Baruch 2:1 Ideo Dominus benefecit verbum suum, quod locutus est nobis et contra judices nostros, qui judicabant Israel, et cum regibus nostris, et contra principes nostros, et viros Israel et Iudam, 2:2 Adferre nobis mala magna, quae numquam contigerunt sub toto caelum, sicut factum est in ierusalem, secundum ea qu? scripta in lege Moysis; 2:3 ut manducaret homo carnem filii sui et carnem suam filia. 2:4 et dedit eos omnibus regnis qui in circuitu nostro sunt, in opprobrium et desolationem omnium in circuitu populi, ubi dispersit eos Dominus. 2:5 Et ideo humiliati sumus et non exaltati, quia peccavimus Dominus Deus noster, et non audivimus vocem eius. 2:6 Domino Deo nostro iustitia, nobis autem et nostris Patres nostri confusi sunt, sicut hodie apparet. 2:7 Omnes enim plagae istae venerunt super nos, quas locutus est Dominus contra nos 2:8 Non tamen ante Dominum oravimus, ut omnes convertamus; ab cogitationibus iniquitatis cordis sui. 2:9 Quam ob rem Dominus custodivit nos ad malum, et Dominus adduxit Justus Dominus in omnibus operibus suis precepit nobis. 2:10 Sed non audivimus vocem eius ut ambulemus in mandatis Dei Dominus quod proposuit nobis. 2:11 et nunc Domine Deus Israhel qui eduxisti populum tuum de te Terra Aegypti in manu forti et brachio excelso et in signis et in in prodigiis et in virtute magna et in nomine tuo repperisti hodie apparet; 2:12 Domine Deus noster, peccavimus, impie egimus; iniuste in omnibus mandatis tuis. 2:13 Avertat iracundiam tuam a nobis, quoniam pauci sumus relicti in gentibus, ubi nos dispersisti. 2:14 Exaudi, Domine, preces nostras et deprecationes nostras et libera nos propter te temetipsum da nobis gratiam coram his qui adduxerunt nos auferet; 2:15 ut cognoscat omnis terra quia tu es Dominus Deus noster Israel et posteri eius nomine tuo. 2:16 Domine, respice de domo sancta tua in nos, et inclina nos aurem tuam, Dómine, audi nos. 2:17 Aperi oculos tuos, et vide; pro defunctis, qui sunt in monumentis, quorum de corporibus animae ademptis, Domino neque laus, non justitia; 2 oculi tui deficientes et anima esuriens confitebitur tibi iustitia, Domine. 2:19 Non ergo supplices deprecamur coram te, Domine noster Deus, pro iustitia patrum nostrorum et regum nostrorum. 2:20 Tu enim misisti super nos iram et indignationem tuam, sicut tu locuti sunt servi tui prophetae, dicentes: 2:21 Hæc dicit Dominus : Subjicite umeros vestros ad serviendum regi Babylon, et sedebitis in terra, quam dedi patribus vestris. 2:22 si autem non audieritis vocem Domini ut serviatis regi Babylon, 2:23 Cessare faciam de civitatibus Iudae et forinsecus vox laetitiae et vox laetitiae vox Hierusalem sponsus et vox sponsae et erit omnis terra vastitas incolarum. 2:24 Nos autem non audivimus vocem tuam, ut serviamus regi Babylonis. et bene fecisti verba quae locutus es per manum tuam prophetas, scilicet ossa regum nostrorum nostrorum ossa de loco suo sumantur. 2:25 et ecce proiecti sunt in aestu diei et in gelu nocte, et in magna calamitate mortui sunt, in fame, et in gladio, et in fame pestilentia. et domum, quae nomine tuo invocatur, depopulasti, ut est Videri hodie propter malitiam domus Israel, et prophetam domus Juda. 2:27 Domine Deus noster, secundum omnem bonitatem tuam fecisti nobis secundum omnem magnam misericordiam tuam. 2:28 Sicut locutus es per Moysen servum tuum in die qua praecepisti ei scribere legem coram filiis Israel, dicens: 2:29 Si non audieritis vocem meam, certe turba haec erit maxima in paucitatem versam inter gentes, ubi eos dispergam. 2:30 Sciebam enim quod non me audiebant, quia dura cervicis est populus autem in terra captivitatis eorum recordabuntur ipsi. et scient quia ego Dominus Deus eorum cor, et aures ad audiendum; 2:32 laudabunt me in terra captivitatis suae cogitabunt meum nomen, 2:33 et revertentes a cervice sua et ab operibus suis nequitiis suis memorabuntur viæ patrum eorum, qui peccaverunt coram Domino. 2:34 et reducam eos in terram, quam iuravi patribus eorum Abraham, Isaac et Iacob, et ipsi dominabuntur et multiplicabo eos, et non minuentur. 2:35 et feriam eis pactum sempiternum, et Deus eorum, et ipsi erunt mihi in populum et non eiciam ultra populum meum Israhel de terra quam dedi eis.