Ecclesiastes
X: Muscae mortuae unguentum pigmentarii emittere putent
parum sapit
honore.
10:2 Cor sapientis in dextera eius; cor autem stulti in sinistra illius.
10:3 Sed et cum in via stultus ambulaverit, sapientia eius exstinguitur
eum, et omnis stultus est.
10:4 Si exsurgat adversum te spiritus rectoris, ne derelinquas locum tuum;
pro cessione magna delicta placat.
10:5 Est malum, quod vidi sub sole, quasi per errorem
a principe:
10:6 positum stultum in dignitate sublimi, et divites sedere deorsum.
10:7 Vidi servos in equis, et principes ambulantes quasi servos
terram.
10:8 Qui fodit foveam incidet in eam; et qui dissipat sepem
mordebit eum coluber.
10:9 Qui transfert lapides affligetur in eis; et qui findit ligna
periclitabitur.
10:10 Si retusum fuerit ferrum, et marginem non extu- luerit, mittendus est
plus valet: sed sapientia prodest dirigere.
10:11 Vere mordebit serpens sine incantatione; et garrulus est
melior.
10:12 Verba oris sapientis bona sunt, sed labia stulti
praecipitabit se.
10:13 Initium sermonum oris eius stultitia est, et finis
Sermo eius malefica insania est.
10:14 Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit; Et quod
post se futurum sit, quis ei poterit indicare?
10:15 Labor stultorum affliget eos, qui nesciunt in cordibus suis
non ad urbem ire.
10:16 vae tibi terra cuius rex est puer et principes tui comedunt
mane!
10:17 Beata es, terra, cuius rex filius est nobilium et tuorum
Principes in tempore comedunt, et in fortitudine, et non in ebrietate.
10:18 Multum in pigritiis humiliabitur contignatio; ac per otium
manus mittit domum.
10:19 In risu faciunt epulas, et vinum in epulis habent
omnia.
10:20 Ne maledicas regi, ne forte involvas cogitationem tuam; et noli maledicere divitibus tuis
conclave, quia avis caeli portabit vocem;
alae de re narrabunt.