Deuteronomium
32:1 Auribus percipe, caeli, et loquar; et audi, terra, verba
oris mei.
32:2 Stillabit ut pluvia doctrina mea, stillabit ut ros eloquium meum.
sicut pluvia parva super herbam et sicut stillicidia
gramen;
32:3 Quia nomen Domini invocabo ;
deus noster.
32:4 Petra, perfecta est opus eius, omnes viae eius iudicium
Deus veritátis et sine iniquitáte, * iustus et rectus Dóminus.
32:5 Corrupti sunt, et non est macula macula eorum;
filii: generatio prava et perversa.
32:6 Haeccine redditis Domino, popule stulte et insipiens? non est tuus
pater qui te emit? non fecit te et constituit
tibi?
32:7 Memento dierum antiquorum ;
patrem tuum, et ostendet tibi; seniores tuos, et dicent tibi.
32:8 Cum divisit Altissimus gentibus hereditatem suam,
separavit filios Adam, et posuit terminos populi secundum
numerus filiorum Israel.
32:9 Pars autem Domini populus eius; Jacob est sors ejus
hereditas.
32:10 Invenit eum in terra inaquosa, et deserti in solitudine. he
circumduxit eum, docuit eum, custodivit quasi pupillam oculi sui.
32:11 Sicut aquila excitat nidum suum, volat supra pullos suos
pennas accipit, alas portat;
32:12 Dominus solus dux eius fuit, et non erat cum eo deus alienus.
32:13 Equitavit eum super excelsa terrae, ut comederet
agros gignit; et fecit eum de petra mel sugere.
et oleum de saxo durissimo;
32:14 Butyrum bourn et lac ovium cum adipe agnorum et arietum tuorum
genus Bashanis et caprae cum medulla tritici; et tu
bibistis sanguinem uvae mundum.
Jesus autem incrassatus est et calcet
crassus, pinguedo es; tum Deum dereliquit qui fecit
et honorabilis petra salutis eius.
Provocaverunt eum in diis alienis et abominationibus ad iracundiam
ad iracundiam provocaverunt eum.
32:17 daemoniis immolabant non Deo; ad deos quos nesciebant
di novi recentes, quos non timuerunt patres vestri.
32:18 Petrae, quae te genuit, immemor es et Deum oblitus es
qui te finxit.
32:19 Quod cum vidisset Dominus, abominatus est eos propter exacerbationem
filiis ac filiabus.
32:20 Et ait : Abscondam faciem meam ab eis, et videbo finem eorum
perversae enim sunt, pueri, in quibus non est
fidem.
32:21 Posuerunt me ad æmulationem, qui non est Deus. habent
In vanitatibus suis ad iracundiam provocavi me;
invidia non populus; Ego eos ad iracundiam provocabo
cum stulta gente.
32:22 ignis enim exarsit in ira mea et ardebit usque ad ima
infernus, et devorabit terram cum incremento suo et incendite
fundamenta montium.
32:23 Congregabo super eos mala; sagittas meas complebo in eis.
32:24 consumentur fame et devorabuntur æstu
cum contritione pessima: dentes bestiarum mittam in eos.
veneno serpentium.
32:25 Foris vastabit eos gladius et intus pavor, juvenem simul ac virginem, lactentem cum homine sene
virgo quoque lactens cum viro sene.
32:26 Dixi : dispergam eos in angulos, commemorabo
eorum ex hominibus;
32:27 Quod nisi hostium iram timuissent, ne adversariorum
mirum in modum se gerant, et ne dicerent, Manus
excelsus est, et non fecit Dominus haec omnia.
32:28 Gens sine consilio est, et nulla est mora
intellectus in eis.
32:29 Utinam saperent, et intelligerent, ac novissima providerent
extremum eorum considera!
32:30 Quomodo persequatur unus mille, et duo decem milia in fugam?
nisi forte vendiderit eos Petra, et conclusit eos Dominus?
32:31 Non est enim petra eorum sicut petra nostra;
iudices.
32:32 De vinea Sodomorum et de campis Gomorraeorum.
uvae eorum uvae fellis, botri amarum;
32:33 Venenum draconum vinum eorum, et venenum aspidum insanabile.
32:34 Nonne haec condita sunt apud me et signata in thesauris meis?
32:35 Mihi vindicta et retributio; eorum pes labatur in tempore
tempus enim prope est dies perditionis eorum, et quis venit ;
veniet eis.
32:36 iudicabit enim Dominus populum suum et paenitentiam aget
servi, cum videat absentem potestatem eorum, nec est qui claudat
ascendit, or discessit.
32:37 [Et dicet: Ubi sunt dii eorum, in quibus habebant fiduciam?
32:38 quibus adipes hostiarum comederunt et vinum eorum biberunt
libamina? surgant et adiuvet te, et sit tibi praesidium.
32:39 Videte quoniam ego sum, et non est mecum deus;
Vivum facio; percutiam et ego sanabo nec est qui eruat
de manu mea.
32:40 Levo enim manum meam in caelum et dicam: Vivo ego in aeternum.
32:41 Si acuero ut fulgur gladium meum, et iudicium meum arripuerit manus mea; ego
reddet vindictam inimicis meis, et odientibus retribuet
me.
32:42 Inebriabo sagittas meas sanguine, et gladius meus devorabit
Caro; de sanguine interfectorum et captivorum
ini- tium ulciscendi in hostem.
32:43 Lætamini gentes cum plebe ejus : quia vindicabit Dominus sanguinem suum
servis suis, et reddet vindictam in hostes suos, et erit
misericors in terra et populo suo.
32:44 Venit ergo Moyses et locutus est omnia verba cantici huius in auribus eorum
populus, ipse et Osee filius Nun.
32:45 Finivit ergo Moyses omnia verba haec ad universum Israel;
32:46 Et dixit ad illos: Ponite corda vestra ad omnia verba, quae ego
testificor in vobis hodie, quod mandabitis filiis vestris
observate facere omnia verba legis hujus.
32:47 Non enim vanum est vobis; quia vita tua est: et per
hoc prolongetis dies vestros in terra ad quam transitis
Iordane possidendam.
32:48 Locutusque est Dominus ad Moysen in die illo dicens:
32:49 ascende in montem istum Abarim in montem Nabo
Terra Moab, quæ est contra Iericho; et ecce terra
Chanaan, quam do filiis Israel in possessionem;
32:50 Morieris in monte, ad quem ascenderis, et colligeris ad te
populus; sicut mortuus est Aaron frater tuus in monte Hor et sepultus est
populum suum;
32:51 eo quod praevaricati estis in me ad filios Israel
aquae MeribahKadesh, in deserto Sin; quia sanctificati estis
noli me in medio filiorum Israel.
32:52 Videbis terram coram te; sed non venies illuc
in terram, quam dedi filiis Israel.