Exodus 33:1 Dixitque Dominus ad Moysen: “ Vade et ascende hinc, tu et tu ”. populum, quem eduxisti de terra Aegypti, ad te terram quam iuravi ad Abraham et Isaac et Iacob dicens semen tuum dabo illud; 33:2 Et mittam angelum ante te; et expellam eos Chananaeus, Amorraeus, et Hettheus, et Pherezaeus, Hevaeus, et Iebusaeum. 33:3 et intres in terram fluentem lacte et melle medio tui; populus enim durae cervicis es, ne consumam te viam. 33:4 Et audientes turbae haec mala planxerunt; illi ornamenta sua induit. 33:5 Dixerat enim Dominus ad Moysen: “ Dic filiis Israel: populus durus es : ascendam in medium tui momentum, et dele te; ut sciam quid faciam tibi. 33:6 Deposuerunt ergo filii Israel ornatum suum a vobis mons Horeb. 33:7 Tulit ergo Moyses tabernaculum, et tetendit extra castra procul a castris, vocatumque id tabernaculum conventus. Et it factum est autem omnis qui quærebat Dominum egrederetur ad te tabernaculum conventus, quod erat extra castra. 33:8 Cum egrederetur Moyses ad tabernaculum, omnia Et surrexerunt turbae et steterunt singuli ad ostium tabernaculi sui post moysen usque ad tabernaculum. 33:9 Cum autem introiret tabernaculum, nubilum descendit columna, et stetit ad ostium tabernaculi, et stetit Dominus locutus est cum Moyse. 33:10 Vidensque omnis populus columna nubis stantem ad ostium tabernaculi. Et surrexerunt omnis populus, et adoraverunt unusquisque in ostio tabernaculi sui. 33:11 Loquebatur autem Dominus ad Moysen facie ad faciem, sicut solet loqui homo ad eum amica. Reversusque est in castra Iosue servus eius filius Nun puer non abiit de tabernaculo. 33:12 Dixitque Moyses ad Dominum : " Ecce mihi dicis : " Afferte " populo: et non scies quem missurus es mecum. Sed dixisti, "Novi te ex nomine et invenisti gratiam" oculis meis. 33:13 nunc ergo obsecro te si inveni gratiam in oculis tuis ostende mihi nunc veni in via tua, ut cognoscam te, ut inveniam gratiam in conspectu tuo; et vide quia populus tuus est. 33:14 Dixitque : Facies mea praecedet te, et requiem dabo tibi. 33:15 Et ait ad eum: “ Si non vis venire mecum praesentiam tuam, ne extollas ”. Unde. 33:16 Unde enim hic notum sit quod ego et populus tuus inveni? gratia in conspectu tuo? nonne eo quod tu nobiscum veneris? sic erimus separavi ego et populus tuus ab omni populo qui sunt super faciem terrae. 33:17 Dixit autem Dominus ad Moysen : “ Etiam verbum hoc faciam quod habes invenisti enim gratiam in conspectu meo, et novi te nomine. 33:18 Qui ait : Ostende mihi gloriam tuam. 33:19 Et ait: “Ego dabo omnia bona mea coram te, et ego volo”. nomen Domini invocabo coram te. et propitius erit cui Miserebor, et miserebor cujus miserebor. 33:20 Rursumque ait : Non poteris videre faciem meam : non enim videbit me homo. et vivimus. 33:21 Et dixit Dominus: “Ecce, est locus apud me, et stabis”. supra petram; 33:22 Et erit, dum transierit gloria mea, ponam me ”. te in foramine petrae et manu mea tegam praeterire: 33:23 Et auferam manum meam, et videbis posteriora mea; facies ejus non videbitur.