Ecclesiastes X: Muscae mortuae unguentum pigmentarii emittere putent parum sapit honore. 10:2 Cor sapientis in dextera eius; cor autem stulti in sinistra illius. 10:3 Sed et cum in via stultus ambulaverit, sapientia eius exstinguitur eum, et omnis stultus est. 10:4 Si exsurgat adversum te spiritus rectoris, ne derelinquas locum tuum; pro cessione magna delicta placat. 10:5 Est malum, quod vidi sub sole, quasi per errorem a principe: 10:6 positum stultum in dignitate sublimi, et divites sedere deorsum. 10:7 Vidi servos in equis, et principes ambulantes quasi servos terram. 10:8 Qui fodit foveam incidet in eam; et qui dissipat sepem mordebit eum coluber. 10:9 Qui transfert lapides affligetur in eis; et qui findit ligna periclitabitur. 10:10 Si retusum fuerit ferrum, et marginem non extu- luerit, mittendus est plus valet: sed sapientia prodest dirigere. 10:11 Vere mordebit serpens sine incantatione; et garrulus est melior. 10:12 Verba oris sapientis bona sunt, sed labia stulti praecipitabit se. 10:13 Initium sermonum oris eius stultitia est, et finis Sermo eius malefica insania est. 10:14 Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit; Et quod post se futurum sit, quis ei poterit indicare? 10:15 Labor stultorum affliget eos, qui nesciunt in cordibus suis non ad urbem ire. 10:16 vae tibi terra cuius rex est puer et principes tui comedunt mane! 10:17 Beata es, terra, cuius rex filius est nobilium et tuorum Principes in tempore comedunt, et in fortitudine, et non in ebrietate. 10:18 Multum in pigritiis humiliabitur contignatio; ac per otium manus mittit domum. 10:19 In risu faciunt epulas, et vinum in epulis habent omnia. 10:20 Ne maledicas regi, ne forte involvas cogitationem tuam; et noli maledicere divitibus tuis conclave, quia avis caeli portabit vocem; alae de re narrabunt.