Ecclesiastes 11 Panem tuum super aquas mitte : post multos enim dies invenies eum. 11:2 Da partem septem et octo; non enim scis quid malum erit super terram. 11:3 Si repletae fuerint nubes, imbrem super terram effundentur si ceciderit lignum ad austrum aut ad aquilonem in loco ubi ceciderit arbor, ibi erit. 11:4 Qui observat ventum non seminat; et qui respicit non metet nubes. 11:5 quomodo nescis quae sit via spiritus aut quomodo ossa cresce in utero gravidae, et sic nescis opera dei qui facit omnia. 11:6 Mane semina semen tuum, et vespere ne cesset manus tua: quia nescis quid magis oriatur, hoc aut illud; nescis enim utrum prosperabitur, vel hoc vel illud, vel sive ambo pariter boni erunt. 11:7 Dulce lumen, et delectabile est oculis solem; 11:8 Si autem multis annis vixerit homo, et congaudeat omnibus; sed dimittam eum Memento dierum tenebrarum; multi enim erunt. Omnia quae venerant vanitas est. 11:9 Laetare, adulescens, in iuventute tua; et exultet cor tuum in te dies adulescentiae tuae et ambula per vias cordis tui et in conspectu tuo oculi tui: sed scias quoniam ad haec omnia Deus adducet te in judicium. 11:10 Aufer dolorem a corde tuo et amove malum a corde tuo caro enim puerilis et adulescentia vanitas est.