Ecclesiastes VI: Est malum quod vidi sub sole, et frequens apud me homines: 6:2 homo, cui dedit Deus divitias, substantiam, gloriam, et gloriam suam, nihil enim ex omnibus quae vult desiderat anima eius, sed Deus det illi hoc est vanitas, morbus est malus. 6:3 si quis genuit centum liberos et vixerit multos annos Multi dies annorum eius, et anima eius non implebitur bonis tum quod sepultura nulla sit; Dico quod melior est inmaturo quam ille. 6:4 Frustra enim venit et pergit ad tenebras, et ad nomen suum operietur tenebris. 6:5 et solem non vidit nec quicquam cognovit hoc autem amplius ceteris prae ceteris. 6:6 Nam etsi bis mille annis vixerit, tamen ipse non vidit nonne omnes ad unum locum pergunt? 6:7 Omnis labor hominis in ore eius, sed anima eius non est; impleta. 6:8 Quid habet amplius sapiens a stulto? quid pauper? ante vivos scit ambulare? 6:9 Melior est visio oculorum quam vagatio desiderii et vanitas et afflictio spiritus. 6:10 Qui futurus est, jam vocatum est nomen ejus; nec contendat cum potentiore illo. 6:11 cum multa sint quae proficiunt vanitatem quae est homo melius? 6:12 Quis enim scit quid homini bonum sit in vita, omnibus diebus suis vana vita, quam in umbra ponit? quis enim potest dicere quid post eum sub sole erit?