Deuteronomium 32:1 Auribus percipe, caeli, et loquar; et audi, terra, verba oris mei. 32:2 Stillabit ut pluvia doctrina mea, stillabit ut ros eloquium meum. sicut pluvia parva super herbam et sicut stillicidia gramen; 32:3 Quia nomen Domini invocabo ; deus noster. 32:4 Petra, perfecta est opus eius, omnes viae eius iudicium Deus veritátis et sine iniquitáte, * iustus et rectus Dóminus. 32:5 Corrupti sunt, et non est macula macula eorum; filii: generatio prava et perversa. 32:6 Haeccine redditis Domino, popule stulte et insipiens? non est tuus pater qui te emit? non fecit te et constituit tibi? 32:7 Memento dierum antiquorum ; patrem tuum, et ostendet tibi; seniores tuos, et dicent tibi. 32:8 Cum divisit Altissimus gentibus hereditatem suam, separavit filios Adam, et posuit terminos populi secundum numerus filiorum Israel. 32:9 Pars autem Domini populus eius; Jacob est sors ejus hereditas. 32:10 Invenit eum in terra inaquosa, et deserti in solitudine. he circumduxit eum, docuit eum, custodivit quasi pupillam oculi sui. 32:11 Sicut aquila excitat nidum suum, volat supra pullos suos pennas accipit, alas portat; 32:12 Dominus solus dux eius fuit, et non erat cum eo deus alienus. 32:13 Equitavit eum super excelsa terrae, ut comederet agros gignit; et fecit eum de petra mel sugere. et oleum de saxo durissimo; 32:14 Butyrum bourn et lac ovium cum adipe agnorum et arietum tuorum genus Bashanis et caprae cum medulla tritici; et tu bibistis sanguinem uvae mundum. Jesus autem incrassatus est et calcet crassus, pinguedo es; tum Deum dereliquit qui fecit et honorabilis petra salutis eius. Provocaverunt eum in diis alienis et abominationibus ad iracundiam ad iracundiam provocaverunt eum. 32:17 daemoniis immolabant non Deo; ad deos quos nesciebant di novi recentes, quos non timuerunt patres vestri. 32:18 Petrae, quae te genuit, immemor es et Deum oblitus es qui te finxit. 32:19 Quod cum vidisset Dominus, abominatus est eos propter exacerbationem filiis ac filiabus. 32:20 Et ait : Abscondam faciem meam ab eis, et videbo finem eorum perversae enim sunt, pueri, in quibus non est fidem. 32:21 Posuerunt me ad æmulationem, qui non est Deus. habent In vanitatibus suis ad iracundiam provocavi me; invidia non populus; Ego eos ad iracundiam provocabo cum stulta gente. 32:22 ignis enim exarsit in ira mea et ardebit usque ad ima infernus, et devorabit terram cum incremento suo et incendite fundamenta montium. 32:23 Congregabo super eos mala; sagittas meas complebo in eis. 32:24 consumentur fame et devorabuntur æstu cum contritione pessima: dentes bestiarum mittam in eos. veneno serpentium. 32:25 Foris vastabit eos gladius et intus pavor, juvenem simul ac virginem, lactentem cum homine sene virgo quoque lactens cum viro sene. 32:26 Dixi : dispergam eos in angulos, commemorabo eorum ex hominibus; 32:27 Quod nisi hostium iram timuissent, ne adversariorum mirum in modum se gerant, et ne dicerent, Manus excelsus est, et non fecit Dominus haec omnia. 32:28 Gens sine consilio est, et nulla est mora intellectus in eis. 32:29 Utinam saperent, et intelligerent, ac novissima providerent extremum eorum considera! 32:30 Quomodo persequatur unus mille, et duo decem milia in fugam? nisi forte vendiderit eos Petra, et conclusit eos Dominus? 32:31 Non est enim petra eorum sicut petra nostra; iudices. 32:32 De vinea Sodomorum et de campis Gomorraeorum. uvae eorum uvae fellis, botri amarum; 32:33 Venenum draconum vinum eorum, et venenum aspidum insanabile. 32:34 Nonne haec condita sunt apud me et signata in thesauris meis? 32:35 Mihi vindicta et retributio; eorum pes labatur in tempore tempus enim prope est dies perditionis eorum, et quis venit ; veniet eis. 32:36 iudicabit enim Dominus populum suum et paenitentiam aget servi, cum videat absentem potestatem eorum, nec est qui claudat ascendit, or discessit. 32:37 [Et dicet: Ubi sunt dii eorum, in quibus habebant fiduciam? 32:38 quibus adipes hostiarum comederunt et vinum eorum biberunt libamina? surgant et adiuvet te, et sit tibi praesidium. 32:39 Videte quoniam ego sum, et non est mecum deus; Vivum facio; percutiam et ego sanabo nec est qui eruat de manu mea. 32:40 Levo enim manum meam in caelum et dicam: Vivo ego in aeternum. 32:41 Si acuero ut fulgur gladium meum, et iudicium meum arripuerit manus mea; ego reddet vindictam inimicis meis, et odientibus retribuet me. 32:42 Inebriabo sagittas meas sanguine, et gladius meus devorabit Caro; de sanguine interfectorum et captivorum ini- tium ulciscendi in hostem. 32:43 Lætamini gentes cum plebe ejus : quia vindicabit Dominus sanguinem suum servis suis, et reddet vindictam in hostes suos, et erit misericors in terra et populo suo. 32:44 Venit ergo Moyses et locutus est omnia verba cantici huius in auribus eorum populus, ipse et Osee filius Nun. 32:45 Finivit ergo Moyses omnia verba haec ad universum Israel; 32:46 Et dixit ad illos: Ponite corda vestra ad omnia verba, quae ego testificor in vobis hodie, quod mandabitis filiis vestris observate facere omnia verba legis hujus. 32:47 Non enim vanum est vobis; quia vita tua est: et per hoc prolongetis dies vestros in terra ad quam transitis Iordane possidendam. 32:48 Locutusque est Dominus ad Moysen in die illo dicens: 32:49 ascende in montem istum Abarim in montem Nabo Terra Moab, quæ est contra Iericho; et ecce terra Chanaan, quam do filiis Israel in possessionem; 32:50 Morieris in monte, ad quem ascenderis, et colligeris ad te populus; sicut mortuus est Aaron frater tuus in monte Hor et sepultus est populum suum; 32:51 eo quod praevaricati estis in me ad filios Israel aquae MeribahKadesh, in deserto Sin; quia sanctificati estis noli me in medio filiorum Israel. 32:52 Videbis terram coram te; sed non venies illuc in terram, quam dedi filiis Israel.