Deuteronomium 9:1 Audi, Israel: Iordanem hodie es, ut ingrediaris majores et potentiores te, urbes magnas, et possideas gentes saepta in caelum; 9:2 Populus magnus et excelsus, filii Enacim, quem nostis, et de quo audisti dicere : " Ante filios Israel quis stabit " Enak! 9:3 Scito ergo hodie, quia Dominus Deus tuus ipse est, qui vadit ante te. quasi ignis consumens disperdet eos ante faciem tuam humiliabis eos, et expelles eos, et dele cito, sicut locutus est tibi Dominus. 9:4 Ne dicas in corde tuo, quoniam misit Dominus Deus tuus eos de conspectu tuo dicens: “ Pro iustitia mea Dominus introduxisti me ut possiderem terram hanc sed propter malitiam istorum gentes, quas disperget a te Dominus. 9:5 non propter iustitiam tuam neque propter rectitudinem cordis tui ad possidendam terram eorum veni ad scelus gentium istarum Dominus Deus tuus expellit eos a facie tua, et ipse possit facere fac verbum quod iuravit Dominus patribus tuis Abraham, Isaac; et lacob. 9:6 intellege ergo quod non sit tibi Dominus Deus tuus dederit tibi hoc bonum possidendam terram pro iustitia tua; quia durae cervicis es populo. 9:7 Memento et ne obliviscaris quomodo ad iracundiam provocaveris Dominum Deum tuum in deserto, in die qua egressus es de terra Aegypti usque ad locum istum rebelles fuistis Dominus. 9:8 Et in Horeb ad iracundiam provocastis Dominum, et iratus est Dominus tecum interemisse te. 9:9 Et ascendi in montem accipere tabulas lapideas In tabulis testamenti, quod pepigit Dominus vobiscum, et mansi in eo in monte quadraginta diebus et quadraginta noctibus non manducavi panem neque bibi aquam; 9:10 Et tradidit mihi Dominus duas tabulas lapideas scriptas ad te digitus dei; et in eis scripta sunt omnia verba, quae Locutusque est Dominus vobiscum in monte de medio ignis die concilii. 9:11 Factum est autem post quadraginta dies, et quadraginta noctes; Dedit mihi Dominus duas tabulas lapideas, et tabulas testamenti. 9:12 Et dixit Dominus ad me: “ Surge, descende cito; for* populus tuus quem eduxisti de Aegypto, ipsi; cito declinantur per viam quam I illis imperavit; conflatilem illis fecerunt. 9:13 Et dixit Dominus ad me dicens: “ Vidi populum istum ”. et ecce populus durus est: 9:14 Dimitte me, ut disperdam eos et nomen eorum deleam et faciam te in gentem magnam et maiorem ipsi. 9:15 Et conversus sum, et descendi de monte, et mons ardebat ignis, et duae tabulae testamenti in duabus manibus meis. 9:16 et vidi, et ecce peccastis Domino Deo vestro vitulum conflatilem fecerat; declinastis cito de via quae praeceperat tibi Dominus. 9:17 et tuli duas tabulas et proieci de duabus manibus meis et confregi ante oculos tuos. 9:18 Cecidi in conspectu Domini, sicut a principio, quadraginta diebus et quadraginta noctes non manducavi panem neque bibi aquam in omnibus diebus tuis peccata, quae peccastis, facientes malum in conspectu Domini, eum ad iracundiam provocare. 9:19 timui enim indignationem et iram illius, qua dixerat Dominus Iratus est contra te, ut te perderet. Et exaudivit me Dominus illo quoque tempore. 9:20 Iratusque est Dominus vehementer Aaron ut percuteret eum oravit quoque pro Aaron eodem tempore. 9:21 et tuli peccatum vestrum vitulum quem fecistis et combussi igni et conculcavit eam et tenuit pusillum, usque dum non esset parvus; et proieci pulverem eius in torrentem qui descendit de medio terrae montem. 9:22 et in Thabera et in Massa et in Cibrothataava provocastis Dominus ad iracundiam. 9:23 cum quoque misit te Dominus de Cadesbarne dicens ascendite possidete terram quam dedi vobis; tunc rebelles estis mandatum Domini Dei vestri non credidistis ei neque audistis ad vocem suam. 9:24 sed semper fuistis rebelles a die qua cognovi vos; 9:25 et cecidi ante Dominum quadraginta dies et quadraginta noctes et cecidi tenus primo; Dixerat enim Dominus ut disperderet vos. 9:26 oravi ergo Dominum et dixi : Domine Deus, ne disperdas populum tuum et hereditatem tuam, quam redemisti per te in magnitudine, quam eduxisti de Aegypto, manus. 9:27 Memento servorum tuorum Abraham, Isaac et Iacob; vide ne ad huius populi contumaciam, nec ad malitiam, nec ad peccatum suum; 9:28 ne forte dicat terra, de qua eduxisti nos, quia Dominus erat eos in terram, quam eis promisit, adducere non potuit, et quia oderat eos, eduxit eos ut interficeret in deserto. 9:29 populus autem tuus et hereditas tua quam eduxisti in virtute tua et in brachio tuo extento.