Exodus
Si quis furatus fuerit bovem aut ovem et occiderit vel vendiderit; he
quinque boves pro bove, et quatuor oves pro ove.
22:2 si inventus fuerit fur et percussus, quia mortuus est, ibi
non effundatur sanguis pro eo.
22:3 Si exortus fuerit sol, fundetur sanguis; nam ille
restituat; si non habuerit, venundabitur
pro furto suo.
22:4 si inventum fuerit apud eum quod furatus est vivens sive bos sive bos
asinus, ouis; duplum restituet.
22:5 Si comportaverit homo agrum vel vineam, et intraverit ad comedendum
iumentum suum, et in alieno agro pascetur; optimus suae
agrum, et de decimis vineae suae restituet.
22:6 si erumpat ignis et in spinas conprehendat ut acervos frumenti vel
segetes, vel agri, consumantur; qui succensus
ignis vero restituet.
22:7 Si quis proximo suo pecuniam vel supellectilem dederit ad custodiam, et eam
rapiatur de domo viri; si inventus fuerit fur
duplum.
22:8 si fur non fuerit inventus, adducetur paterfamilias
judices, si miserit manum suam
bona proximi.
22:9 pro omni delicto sive bovi et asino et ovibus
pro vestitu, vel pro quacumque re perdita, quam alius provocat
eius esse, causa utriusque partis ad iudices ueniet; et
quem judices condemnabunt, duplum dabit proximo suo.
22:10 Si quis tradiderit proximo suo asinum aut bovem aut ovem aut aliquid
pecus, to keep; et moriatur, vel laedatur, vel depellatur, nemo videns
illud;
22:11 Tunc erit inter utrumque iusiurandum, quod non habet
manum proximi sui. et dominus eius
suscipe eam, et non reddet eam.
22:12 Quod si furto ablatum fuerit, restituet domino
eius.
22:13 Si discerptum fuerit, deferat illud in testimonium
non bene rapinis.
22:14 Si quis a proximo suo mutuatur, et cum fuerit læsus, aut mortuus est,
non habens secum possessorem, restituens reddet ei.
22:15 si autem dominus eius fuerit cum eo non restituet si est
conductum pro mercede.
22:16 et si quis sollicitaverit ancillam non desponsatam et dormierit cum ea
dotabit eam uxorem.
22:17 Si noluerit dare pater suus ei, solvat pecuniam
secundum dotem virginum.
22:18 Maleficos non patieris vivere.
22:19 Qui dormierit cum jumento, morte moriatur.
22:20 Qui immolat alicui deo nisi Domino soli, erit
funditus destrui.
22 Advenam non contristabis, neque affliges eum;
advenae in terra Aegypti.
22:22 Viduæ et pupillo non nocebitis.
22:23 Si afflixeris eos in aliquo, et clama ad me, ego
certe clamorem eorum audi;
22:24 et exardescet ira mea, et vos gladio interficiam; et tua
uxores viduae, pupilli et liberi.
22:25 Si pecuniam mutuam dederis alicui de populo meo, qui pauper est ex te, venies
Non quasi fœnerator ei, nec usuram posueris super eum.
22:26 Si pignus acceperis vestimentum proximi tui, eris
da ei ab eo ad occasum solis;
22:27 Hoc enim solum est velamen, id est velamen ad pellem;
dormiet? et erit, cum clamaverit ad me,
Audiam; quoniam benignus sum.
22:28 Diis non detrahes, et principi populi tui non maledices.
22:29 Non tardabis offerre primitias tuas et primitias tuas
liquores: primogenitum filiorum tuorum dabis mihi.
de bobus quoque et ovibus similiter facies septem diebus
sit cum matre sua; die octavo reddes mihi.
et viri sancti eritis mihi nec carnem ullam comedetis
bestias in agro lacerant; canibus mittite.