Ecclesiastes
11 Panem tuum super aquas mitte : post multos enim dies invenies eum.
11:2 Da partem septem et octo; non enim scis quid
malum erit super terram.
11:3 Si repletae fuerint nubes, imbrem super terram effundentur
si ceciderit lignum ad austrum aut ad aquilonem in loco
ubi ceciderit arbor, ibi erit.
11:4 Qui observat ventum non seminat; et qui respicit
non metet nubes.
11:5 quomodo nescis quae sit via spiritus aut quomodo ossa
cresce in utero gravidae, et sic nescis
opera dei qui facit omnia.
11:6 Mane semina semen tuum, et vespere ne cesset manus tua: quia nescis quid magis oriatur, hoc aut illud;
nescis enim utrum prosperabitur, vel hoc vel illud, vel
sive ambo pariter boni erunt.
11:7 Dulce lumen, et delectabile est oculis
solem;
11:8 Si autem multis annis vixerit homo, et congaudeat omnibus; sed dimittam eum
Memento dierum tenebrarum; multi enim erunt. Omnia quae venerant
vanitas est.
11:9 Laetare, adulescens, in iuventute tua; et exultet cor tuum in te
dies adulescentiae tuae et ambula per vias cordis tui et in conspectu tuo
oculi tui: sed scias quoniam ad haec omnia Deus adducet
te in judicium.
11:10 Aufer dolorem a corde tuo et amove malum a corde tuo
caro enim puerilis et adulescentia vanitas est.