Actus Apostolorum
26:1 Agrippa autem ad Paulum: Permittitur tibi loqui pro temetipso.
Tunc Paulus extendens manum, respondit pro se:
26:2 Puto me beatum, rex Agrippa, quoniam ego pro me respondebo
hodie apud te de omnibus, de quibus accusor
Judaei;
26:3 Praesertim quia scio te scientem in omnibus consuetudinibus et quaestionibus
quae sunt apud Iudaeos: propter quod obsecro patienter me audias.
26:4 Mea vita ab adulescentia mea, quae prima in aetate mea est
Noverunt gens Jerosolymis omnes Judaeos;
26:5 qui me ab initio cognoverunt si testimonium perhibent quoniam post te
arctissima nostrae religionis secta pharisaeus vixi.
26:6 nunc autem ad spem promissionis a Deo factae sto iudicio
ad patres nostros;
26:7 In quam promissionem duodecim tribus nostrae statim servientes Deo die ac die
nocte ventura spe. De qua spe accusor, rex
Judaeorum.
26:8 Quid incredibile iudicatur apud vos, si Deus velit?
mortuos suscitare?
26:9 Et ego quidem existimaveram me adversus eum multa debere,
nomen Jesu Nazareni.
26:10 quod et feci Hierusalem et multos sanctorum concludi
in carcere, a principibus sacerdotum potestate accepta; et cum
ad eos interficiendos dedit vocem meam.
26:11 Et in omni synagoga eos increpavi
blasphemare; et in furorem versus eos persecutus sum
usquc ad civitates alienas.
26:12 Unde cum venissem Damascum cum potestate et mandatis a vobis
pontifices;
26:13 Hodie, rex, vidi in via lucem de caelo supra te
splendor solis, circumfulgens me et ambulans
mecum.
26:14 Omnesque nos cum decidissemus in terram, audivi vocem loquentem mihi
me et hebraice dicens: Saule, Saule, quid persequeris?
mecum? durum est tibi contra stimulum calcitrare.
26:15 Ego autem dixi: “Quis es, Domine?”. Qui dixit : Ego sum Jesus, quem tu
persequeris.
26:16 sed surge et sta super pedes tuos quia apparui tibi
ut te ministrum et testem horum facias
quae vidisti et eorum in quibus apparebo
ad te venio;
26:17 eripiens te de populis et de gentibus ad quos nunc ego
te mitto,
26:18 ut aperiat oculos suos et avertat eos de tenebris ad lucem et a
potestas satanae in Deum, ut remissionem recipiat peccatorum;
et hæreditas eorum qui sanctificantur per fidem, quæ est in me.
26:19 propter quod rex Agrippa non fui incredulus caelesti
visio;
26:20 sed ostendit eis primum Damasci et Hierosolymis et per totum
omnes terminos Iudaeae et gentium, ut agerent
resipisce et converte ad Deum et fac opera penitentie digna.
26:21 Hac ex causa me Judæi, cum essem in templo, comprehensum tentabant
interficite me.
26:22 Accepto igitur adiutorio a Deo usque in hodiernum diem,
testificans pusillis et magnis dicens nihil aliud quam ea
quod prophetae et Moyses dixerunt venturum;
26:23 ut patiatur Christus et prior debet
a mortuis resurrexerit et inluminet populos et
Gentes.
26:24 Hoc autem ipso loquente, Festus magna voce dixit: “ Paulus,
extra te es; multa te doctrina furentem facit.
26:25 At ille: “ Non insanio, inquit, optime Feste. sed loquimini verba
veritatis ac sobrietatis.
26:26 Scit enim de his rex, ad quem et constanter loquor: latere enim eum nihil horum arbitror.
Certus sum enim nihil horum ab eo abscondi. for*
Non in angulo quidquam horum gestum est.
26:27 Credis, rex Agrippa, prophetis? Scio quod credis.
26:28 Agrippa autem ad Paulum ait: “ Propemodum suades me esse ”.
Christianus.
26:29 et Paulus opto Deo non solum tu sed etiam omnia quae
audi me hodie et paene et omnino, qualis sum, praeter
his vinculis.
26:30 Et his dictis, surrexit rex et praeses
Bernice et qui assidebant eis;
26:31 Et cum secessissent, loquebantur ad invicem, dicentes:
Nihil hic facit morte aut vinculis dignum.
26:32 Agrippa autem Festo dixit : Dimitti poterat homo hic.
si Caesarem non appellasset.