Ezechiel 8:1 Factum est autem in anno sexto, in mense sexto, in quinto die mensis, ego sedebam in domo mea, et senes Iudae sedebant coram me, quia cecidit ibi manus Domini Dei super me. 8:2 Et vidi, et ecce similitudo quasi aspectus ignis lumborum aspectus etiam deorsum, ignis; et de lumbis eius usque sursum, sicut splendoris species, sicut color electri. 8:3 Et extendit manum meam et apprehendit me in cincinno meo caput; et extulit me spiritus inter caelum et terram adduxi me in visione Dei in Ierusalem ad ostium interioris; porta quae spectat ad aquilonem; ubi fuit sedes imago Dei zelus, qui ad zelum provocat. 8:4 Et ecce ibi gloria Dei Israel secundum te visionem quam videram in campo. 8:5 Et dixit ad me: Fili hominis, leva oculos tuos ad viam a septentrione. Et levavi oculos meos ad viam aquilonis, et ecce a septentrione ad portam altaris haec imago zeli in ingressu. 8:6 Et dixit ad me: “ Fili hominis, vide quid isti faciunt? etiam magnas abominationes, quas hic fecerit domus Israel, quia ego procul egrederetur de sanctuario meo? sed iterum te converte et tu majora videbis abominationes; 8:7 Et introduxit me ad ostium atrii. et vidi, et ecce a parietem. 8:8 Et dixit ad me: “ Fili hominis, iam fode in pariete effossa pariete, ecce ostium; 8:9 Et dixit ad me: Ingredere, et vide abominationes pessimas quas isti faciunt hic age. 8:10 Intravi, et vidi; et ecce omne genus reptilium et bestias abominationes et universa idola domus Israel effuderunt murum per circuitum. 8:11 Et steterunt coram eis septuaginta viri de senioribus domus Israel, et in medio eorum stabat Jasanias filius Saphan, unusquisque turibulum in manu sua; et caligo incensi abiit usque. 8:12 Et dixit ad me: Fili hominis, vidisti domus Israel faciunt in obscuro, unusquisque in promptuariis eius; simulacrum? dicunt enim: “ Non videt nos Dominus; Dominus dereliquit te terra. 8:13 dixitque ad me: adhuc conversus videbis abominationes quas faciunt. 8:14 Et introduxit me ad ostium portae domus Domini versus septentrionem; et ecce mulieres sedebant flentes Tammuz. 8:15 Et dixit ad me: “Num vidisti, fili hominis?”. te tamen iterum, et videbis abominationes majores his. 8:16 Et introduxit me in atrium domus Domini, et ecce, ad ostium templi Domini, inter vestibulum et altare, quinque et viginti viri, cum dorsum ad templum essent Dominum, et vultus eorum ad orientem; et adoraverunt solem orientem versus. 8:17 Et dixit ad me: “Num vidisti, fili hominis?”. Hoc est lumen rem domui Iuda, quia committunt abominationes quas fecerunt hie committere? quia violenter impleverunt terram, et saturati sunt Reversi sunt ad me ad iracundiam; nasum. 8:18 Propterea et ego faciam in furore; non parcet oculus meus neque et si clamaverunt in auribus meis voce magna et ego non exaudiam eos.