Actus Apostolorum 26:1 Agrippa autem ad Paulum: Permittitur tibi loqui pro temetipso. Tunc Paulus extendens manum, respondit pro se: 26:2 Puto me beatum, rex Agrippa, quoniam ego pro me respondebo hodie apud te de omnibus, de quibus accusor Judaei; 26:3 Praesertim quia scio te scientem in omnibus consuetudinibus et quaestionibus quae sunt apud Iudaeos: propter quod obsecro patienter me audias. 26:4 Mea vita ab adulescentia mea, quae prima in aetate mea est Noverunt gens Jerosolymis omnes Judaeos; 26:5 qui me ab initio cognoverunt si testimonium perhibent quoniam post te arctissima nostrae religionis secta pharisaeus vixi. 26:6 nunc autem ad spem promissionis a Deo factae sto iudicio ad patres nostros; 26:7 In quam promissionem duodecim tribus nostrae statim servientes Deo die ac die nocte ventura spe. De qua spe accusor, rex Judaeorum. 26:8 Quid incredibile iudicatur apud vos, si Deus velit? mortuos suscitare? 26:9 Et ego quidem existimaveram me adversus eum multa debere, nomen Jesu Nazareni. 26:10 quod et feci Hierusalem et multos sanctorum concludi in carcere, a principibus sacerdotum potestate accepta; et cum ad eos interficiendos dedit vocem meam. 26:11 Et in omni synagoga eos increpavi blasphemare; et in furorem versus eos persecutus sum usquc ad civitates alienas. 26:12 Unde cum venissem Damascum cum potestate et mandatis a vobis pontifices; 26:13 Hodie, rex, vidi in via lucem de caelo supra te splendor solis, circumfulgens me et ambulans mecum. 26:14 Omnesque nos cum decidissemus in terram, audivi vocem loquentem mihi me et hebraice dicens: Saule, Saule, quid persequeris? mecum? durum est tibi contra stimulum calcitrare. 26:15 Ego autem dixi: “Quis es, Domine?”. Qui dixit : Ego sum Jesus, quem tu persequeris. 26:16 sed surge et sta super pedes tuos quia apparui tibi ut te ministrum et testem horum facias quae vidisti et eorum in quibus apparebo ad te venio; 26:17 eripiens te de populis et de gentibus ad quos nunc ego te mitto, 26:18 ut aperiat oculos suos et avertat eos de tenebris ad lucem et a potestas satanae in Deum, ut remissionem recipiat peccatorum; et hæreditas eorum qui sanctificantur per fidem, quæ est in me. 26:19 propter quod rex Agrippa non fui incredulus caelesti visio; 26:20 sed ostendit eis primum Damasci et Hierosolymis et per totum omnes terminos Iudaeae et gentium, ut agerent resipisce et converte ad Deum et fac opera penitentie digna. 26:21 Hac ex causa me Judæi, cum essem in templo, comprehensum tentabant interficite me. 26:22 Accepto igitur adiutorio a Deo usque in hodiernum diem, testificans pusillis et magnis dicens nihil aliud quam ea quod prophetae et Moyses dixerunt venturum; 26:23 ut patiatur Christus et prior debet a mortuis resurrexerit et inluminet populos et Gentes. 26:24 Hoc autem ipso loquente, Festus magna voce dixit: “ Paulus, extra te es; multa te doctrina furentem facit. 26:25 At ille: “ Non insanio, inquit, optime Feste. sed loquimini verba veritatis ac sobrietatis. 26:26 Scit enim de his rex, ad quem et constanter loquor: latere enim eum nihil horum arbitror. Certus sum enim nihil horum ab eo abscondi. for* Non in angulo quidquam horum gestum est. 26:27 Credis, rex Agrippa, prophetis? Scio quod credis. 26:28 Agrippa autem ad Paulum ait: “ Propemodum suades me esse ”. Christianus. 26:29 et Paulus opto Deo non solum tu sed etiam omnia quae audi me hodie et paene et omnino, qualis sum, praeter his vinculis. 26:30 Et his dictis, surrexit rex et praeses Bernice et qui assidebant eis; 26:31 Et cum secessissent, loquebantur ad invicem, dicentes: Nihil hic facit morte aut vinculis dignum. 26:32 Agrippa autem Festo dixit : Dimitti poterat homo hic. si Caesarem non appellasset.