Exodus Si quis furatus fuerit bovem aut ovem et occiderit vel vendiderit; he quinque boves pro bove, et quatuor oves pro ove. 22:2 si inventus fuerit fur et percussus, quia mortuus est, ibi non effundatur sanguis pro eo. 22:3 Si exortus fuerit sol, fundetur sanguis; nam ille restituat; si non habuerit, venundabitur pro furto suo. 22:4 si inventum fuerit apud eum quod furatus est vivens sive bos sive bos asinus, ouis; duplum restituet. 22:5 Si comportaverit homo agrum vel vineam, et intraverit ad comedendum iumentum suum, et in alieno agro pascetur; optimus suae agrum, et de decimis vineae suae restituet. 22:6 si erumpat ignis et in spinas conprehendat ut acervos frumenti vel segetes, vel agri, consumantur; qui succensus ignis vero restituet. 22:7 Si quis proximo suo pecuniam vel supellectilem dederit ad custodiam, et eam rapiatur de domo viri; si inventus fuerit fur duplum. 22:8 si fur non fuerit inventus, adducetur paterfamilias judices, si miserit manum suam bona proximi. 22:9 pro omni delicto sive bovi et asino et ovibus pro vestitu, vel pro quacumque re perdita, quam alius provocat eius esse, causa utriusque partis ad iudices ueniet; et quem judices condemnabunt, duplum dabit proximo suo. 22:10 Si quis tradiderit proximo suo asinum aut bovem aut ovem aut aliquid pecus, to keep; et moriatur, vel laedatur, vel depellatur, nemo videns illud; 22:11 Tunc erit inter utrumque iusiurandum, quod non habet manum proximi sui. et dominus eius suscipe eam, et non reddet eam. 22:12 Quod si furto ablatum fuerit, restituet domino eius. 22:13 Si discerptum fuerit, deferat illud in testimonium non bene rapinis. 22:14 Si quis a proximo suo mutuatur, et cum fuerit læsus, aut mortuus est, non habens secum possessorem, restituens reddet ei. 22:15 si autem dominus eius fuerit cum eo non restituet si est conductum pro mercede. 22:16 et si quis sollicitaverit ancillam non desponsatam et dormierit cum ea dotabit eam uxorem. 22:17 Si noluerit dare pater suus ei, solvat pecuniam secundum dotem virginum. 22:18 Maleficos non patieris vivere. 22:19 Qui dormierit cum jumento, morte moriatur. 22:20 Qui immolat alicui deo nisi Domino soli, erit funditus destrui. 22 Advenam non contristabis, neque affliges eum; advenae in terra Aegypti. 22:22 Viduæ et pupillo non nocebitis. 22:23 Si afflixeris eos in aliquo, et clama ad me, ego certe clamorem eorum audi; 22:24 et exardescet ira mea, et vos gladio interficiam; et tua uxores viduae, pupilli et liberi. 22:25 Si pecuniam mutuam dederis alicui de populo meo, qui pauper est ex te, venies Non quasi fœnerator ei, nec usuram posueris super eum. 22:26 Si pignus acceperis vestimentum proximi tui, eris da ei ab eo ad occasum solis; 22:27 Hoc enim solum est velamen, id est velamen ad pellem; dormiet? et erit, cum clamaverit ad me, Audiam; quoniam benignus sum. 22:28 Diis non detrahes, et principi populi tui non maledices. 22:29 Non tardabis offerre primitias tuas et primitias tuas liquores: primogenitum filiorum tuorum dabis mihi. de bobus quoque et ovibus similiter facies septem diebus sit cum matre sua; die octavo reddes mihi. et viri sancti eritis mihi nec carnem ullam comedetis bestias in agro lacerant; canibus mittite.