
panis frusta, ut animas non morientium interficeret, et salvaret
animas vivas quae non vivant mentientes populo meo qui audiunt
mendacium tuum?
13:20 Propterea haec dicit Dominus Deus; Ecce ego ad cervicalia vestra;
qua vos animas ad volandum eas ac disrumpam
e manibus vestris dimittam animas, animas quas venamini
ut volet.
13:21 et funes tuos diruam et populum meum de manu tua eruam.
nec erunt ultra in manibus quaerenda; et scietis
ego Dominus.
13:22 quoniam cum mendacio deiecisti cor iustorum tristes, quos ego
non contristavi; et confortávit manus peccatórum, *
non revertatur a via sua impia, promittens ei vitam;
13:23 Propterea iam non videbitis vanitatem neque divinationes;
liberabo populum meum de manu tua, et scietis quia ego sum
DOMINE.