Ezechiel
8:1 Factum est autem in anno sexto, in mense sexto, in quinto
die mensis, ego sedebam in domo mea, et senes Iudae sedebant
coram me, quia cecidit ibi manus Domini Dei super me.
8:2 Et vidi, et ecce similitudo quasi aspectus ignis
lumborum aspectus etiam deorsum, ignis; et de lumbis eius usque
sursum, sicut splendoris species, sicut color electri.
8:3 Et extendit manum meam et apprehendit me in cincinno meo
caput; et extulit me spiritus inter caelum et terram
adduxi me in visione Dei in Ierusalem ad ostium interioris;
porta quae spectat ad aquilonem; ubi fuit sedes imago Dei
zelus, qui ad zelum provocat.
8:4 Et ecce ibi gloria Dei Israel secundum te
visionem quam videram in campo.
8:5 Et dixit ad me: Fili hominis, leva oculos tuos ad viam
a septentrione. Et levavi oculos meos ad viam aquilonis, et ecce
a septentrione ad portam altaris haec imago zeli in ingressu.
8:6 Et dixit ad me: “ Fili hominis, vide quid isti faciunt? etiam
magnas abominationes, quas hic fecerit domus Israel, quia ego
procul egrederetur de sanctuario meo? sed iterum te converte et tu
majora videbis abominationes;
8:7 Et introduxit me ad ostium atrii. et vidi, et ecce a
parietem.
8:8 Et dixit ad me: “ Fili hominis, iam fode in pariete
effossa pariete, ecce ostium;
8:9 Et dixit ad me: Ingredere, et vide abominationes pessimas quas isti faciunt
hic age.
8:10 Intravi, et vidi; et ecce omne genus reptilium et
bestias abominationes et universa idola domus Israel effuderunt
murum per circuitum.
8:11 Et steterunt coram eis septuaginta viri de senioribus domus
Israel, et in medio eorum stabat Jasanias filius Saphan,
unusquisque turibulum in manu sua; et caligo incensi abiit
usque.
8:12 Et dixit ad me: Fili hominis, vidisti
domus Israel faciunt in obscuro, unusquisque in promptuariis eius;
simulacrum? dicunt enim: “ Non videt nos Dominus; Dominus dereliquit te
terra.
8:13 dixitque ad me: adhuc conversus videbis
abominationes quas faciunt.
8:14 Et introduxit me ad ostium portae domus Domini
versus septentrionem; et ecce mulieres sedebant flentes Tammuz.
8:15 Et dixit ad me: “Num vidisti, fili hominis?”. te tamen
iterum, et videbis abominationes majores his.
8:16 Et introduxit me in atrium domus Domini, et ecce,
ad ostium templi Domini, inter vestibulum et altare,
quinque et viginti viri, cum dorsum ad templum essent
Dominum, et vultus eorum ad orientem; et adoraverunt solem
orientem versus.
8:17 Et dixit ad me: “Num vidisti, fili hominis?”. Hoc est lumen
rem domui Iuda, quia committunt abominationes quas fecerunt
hie committere? quia violenter impleverunt terram, et saturati sunt
Reversi sunt ad me ad iracundiam;
nasum.
8:18 Propterea et ego faciam in furore; non parcet oculus meus neque
et si clamaverunt in auribus meis voce magna
et ego non exaudiam eos.