Daniel
6 Placuit Dario, et constituit super regnum principes centum viginti.
uter esset toto regno;
6:2 Et super eos principes tres; quorum primus Daniel
principes rationem eis redderent, et rex nihili haberet
damno.
6:3 Tunc Daniel hic praelatus est praefectis et principibus, quoniam
egregius animus in eo; Et cogitavit rex, ut praeficeret eum
totius regni.
6:4 Tunc quaerebant principes et principes occasionem Danieli
de regno; sed nullam causam neque causam reperiebant;
Cum enim fidelis esset, nec error vel culpa ullus repertus esset
in eo.
6:5 Dixerunt ergo viri illi: Non inveniemus Danieli huic aliquam occasionem,
nisi invenimus contra eum in lege Dei sui.
6 Tunc principes et principes convenerunt ad regem
sic ei dixit rex Darie in aeternum vive
6:7 omnes principes regni, duces et principes,
consiliarii et duces consuluerunt ut
statutum regium et firmum decernentes, ut quicumque rogaverit
petis a Deo vel hominibus per triginta dies, excepto te, o rex
in lacum leonum mittetur.
6:8 Rex autem constitue decretum et scribentes in eo quod non sit
mutatur secundum legem Medorum et Persarum, qui mutat
non.
6:9 Porro rex Darius proposuit edictum, et statuit.
6:10 Ut autem cognovit Daniel quoniam scriptura signata esset, intravit in domum suam
domum or casa; et fenestris apertis in cubiculo suo versus Ierusalem
positis genibus ter in die oravit et gratias egit
coram Deo suo, sicut antea.
6:11 Viri ergo illi curiosius inquirentes invenerunt Danielem orantem et obsecrantem
supplicatio coram Deo suo.
6:12 Veneruntque et venerunt et locuti sunt coram rege
decretum; annon posuisti edictum ut omnis qui petierit
petitio alicujus Dei vel hominis intra triginta dies, excepto te, o rex,
in lacum leonum mittetur? Respondit rex, et ait :
verum est, secundum legem Medorum et Persarum, quam
non mutatur.
6:13 Tunc responderunt et dixerunt coram rege : Daniel, qui est
filii captivitatis Iudae non adtendit te rex neque
edictum quod signasti, sed petit ter a .
illo die.
4:14 Audiens autem rex sermones istos, iratus est valde
et cor suum direxit ad Danielem ut erueret eum et laborabat
usque ad occasum solis, ut eum liberet.
6:15 Conveneruntque viri ad regem et dixerunt regi: “ Scito, Domine!
rex, quod lex Medorum et Persarum est, quod nullum decretum nor
statutum quod rex statuit mutetur.
6:16 Tunc rex praecepit: et adduxerunt Danielem, et miserunt eum in te
lacum leonum. Dixit autem rex et dixit Danieli : Deus tuus quem tu es
semper servies, ipse liberabit te.
6:17 Allatus est autem lapis et impositus est super os laci; et
signavit rex anulo suo et anulo dominorum suorum;
ne mutetur propositum de Daniele.
6:18 Tunc rex abiit in domum suam et pernoctavit ieiunans;
allata sunt ei organa, et somnus eius excidit
eum.
6:19 Surrexit itaque rex primo diluculo
lacum leonum.
6:20 Et cum venisset ad lacum, clamavit voce flebilis
Dixit autem rex ad Danielem : O Daniel, puer ?
Deus vivens, Deus tuus, cui semper servis, potens liberare
a leonibus te?
6:21 et Daniel regi dixit: “ Rex, in aeternum vive!
6:22 Misit Deus angelum suum, et clusit os leonum
non nocuerunt mihi quia ante inventa est in me innocentia mea; et
etiam coram te, rex, nihil mali feci.
6:23 Tunc gavisus est rex super eo, et jussit abire
tolle Danielem e den. Surrexit itaque Daniel de lacu;
et nulla laesio inventa est in eo, quia credidit ei
Deus.
6:24 Praecepit itaque rex et afferebant viros, qui accusabant;
Daniel, et miserunt eos in lacum leonum, et filios suos;
et uxores eorum; et leones edomiti sunt, et omnia confregit
ossa eorum in frusta conciderunt, nec umquam ad imum lacum pervenerunt.
6:25 Tunc Darius rex scripsit universis populis, tribubus, et linguis :
inhabitare in universa terra; Pax vobis multiplicetur.
6:26 Decerno ut in omni imperio regni mei tremeant
timete Deum Danielis quia ipse est Deus vivens et fortis
et regnum eius, quod non corrumpetur
dominatio usque in finem.
6:27 Ipse liberat et liberat, et signa et prodigia operatur in caelo;
et in terra, qui liberavit Danielem de manu leonum.
6:28 Prosperavit ergo Daniel in regno Darii et in regno Dei
Cyrus Persa.