Deuteronomium
9:1 Audi, Israel: Iordanem hodie es, ut ingrediaris
majores et potentiores te, urbes magnas, et possideas gentes
saepta in caelum;
9:2 Populus magnus et excelsus, filii Enacim, quem nostis,
et de quo audisti dicere : " Ante filios Israel quis stabit "
Enak!
9:3 Scito ergo hodie, quia Dominus Deus tuus ipse est, qui vadit
ante te. quasi ignis consumens disperdet eos
ante faciem tuam humiliabis eos, et expelles eos, et
dele cito, sicut locutus est tibi Dominus.
9:4 Ne dicas in corde tuo, quoniam misit Dominus Deus tuus
eos de conspectu tuo dicens: “ Pro iustitia mea Dominus
introduxisti me ut possiderem terram hanc sed propter malitiam istorum
gentes, quas disperget a te Dominus.
9:5 non propter iustitiam tuam neque propter rectitudinem cordis tui
ad possidendam terram eorum veni ad scelus gentium istarum
Dominus Deus tuus expellit eos a facie tua, et ipse possit facere
fac verbum quod iuravit Dominus patribus tuis Abraham, Isaac;
et lacob.
9:6 intellege ergo quod non sit tibi Dominus Deus tuus dederit tibi hoc bonum
possidendam terram pro iustitia tua; quia durae cervicis es
populo.
9:7 Memento et ne obliviscaris quomodo ad iracundiam provocaveris Dominum Deum tuum
in deserto, in die qua egressus es de terra
Aegypti usque ad locum istum rebelles fuistis
Dominus.
9:8 Et in Horeb ad iracundiam provocastis Dominum, et iratus est Dominus
tecum interemisse te.
9:9 Et ascendi in montem accipere tabulas lapideas
In tabulis testamenti, quod pepigit Dominus vobiscum, et mansi in eo
in monte quadraginta diebus et quadraginta noctibus non manducavi panem neque bibi
aquam;
9:10 Et tradidit mihi Dominus duas tabulas lapideas scriptas ad te
digitus dei; et in eis scripta sunt omnia verba, quae
Locutusque est Dominus vobiscum in monte de medio ignis
die concilii.
9:11 Factum est autem post quadraginta dies, et quadraginta noctes;
Dedit mihi Dominus duas tabulas lapideas, et tabulas testamenti.
9:12 Et dixit Dominus ad me: “ Surge, descende cito; for*
populus tuus quem eduxisti de Aegypto,
ipsi; cito declinantur per viam quam I
illis imperavit; conflatilem illis fecerunt.
9:13 Et dixit Dominus ad me dicens: “ Vidi populum istum ”.
et ecce populus durus est:
9:14 Dimitte me, ut disperdam eos et nomen eorum deleam
et faciam te in gentem magnam et maiorem
ipsi.
9:15 Et conversus sum, et descendi de monte, et mons ardebat
ignis, et duae tabulae testamenti in duabus manibus meis.
9:16 et vidi, et ecce peccastis Domino Deo vestro
vitulum conflatilem fecerat; declinastis cito de via
quae praeceperat tibi Dominus.
9:17 et tuli duas tabulas et proieci de duabus manibus meis et confregi
ante oculos tuos.
9:18 Cecidi in conspectu Domini, sicut a principio, quadraginta diebus et quadraginta
noctes non manducavi panem neque bibi aquam in omnibus diebus tuis
peccata, quae peccastis, facientes malum in conspectu Domini,
eum ad iracundiam provocare.
9:19 timui enim indignationem et iram illius, qua dixerat Dominus
Iratus est contra te, ut te perderet. Et exaudivit me Dominus
illo quoque tempore.
9:20 Iratusque est Dominus vehementer Aaron ut percuteret eum
oravit quoque pro Aaron eodem tempore.
9:21 et tuli peccatum vestrum vitulum quem fecistis et combussi igni
et conculcavit eam et tenuit pusillum, usque dum non esset parvus;
et proieci pulverem eius in torrentem qui descendit de medio terrae
montem.
9:22 et in Thabera et in Massa et in Cibrothataava provocastis
Dominus ad iracundiam.
9:23 cum quoque misit te Dominus de Cadesbarne dicens ascendite
possidete terram quam dedi vobis; tunc rebelles estis
mandatum Domini Dei vestri non credidistis ei neque audistis
ad vocem suam.
9:24 sed semper fuistis rebelles a die qua cognovi vos;
9:25 et cecidi ante Dominum quadraginta dies et quadraginta noctes et cecidi
tenus primo; Dixerat enim Dominus ut disperderet vos.
9:26 oravi ergo Dominum et dixi : Domine Deus, ne disperdas
populum tuum et hereditatem tuam, quam redemisti per te
in magnitudine, quam eduxisti de Aegypto,
manus.
9:27 Memento servorum tuorum Abraham, Isaac et Iacob; vide ne ad
huius populi contumaciam, nec ad malitiam, nec ad peccatum suum;
9:28 ne forte dicat terra, de qua eduxisti nos, quia Dominus erat
eos in terram, quam eis promisit, adducere non potuit, et quia
oderat eos, eduxit eos ut interficeret in deserto.
9:29 populus autem tuus et hereditas tua quam eduxisti
in virtute tua et in brachio tuo extento.