Bel et Draco
1 Et rex Astyages appositus est ad patres suos, et Cyrus Persarum
regnum accepit.
1:2 Daniel autem locutus est cum rege et honoratus est in omnibus suis
amicis.
1 Erat autem idolum apud Babylonios nomine Bel, et ibi consumpti sunt in eo
modii similaginis magnae per dies singulos duodecim, et oves quadraginta, et sex
vasa vini.
1:4 Et adoravit rex et ibat cotidie adorare eum
adoraverunt Deum suum. Dixitque ei rex: “ Quare non facis?
Bel adoremus?
1:5 Qui respondens ait: “Non colo idola manufacta”;
sed Deum vivum, qui creavit caelum et terram et habet
principatus super omnem carnem.
6 Et dixit rex ad eum : Non videtur tibi esse Bel vivens Deus ?
Videsne quanta quotidie comedat et bibat?
1:7 Et ait Daniel arridens: Ne erres rex
intus lutum, et foris aes, nec manducavit nec bibit quicquam.
1:8 Iratusque rex vocavit sacerdotes suos, et ait eis:
Si non dixeritis mihi quis hic est qui devorat has pecunias,
morietur.
1:9 Si autem ostenderitis quoniam Bel comedat eos, morietur Daniel,
blasphemavit enim in Bel. Dixit autem Daniel ad regem:
Fiat secundum verbum tuum.
1:10 Erant autem sacerdotes Bel septuaginta , exceptis uxoribus et uxoribus eorum
filii. Et venit rex cum Daniele in templum Bel.
1:11 Dixerunt ergo sacerdotes Bel: Ecce egredimur;
vinum fac et fac et claude ostium et obsigna
proprium annulum;
1:12 et cras cum ingressus fueris si non inveneris Bel
consumpsimus omnes, mortem patiemur: aut Daniel, qui loquitur
calumniatus est nobis.
1:13 Et contumeliis affecerunt; sub mensa enim secretarium fecerant
introitum, quo intrabant continue, consumpsit eos
res.
1:14 Quibus egressis, rex constituit escas coram Bel. Daniel autem
servis suis cinerem afferri jusserat, prostraverunt
in omni templo coram rege solo
et ostium occluserunt anulo regis signantes
ita discessit.
1:15 nocte autem venerunt sacerdotes cum uxoribus et liberis suis
facere consueverunt, et omnes comederunt et biberunt.
1:16 Surrexit autem rex primo diluculo, et Daniel cum eo.
1:17 Et ait rex: “ Daniel, an signa sunt? At ille dixit : Etiam
rex integri sunt.
1:18 Cumque aperuisset ostium, respexit rex mensam.
et exclamavit voce magna : Magnus es Bel, et non est apud te
dolo omnino.
1:19 Et risit Danieli et tenuit regem ne ingrederetur intro;
ecce nunc pavimentum, et attende cuius haec sunt vestigia.
1:20 Et ait rex: “ Video vestigia virorum et mulierum et infantium ”. Et
tum rex iratus,
1:21 et acceperunt sacerdotes cum uxoribus et filiis suis et ostenderunt ei
fores secreti, ubi intraverunt, et talia quae super fuerunt consumpsit
mensamque.
1:22 Occidit ergo illos rex et tradidit Bel in potestate Danielis;
destruxerunt eum et templum eius.
Et erat in eodem loco draco magnus, quem fecerunt Babylon
colitur.
Dixit autem rex Danieli: “Numquid et tu dices hoc aereum?
Vivit, comedit et bibit; non potes dicere quod non est
deum vivum: propterea adorate eum.
1:25 Et dixit Daniel regi: “ Dominum Deum meum adorabo
est deus viui.
1:26 tu autem rex da mihi potestatem et interficiam draconem hunc sine gladio
baculo. Et ait rex: Do tibi.
1:27 Tulit ergo Daniel picem et adipem et pilos et vidit pariter;
et fecit massas suas: hoc misit in os draconis
Draco crepuit : et dixit Daniel : Ecce dii sunt
adoremus.
1:28 Quod cum audissent Babylonii, indignati sunt vehementer
coniuraverunt contra regem dicentes Iudaeus factus est rex et ipse
Bel destruxit, draconem interfecit et sacerdotes occidit
lethum.
1:29 Et venerunt ad regem et dixerunt : " Trade nobis Danielem , alioquin volumus "
perdam te et domum tuam.
1:30 Videns autem rex quod irruerent in eum, coacti sunt;
tradidit eis Danielem.
1:31 Qui misit eum in lacum leonum, ubi erat sex dies.
1:32 et in lacu leones septem, et dabant eis per singulos dies
duo cadavera et duae oves quae tunc non datae sunt eis
intente ut Danielem devoraret.
1:33 Erat autem in Iudaea propheta, qui dicebatur Habacuc, qui fecerat pultem.
et fregi panem in alveolo, et ibat in campum, quia to
affer ad messores.
1:34 Dixit autem angelus Domini ad Habacuc : Vade, et porta cœnam,
habes in Babylonem Danieli, qui est in lacu leonum.
1:35 Et dixit Habacuc : Domine, Babylonem non vidi ; neque scio ubi
lacum.
1:36 et apprehendit eum angelus Domini in diademate, et portavit eum juxta Dominum
capillum capitis sui, et in vehementia spiritus sui posuit eum
Babylonem supra lacum.
1:37 Et clamavit Habacuc dicens: “ Daniel, Daniel, sume cenam quam Deus ?
te misit.
1:38 Et ait Daniel : Domine Deus memor es mei ;
dereliquisti quaerentes te et diligunt te.
1:39 Surgensque Daniel comedit. Porro angelus Domini posuit Habacuc
locum suum continuo recepit.
1:40 Die septimo venit rex ut lugeret Danielem
et vidit Danielem sedentem.
41 et exclamavit rex voce magna dicens magnus es Dominus Deus
Daniel, et non est alius præter te.
1:42 et eduxit eum et eiecit eos qui sui causa erant
et devorabuntur in momento ante faciem eius
vultum.