Bel et Draco 1 Et rex Astyages appositus est ad patres suos, et Cyrus Persarum regnum accepit. 1:2 Daniel autem locutus est cum rege et honoratus est in omnibus suis amicis. 1 Erat autem idolum apud Babylonios nomine Bel, et ibi consumpti sunt in eo modii similaginis magnae per dies singulos duodecim, et oves quadraginta, et sex vasa vini. 1:4 Et adoravit rex et ibat cotidie adorare eum adoraverunt Deum suum. Dixitque ei rex: “ Quare non facis? Bel adoremus? 1:5 Qui respondens ait: “Non colo idola manufacta”; sed Deum vivum, qui creavit caelum et terram et habet principatus super omnem carnem. 6 Et dixit rex ad eum : Non videtur tibi esse Bel vivens Deus ? Videsne quanta quotidie comedat et bibat? 1:7 Et ait Daniel arridens: Ne erres rex intus lutum, et foris aes, nec manducavit nec bibit quicquam. 1:8 Iratusque rex vocavit sacerdotes suos, et ait eis: Si non dixeritis mihi quis hic est qui devorat has pecunias, morietur. 1:9 Si autem ostenderitis quoniam Bel comedat eos, morietur Daniel, blasphemavit enim in Bel. Dixit autem Daniel ad regem: Fiat secundum verbum tuum. 1:10 Erant autem sacerdotes Bel septuaginta , exceptis uxoribus et uxoribus eorum filii. Et venit rex cum Daniele in templum Bel. 1:11 Dixerunt ergo sacerdotes Bel: Ecce egredimur; vinum fac et fac et claude ostium et obsigna proprium annulum; 1:12 et cras cum ingressus fueris si non inveneris Bel consumpsimus omnes, mortem patiemur: aut Daniel, qui loquitur calumniatus est nobis. 1:13 Et contumeliis affecerunt; sub mensa enim secretarium fecerant introitum, quo intrabant continue, consumpsit eos res. 1:14 Quibus egressis, rex constituit escas coram Bel. Daniel autem servis suis cinerem afferri jusserat, prostraverunt in omni templo coram rege solo et ostium occluserunt anulo regis signantes ita discessit. 1:15 nocte autem venerunt sacerdotes cum uxoribus et liberis suis facere consueverunt, et omnes comederunt et biberunt. 1:16 Surrexit autem rex primo diluculo, et Daniel cum eo. 1:17 Et ait rex: “ Daniel, an signa sunt? At ille dixit : Etiam rex integri sunt. 1:18 Cumque aperuisset ostium, respexit rex mensam. et exclamavit voce magna : Magnus es Bel, et non est apud te dolo omnino. 1:19 Et risit Danieli et tenuit regem ne ingrederetur intro; ecce nunc pavimentum, et attende cuius haec sunt vestigia. 1:20 Et ait rex: “ Video vestigia virorum et mulierum et infantium ”. Et tum rex iratus, 1:21 et acceperunt sacerdotes cum uxoribus et filiis suis et ostenderunt ei fores secreti, ubi intraverunt, et talia quae super fuerunt consumpsit mensamque. 1:22 Occidit ergo illos rex et tradidit Bel in potestate Danielis; destruxerunt eum et templum eius. Et erat in eodem loco draco magnus, quem fecerunt Babylon colitur. Dixit autem rex Danieli: “Numquid et tu dices hoc aereum? Vivit, comedit et bibit; non potes dicere quod non est deum vivum: propterea adorate eum. 1:25 Et dixit Daniel regi: “ Dominum Deum meum adorabo est deus viui. 1:26 tu autem rex da mihi potestatem et interficiam draconem hunc sine gladio baculo. Et ait rex: Do tibi. 1:27 Tulit ergo Daniel picem et adipem et pilos et vidit pariter; et fecit massas suas: hoc misit in os draconis Draco crepuit : et dixit Daniel : Ecce dii sunt adoremus. 1:28 Quod cum audissent Babylonii, indignati sunt vehementer coniuraverunt contra regem dicentes Iudaeus factus est rex et ipse Bel destruxit, draconem interfecit et sacerdotes occidit lethum. 1:29 Et venerunt ad regem et dixerunt : " Trade nobis Danielem , alioquin volumus " perdam te et domum tuam. 1:30 Videns autem rex quod irruerent in eum, coacti sunt; tradidit eis Danielem. 1:31 Qui misit eum in lacum leonum, ubi erat sex dies. 1:32 et in lacu leones septem, et dabant eis per singulos dies duo cadavera et duae oves quae tunc non datae sunt eis intente ut Danielem devoraret. 1:33 Erat autem in Iudaea propheta, qui dicebatur Habacuc, qui fecerat pultem. et fregi panem in alveolo, et ibat in campum, quia to affer ad messores. 1:34 Dixit autem angelus Domini ad Habacuc : Vade, et porta cœnam, habes in Babylonem Danieli, qui est in lacu leonum. 1:35 Et dixit Habacuc : Domine, Babylonem non vidi ; neque scio ubi lacum. 1:36 et apprehendit eum angelus Domini in diademate, et portavit eum juxta Dominum capillum capitis sui, et in vehementia spiritus sui posuit eum Babylonem supra lacum. 1:37 Et clamavit Habacuc dicens: “ Daniel, Daniel, sume cenam quam Deus ? te misit. 1:38 Et ait Daniel : Domine Deus memor es mei ; dereliquisti quaerentes te et diligunt te. 1:39 Surgensque Daniel comedit. Porro angelus Domini posuit Habacuc locum suum continuo recepit. 1:40 Die septimo venit rex ut lugeret Danielem et vidit Danielem sedentem. 41 et exclamavit rex voce magna dicens magnus es Dominus Deus Daniel, et non est alius præter te. 1:42 et eduxit eum et eiecit eos qui sui causa erant et devorabuntur in momento ante faciem eius vultum.