Baruch
2:1 Ideo Dominus benefecit verbum suum, quod locutus est
nobis et contra judices nostros, qui judicabant Israel, et cum regibus nostris,
et contra principes nostros, et viros Israel et Iudam,
2:2 Adferre nobis mala magna, quae numquam contigerunt sub toto
caelum, sicut factum est in ierusalem, secundum ea qu?
scripta in lege Moysis;
2:3 ut manducaret homo carnem filii sui et carnem suam
filia.
2:4 et dedit eos omnibus regnis
qui in circuitu nostro sunt, in opprobrium et desolationem omnium
in circuitu populi, ubi dispersit eos Dominus.
2:5 Et ideo humiliati sumus et non exaltati, quia peccavimus
Dominus Deus noster, et non audivimus vocem eius.
2:6 Domino Deo nostro iustitia, nobis autem et nostris
Patres nostri confusi sunt, sicut hodie apparet.
2:7 Omnes enim plagae istae venerunt super nos, quas locutus est Dominus
contra nos
2:8 Non tamen ante Dominum oravimus, ut omnes convertamus;
ab cogitationibus iniquitatis cordis sui.
2:9 Quam ob rem Dominus custodivit nos ad malum, et Dominus adduxit
Justus Dominus in omnibus operibus suis
precepit nobis.
2:10 Sed non audivimus vocem eius ut ambulemus in mandatis Dei
Dominus quod proposuit nobis.
2:11 et nunc Domine Deus Israhel qui eduxisti populum tuum de te
Terra Aegypti in manu forti et brachio excelso et in signis et in
in prodigiis et in virtute magna et in nomine tuo repperisti
hodie apparet;
2:12 Domine Deus noster, peccavimus, impie egimus;
iniuste in omnibus mandatis tuis.
2:13 Avertat iracundiam tuam a nobis, quoniam pauci sumus relicti in gentibus,
ubi nos dispersisti.
2:14 Exaudi, Domine, preces nostras et deprecationes nostras et libera nos propter te
temetipsum da nobis gratiam coram his qui adduxerunt nos
auferet;
2:15 ut cognoscat omnis terra quia tu es Dominus Deus noster
Israel et posteri eius nomine tuo.
2:16 Domine, respice de domo sancta tua in nos, et inclina nos
aurem tuam, Dómine, audi nos.
2:17 Aperi oculos tuos, et vide; pro defunctis, qui sunt in monumentis, quorum
de corporibus animae ademptis, Domino neque
laus, non justitia;
2
oculi tui deficientes et anima esuriens confitebitur tibi
iustitia, Domine.
2:19 Non ergo supplices deprecamur coram te, Domine noster
Deus, pro iustitia patrum nostrorum et regum nostrorum.
2:20 Tu enim misisti super nos iram et indignationem tuam, sicut tu
locuti sunt servi tui prophetae, dicentes:
2:21 Hæc dicit Dominus : Subjicite umeros vestros ad serviendum regi
Babylon, et sedebitis in terra, quam dedi patribus vestris.
2:22 si autem non audieritis vocem Domini ut serviatis regi
Babylon,
2:23 Cessare faciam de civitatibus Iudae et forinsecus
vox laetitiae et vox laetitiae vox Hierusalem
sponsus et vox sponsae et erit omnis terra
vastitas incolarum.
2:24 Nos autem non audivimus vocem tuam, ut serviamus regi Babylonis.
et bene fecisti verba quae locutus es per manum tuam
prophetas, scilicet ossa regum nostrorum
nostrorum ossa de loco suo sumantur.
2:25 et ecce proiecti sunt in aestu diei et in gelu
nocte, et in magna calamitate mortui sunt, in fame, et in gladio, et in fame
pestilentia.
et domum, quae nomine tuo invocatur, depopulasti, ut est
Videri hodie propter malitiam domus Israel, et prophetam
domus Juda.
2:27 Domine Deus noster, secundum omnem bonitatem tuam fecisti nobis
secundum omnem magnam misericordiam tuam.
2:28 Sicut locutus es per Moysen servum tuum in die qua praecepisti
ei scribere legem coram filiis Israel, dicens:
2:29 Si non audieritis vocem meam, certe turba haec erit maxima
in paucitatem versam inter gentes, ubi eos dispergam.
2:30 Sciebam enim quod non me audiebant, quia dura cervicis est
populus autem in terra captivitatis eorum recordabuntur
ipsi.
et scient quia ego Dominus Deus eorum
cor, et aures ad audiendum;
2:32 laudabunt me in terra captivitatis suae cogitabunt
meum nomen,
2:33 et revertentes a cervice sua et ab operibus suis nequitiis suis
memorabuntur viæ patrum eorum, qui peccaverunt coram Domino.
2:34 et reducam eos in terram, quam iuravi
patribus eorum Abraham, Isaac et Iacob, et ipsi dominabuntur
et multiplicabo eos, et non minuentur.
2:35 et feriam eis pactum sempiternum, et Deus eorum,
et ipsi erunt mihi in populum et non eiciam ultra populum meum Israhel
de terra quam dedi eis.