Ezechiel 13:1 Et factum est verbum Domini ad me dicens: 13:2 Fili hominis, propheta ad prophetas Israel, qui prophetant et dicite his qui prophetant de corde suo audite verbum Domini. 13:3 Haec dicit Dominus Deus; vae prophetis insipientibus qui sequuntur spiritum suum, et nihil vident! 13:4 Quasi vulpes in desertis prophetæ tui, Israël, erant. 13:5 Non ascendistis ex adverso neque opposuistis murum pro eis domus Israël, ut stent in prælio in die Domini. 13:6 Viderunt vanitatem et divinationem mendacem dicentes: “Dicit Dominus”. Non misit eos Dominus, et fecerunt alios sperare in eos verbo confirmaret. 13:7 Nonne vidisti visionem vanam et non dixistis mendacem? divinatio, cum dicitis: “Dicit Dominus”; etsi non locutus sum? 13:8 Propterea haec dicit Dominus Deus; Quia dixistis vanitatem; ergo ecce ego ad vos, dicit Dominus Deus. 13:9 Et erit manus mea super prophetas, qui vident vanitatem; divina mendacia non erunt in consilio populi mei neque scribentur in scriptura domus Israel, nec in terram Israel intrabunt; et scietis quia ego sum Dominus Deus. 13:10 eo quod seduxerunt populum meum dicentes pax et pax non erat; et alius ædificavit murum, et ecce alii liniebant eum with untemperate morter; 13:11 Dic his qui liniunt sine morte, quod ceciderit; imber inundans erit; et vos, grandines magni, cadere; et ventus turbo scindet eam. 13:12 Ecce cum ceciderit paries, non dicetur vobis ubi est? litura unde linivistis? 13:13 Propterea haec dicit Dominus Deus; Ego vel turbo scindet eam ventus in furore meo; et imber inundans in furore meo erit, et grando magna in furore meo ut conterat eam. 13:14 Sic murum, quem induistis, destruam et detrahe eam usque ad terram, ut fundam eum invenietur et corruet et consumetur in et scietis quia ego Dominus. 13:15 Et complebo furorem meum super muros et super eos, qui habent; linies sine vulnere, et dicam tibi: Murus est no plus, neque qui linivit; prophetae scilicet Israhel qui prophetant ad Hierusalem videntes eam visiones pacis et non est pax dicit Dominus Deus. 13:17 fili hominis pone faciem tuam contra filias tuas populus, qui de corde suo prophetat; et tu propheta eos; 13:18 et dices: Haec dicit Dominus Deus; Vae mulieribus quae consuunt cervicalia Omnes armillae, et fac super caput omnis staturae ad venandum animarum! venamini animas populi mei et animas salvate vivitis qui ad vos veniunt? 13:19 et polluetis me in populo meo propter pugillum hordei et for- panis frusta, ut animas non morientium interficeret, et salvaret animas vivas quae non vivant mentientes populo meo qui audiunt mendacium tuum? 13:20 Propterea haec dicit Dominus Deus; Ecce ego ad cervicalia vestra; qua vos animas ad volandum eas ac disrumpam e manibus vestris dimittam animas, animas quas venamini ut volet. 13:21 et funes tuos diruam et populum meum de manu tua eruam. nec erunt ultra in manibus quaerenda; et scietis ego Dominus. 13:22 quoniam cum mendacio deiecisti cor iustorum tristes, quos ego non contristavi; et confortávit manus peccatórum, * non revertatur a via sua impia, promittens ei vitam; 13:23 Propterea iam non videbitis vanitatem neque divinationes; liberabo populum meum de manu tua, et scietis quia ego sum DOMINE.