Ecclesiastes
VI: Est malum quod vidi sub sole, et frequens apud me
homines:
6:2 homo, cui dedit Deus divitias, substantiam, gloriam, et gloriam suam,
nihil enim ex omnibus quae vult desiderat anima eius, sed Deus det illi
hoc est vanitas,
morbus est malus.
6:3 si quis genuit centum liberos et vixerit multos annos
Multi dies annorum eius, et anima eius non implebitur bonis
tum quod sepultura nulla sit; Dico quod melior est inmaturo
quam ille.
6:4 Frustra enim venit et pergit ad tenebras, et ad nomen suum
operietur tenebris.
6:5 et solem non vidit nec quicquam cognovit hoc autem amplius
ceteris prae ceteris.
6:6 Nam etsi bis mille annis vixerit, tamen ipse non vidit
nonne omnes ad unum locum pergunt?
6:7 Omnis labor hominis in ore eius, sed anima eius non est;
impleta.
6:8 Quid habet amplius sapiens a stulto? quid pauper?
ante vivos scit ambulare?
6:9 Melior est visio oculorum quam vagatio desiderii
et vanitas et afflictio spiritus.
6:10 Qui futurus est, jam vocatum est nomen ejus;
nec contendat cum potentiore illo.
6:11 cum multa sint quae proficiunt vanitatem quae est homo
melius?
6:12 Quis enim scit quid homini bonum sit in vita, omnibus diebus suis
vana vita, quam in umbra ponit? quis enim potest dicere quid
post eum sub sole erit?