Daniel 6 Placuit Dario, et constituit super regnum principes centum viginti. uter esset toto regno; 6:2 Et super eos principes tres; quorum primus Daniel principes rationem eis redderent, et rex nihili haberet damno. 6:3 Tunc Daniel hic praelatus est praefectis et principibus, quoniam egregius animus in eo; Et cogitavit rex, ut praeficeret eum totius regni. 6:4 Tunc quaerebant principes et principes occasionem Danieli de regno; sed nullam causam neque causam reperiebant; Cum enim fidelis esset, nec error vel culpa ullus repertus esset in eo. 6:5 Dixerunt ergo viri illi: Non inveniemus Danieli huic aliquam occasionem, nisi invenimus contra eum in lege Dei sui. 6 Tunc principes et principes convenerunt ad regem sic ei dixit rex Darie in aeternum vive 6:7 omnes principes regni, duces et principes, consiliarii et duces consuluerunt ut statutum regium et firmum decernentes, ut quicumque rogaverit petis a Deo vel hominibus per triginta dies, excepto te, o rex in lacum leonum mittetur. 6:8 Rex autem constitue decretum et scribentes in eo quod non sit mutatur secundum legem Medorum et Persarum, qui mutat non. 6:9 Porro rex Darius proposuit edictum, et statuit. 6:10 Ut autem cognovit Daniel quoniam scriptura signata esset, intravit in domum suam domum or casa; et fenestris apertis in cubiculo suo versus Ierusalem positis genibus ter in die oravit et gratias egit coram Deo suo, sicut antea. 6:11 Viri ergo illi curiosius inquirentes invenerunt Danielem orantem et obsecrantem supplicatio coram Deo suo. 6:12 Veneruntque et venerunt et locuti sunt coram rege decretum; annon posuisti edictum ut omnis qui petierit petitio alicujus Dei vel hominis intra triginta dies, excepto te, o rex, in lacum leonum mittetur? Respondit rex, et ait : verum est, secundum legem Medorum et Persarum, quam non mutatur. 6:13 Tunc responderunt et dixerunt coram rege : Daniel, qui est filii captivitatis Iudae non adtendit te rex neque edictum quod signasti, sed petit ter a . illo die. 4:14 Audiens autem rex sermones istos, iratus est valde et cor suum direxit ad Danielem ut erueret eum et laborabat usque ad occasum solis, ut eum liberet. 6:15 Conveneruntque viri ad regem et dixerunt regi: “ Scito, Domine! rex, quod lex Medorum et Persarum est, quod nullum decretum nor statutum quod rex statuit mutetur. 6:16 Tunc rex praecepit: et adduxerunt Danielem, et miserunt eum in te lacum leonum. Dixit autem rex et dixit Danieli : Deus tuus quem tu es semper servies, ipse liberabit te. 6:17 Allatus est autem lapis et impositus est super os laci; et signavit rex anulo suo et anulo dominorum suorum; ne mutetur propositum de Daniele. 6:18 Tunc rex abiit in domum suam et pernoctavit ieiunans; allata sunt ei organa, et somnus eius excidit eum. 6:19 Surrexit itaque rex primo diluculo lacum leonum. 6:20 Et cum venisset ad lacum, clamavit voce flebilis Dixit autem rex ad Danielem : O Daniel, puer ? Deus vivens, Deus tuus, cui semper servis, potens liberare a leonibus te? 6:21 et Daniel regi dixit: “ Rex, in aeternum vive! 6:22 Misit Deus angelum suum, et clusit os leonum non nocuerunt mihi quia ante inventa est in me innocentia mea; et etiam coram te, rex, nihil mali feci. 6:23 Tunc gavisus est rex super eo, et jussit abire tolle Danielem e den. Surrexit itaque Daniel de lacu; et nulla laesio inventa est in eo, quia credidit ei Deus. 6:24 Praecepit itaque rex et afferebant viros, qui accusabant; Daniel, et miserunt eos in lacum leonum, et filios suos; et uxores eorum; et leones edomiti sunt, et omnia confregit ossa eorum in frusta conciderunt, nec umquam ad imum lacum pervenerunt. 6:25 Tunc Darius rex scripsit universis populis, tribubus, et linguis : inhabitare in universa terra; Pax vobis multiplicetur. 6:26 Decerno ut in omni imperio regni mei tremeant timete Deum Danielis quia ipse est Deus vivens et fortis et regnum eius, quod non corrumpetur dominatio usque in finem. 6:27 Ipse liberat et liberat, et signa et prodigia operatur in caelo; et in terra, qui liberavit Danielem de manu leonum. 6:28 Prosperavit ergo Daniel in regno Darii et in regno Dei Cyrus Persa.